محل تبلیغات شما

دریافت کارت بازرگانی



 

به طور کلی هر تعاونی وقتی ثبت و تشکیل می شود که حداقل یک سوم سرمایه آن تادیه و در صورتی که به صورت نقدی و جنسی باشد تقویم و تسلیم شده باشد.
برای تشکیل یک شرکت تعاونی می بایست مراحلی را طی نمود که طی نمودن این مراحل مستم وجود عواملی است مانند عضو ، سرمایه ، هیئت موسس و غیره که در ذیل، به ذکر آن ها می پردازیم. قبل از هر چیز، لازم به یادآوری است شما عزیزان می توانید کلیه سوالات خود را راجع به نحوه ی تشکیل و ثبت شرکت تعاونی از مشاوران ما در ثبت شرکت نیک بپرسید.

تشکیل شرکت های تعاونی
الف ) اقدامات مقدماتی
اولین اقدام برای تشکیل شرکت تعاونی این است که عده ای از علاقه مندان به تشکیل شرکت تعاونی که نباید از 7 نفر کمتر باشند باید یک جمعی را به عنوان موسسین تشکیل دهند که به آن ها هیئت موسس گویند. این هیئت باید با رعایت قوانین و مقررات مربوط به تعاونی ها مدارکی را برای تشکیل و ثبت شرکت آماده و تحویل وزارت تعاون دهند. این هیئت دارای وظایفی است که عبارتند از :
_ تهیه اساسنامه و تکمیل و پیشنهاد آن به اولین مجمع عمومی عادی برای بررسی و تصویب ؛
_ دعوت از افراد واجد شرایط، جهت عضویت در تعاونی مربوط ؛
_ تشکیل دادن اولین مجمع عمومی عادی برای بررسی و تصویب اساسنامه و انتخاب اولین هیئت مدیره و اولین بازرس یا بازرسان شرکت طبق اساسنامه مصوب و انجام سایر وظایف مربوط ؛
_ موسسان تعاونی باید با قوانین و مقررات تعاونی ها آشنایی داشته باشند در صورت نیاز باید در کلاس های آموزشی یک روزه که اداره کل تعاون استان دایر می کند ، شرکت کنند.
بنابراین هیئت موسس برای تقاضای موافقت تشکیل شرکت تعاونی پس از تهیه اساسنامه و دعوت افراد واجد الشرایط و تشکیل اولین مجمع عمومی عادی برای بررسی و تصویب آن ، اساسنامه را با یک طرحی به عنوان طرح توجیهی یا طرح پیشنهادی تهیه کند که مشتمل بر وم تاسیس شرکت تعاونی باشد. همچنین هیئت موسس باید نماینده تام الاختیاری را طی صورتجلسه برای معرفی به وزارت تعاون تعیین کند سپس به همراه تقاضای موافقت به وزارت تعاون ارائه دهد. وزارت تعاون موافقت خود را با تشکیل یا عدم تشکیل شرکت تعاونی اعلام می دارد و چنانچه موافقت خود را برای تشکیل شرکت اعلام دارد مراحل بعدی باید صورت گیرد.
ب) اقدامات پس از موافقت تشکیل شرکت
وزارت تعاون پس از دریافت درخواست هیئت موسس و مدارک لازم ، آن ها را بررسی می نماید و در صورت پذیرفته شدن درخواست موافقتنامه تشکیل شرکت تعاونی را صادر می نماید و نمونه اساسنامه و فرم های مورد نیاز را در اختیار نماینده هیئت موسس قرار می دهد که پس از دریافت آن باید اقدامات ذیل را انجام دهد :
1. اخذ مجوز فعالیت شرکت تعاونی
2. تدوین اساسنامه به جهت تصویب اعضاء
3. افتتاح حساب بانکی
4. دعوت از افراد واجد الشرایط مندرج در اساسنامه ( شرایط عمومی و اختصاصی )
5. تطبیق شرایط داوطلبان با اساسنامه
6. دعوت از کارشناسان رسمی دادگستری برای ارزیابی آورده های غیرنقدی
7. انتشار آگهی دعوت اولین مجمع عمومی عادی
8. قبول درخواست داوطلبان نامزدی عضویت در هیئت موسس و سمت بازرس
9. ارسال یک نسخه از آگهی دعوت به وزارت کار، تعاون و رفاه اجتماعی
10. درخواست عضو ناظر برای حضور در جلسه اولین مجمع عمومی عادی
11. تهیه و تنظیم فرم های درخواست عضویت و تعهد به رعایت قوانین و مقررات مربوطه و اساسنامه.
12. تهیه اوراق خرید سهام.
ج) اقدامات در برگزاری اولین مجمع عمومی عادی
1. تهیه دعوت نامه یا آگهی دعوت مجمع عمومی عادی
2. انتشار دعوت نامه از طریق درج یکی از رومه های کثیرالانتشار یا محلی
3. برگزاری مجمع عمومی عادی
4. اعلام گزارش هیئت موسس
5. بررسی تصویب اساسنامه شرکت تعاونی
6. انتخاب اولین هیئت موسس و اولین بازرس یا بازرسان شرکت تعاونی
7. ختم وظایف هیئت موسس
8. تنظیم صورتجلسه اولین مجمع عمومی عادی
9. ارسال صورتجلسه اولین مجمع عمومی عادی به اداره کار ، تعاون و رفاه اجتماعی جهت ارسال به اداره ثبت شرکت ها

ارکان شرکت تعاونی
ارکان شرکت تعاونی یعنی ارکانی که در پیشبرد فعالیت ها و اهداف شرکت های تعاونی در کنار یکدیگر قرار می گیرند و موجب می گردد که شرکت تعاونی به نحو مطلوب تصمیم گیری ، اداره و نظارت گردد. مطابق ماده 29 قانون بخش تعاونی اقتصاد جمهوری اسلامی ، ارکان شرکت تعاونی به سه مورد تقسیم شده است :
1. مجمع عمومی
2. هیئت مدیره
3. بازرس یا بازرسان

 
به طور کلی هر تعاونی وقتی ثبت و تشکیل می شود که حداقل یک سوم سرمایه آن تادیه و در صورتی که به صورت نقدی و جنسی باشد تقویم و تسلیم شده باشد.
برای تشکیل یک شرکت تعاونی می بایست مراحلی را طی نمود که طی نمودن این مراحل مستم وجود عواملی است مانند عضو ، سرمایه ، هیئت موسس و غیره که در ذیل، به ذکر آن ها می پردازیم. قبل از هر چیز، لازم به یادآوری است شما عزیزان می توانید کلیه سوالات خود را راجع به نحوه ی تشکیل و ثبت شرکت تعاونی از مشاوران ما در ثبت شرکت نیک بپرسید.

تشکیل شرکت های تعاونی
الف ) اقدامات مقدماتی
اولین اقدام برای تشکیل شرکت تعاونی این است که عده ای از علاقه مندان به تشکیل شرکت تعاونی که نباید از 7 نفر کمتر باشند باید یک جمعی را به عنوان موسسین تشکیل دهند که به آن ها هیئت موسس گویند. این هیئت باید با رعایت قوانین و مقررات مربوط به تعاونی ها مدارکی را برای تشکیل و ثبت شرکت آماده و تحویل وزارت تعاون دهند. این هیئت دارای وظایفی است که عبارتند از :
_ تهیه اساسنامه و تکمیل و پیشنهاد آن به اولین مجمع عمومی عادی برای بررسی و تصویب ؛
_ دعوت از افراد واجد شرایط، جهت عضویت در تعاونی مربوط ؛
_ تشکیل دادن اولین مجمع عمومی عادی برای بررسی و تصویب اساسنامه و انتخاب اولین هیئت مدیره و اولین بازرس یا بازرسان شرکت طبق اساسنامه مصوب و انجام سایر وظایف مربوط ؛
_ موسسان تعاونی باید با قوانین و مقررات تعاونی ها آشنایی داشته باشند در صورت نیاز باید در کلاس های آموزشی یک روزه که اداره کل تعاون استان دایر می کند ، شرکت کنند.
بنابراین هیئت موسس برای تقاضای موافقت تشکیل شرکت تعاونی پس از تهیه اساسنامه و دعوت افراد واجد الشرایط و تشکیل اولین مجمع عمومی عادی برای بررسی و تصویب آن ، اساسنامه را با یک طرحی به عنوان طرح توجیهی یا طرح پیشنهادی تهیه کند که مشتمل بر وم تاسیس شرکت تعاونی باشد. همچنین هیئت موسس باید نماینده تام الاختیاری را طی صورتجلسه برای معرفی به وزارت تعاون تعیین کند سپس به همراه تقاضای موافقت به وزارت تعاون ارائه دهد. وزارت تعاون موافقت خود را با تشکیل یا عدم تشکیل شرکت تعاونی اعلام می دارد و چنانچه موافقت خود را برای تشکیل شرکت اعلام دارد مراحل بعدی باید صورت گیرد.
ب) اقدامات پس از موافقت تشکیل شرکت
وزارت تعاون پس از دریافت درخواست هیئت موسس و مدارک لازم ، آن ها را بررسی می نماید و در صورت پذیرفته شدن درخواست موافقتنامه تشکیل شرکت تعاونی را صادر می نماید و نمونه اساسنامه و فرم های مورد نیاز را در اختیار نماینده هیئت موسس قرار می دهد که پس از دریافت آن باید اقدامات ذیل را انجام دهد :
1. اخذ مجوز فعالیت شرکت تعاونی
2. تدوین اساسنامه به جهت تصویب اعضاء
3. افتتاح حساب بانکی
4. دعوت از افراد واجد الشرایط مندرج در اساسنامه ( شرایط عمومی و اختصاصی )
5. تطبیق شرایط داوطلبان با اساسنامه
6. دعوت از کارشناسان رسمی دادگستری برای ارزیابی آورده های غیرنقدی
7. انتشار آگهی دعوت اولین مجمع عمومی عادی
8. قبول درخواست داوطلبان نامزدی عضویت در هیئت موسس و سمت بازرس
9. ارسال یک نسخه از آگهی دعوت به وزارت کار، تعاون و رفاه اجتماعی
10. درخواست عضو ناظر برای حضور در جلسه اولین مجمع عمومی عادی
11. تهیه و تنظیم فرم های درخواست عضویت و تعهد به رعایت قوانین و مقررات مربوطه و اساسنامه.
12. تهیه اوراق خرید سهام.
ج) اقدامات در برگزاری اولین مجمع عمومی عادی
1. تهیه دعوت نامه یا آگهی دعوت مجمع عمومی عادی
2. انتشار دعوت نامه از طریق درج یکی از رومه های کثیرالانتشار یا محلی
3. برگزاری مجمع عمومی عادی
4. اعلام گزارش هیئت موسس
5. بررسی تصویب اساسنامه شرکت تعاونی
6. انتخاب اولین هیئت موسس و اولین بازرس یا بازرسان شرکت تعاونی
7. ختم وظایف هیئت موسس
8. تنظیم صورتجلسه اولین مجمع عمومی عادی
9. ارسال صورتجلسه اولین مجمع عمومی عادی به اداره کار ، تعاون و رفاه اجتماعی جهت ارسال به اداره ثبت شرکت ها

ارکان شرکت تعاونی
ارکان شرکت تعاونی یعنی ارکانی که در پیشبرد فعالیت ها و اهداف شرکت های تعاونی در کنار یکدیگر قرار می گیرند و موجب می گردد که شرکت تعاونی به نحو مطلوب تصمیم گیری ، اداره و نظارت گردد. مطابق ماده 29 قانون بخش تعاونی اقتصاد جمهوری اسلامی ، ارکان شرکت تعاونی به سه مورد تقسیم شده است :
1. مجمع عمومی
2. هیئت مدیره
3. بازرس یا بازرسان


دنیای وب زنجیره ای قدرتمند از میلیون ها وب سایت طراحی شده است که زندگی انسان را به خود گره زده است؛ گرفتن و داشتن اطلاعات در عصر تکنولوژی به امری غیر قابل گریز بدل شده و همین امر اهمیت طراحی سایت و تکنولوژی اطلاعات را بیان می دارد.کاربران نیاز دارند تا به حجم اطلاعات بیشتری در زمانی معین نسبت به گذشته دست پیدا کنند و این خود بدون داشتن شعبه ای الکترونیکی برای طرفهای مقابل آنها ممکن نخواهد بود.طراحی سایت این اجازه را به شما میدهد تا جدا از هرگونه محدودیت زمانی و مکانی ، یک شعبه 24ساعته در محیطی که همگان به راحتی به آن دسترسی دارند،داشته باشید و به این طریق بیزینس خود را در محیطی پرکاربرد ادامه دهید.
طراحی سایت چیست؟
طراحی سایت به روند برنامه ریزی و ساخت یک سایت گفته میشود؛ متن، تصاویر،فایل های صوتی و تصویری و المان های برنامه نویسی ،توسط طراحی سایت برای تولید صفحه ای قابل رویت در مرورگر ،فرمت دهی میشوند.
در کل، پروسه طراحی سایت شامل :طرح ریزی ،پیش تولید ،تحقیق، تبلیغات و همچنین مدیریت فایل های صوتی،تصویری و دیگر فایل های چند رسانه ای مورد استفاده در صفحات سایت می باشد؛ این کار میتواند توسط طراح ،یا گروهی از طراحان با وظیفه ای مشخص صورت پذیرد.
سایت می تواند شامل صفحه اصلی ،که همچنین به آن خانه نیز گفته می شود و نیز بخش های متفاوت دیگری باشد که هر کدام برای هدف خاصی گرد هم آمده اند ؛صفحه اصلی سایت در مورد هدف اصلی سایت و همچنین بروز رسانی های روزانه آن صحبت می کند که می تواند شامل لینکی باشد که کاربران را به بخش های سایت مربوطه هدایت می کند.
هدف از طراحی سایت چیست؟
هدف از طراحی سایت برای اشخاص، ارگان ها،شرکت ها و …متغیر است ،به طور مثال هدف یک ارگان برای طراحی سایت رفع نیازهای کاربران سایت است ،مانند سایت های بیمه و تامین اجتماعی
هدف یک شرکت از طراحی سایت ،توسعه کسب و کار ،کسب اعتبار و فروش آنلاین محصولات خود است و هدف از طراحی سایت شخصی ساخت آنلاین رزومه ،وبلاگ، شبکه های اجتماعی و معرفی خدمات آن شخص می باشد.
ثبت شرکت طراحی سایت
برای ثبت شرکت طراحی سایت درابتدا باید یک شرکت ثبت نمود؛ می توان درقالب های شرکت سهامی خاص ویا شرکت با مسئولیت محدود(رایج ترین نوع ثبت برای این شرکت ها درقالب شرکت بامسئولیت محدوداست)جهت ثبت شرکت اقدام نمود.پس از تعیین قالب، برای ثبت شرکت نیاز به شرایط ومدارکی است که در ذیل به آن می پردازیم.

شرکت سهامی خاص:
شرکتی است که تمام سرمایه آن منحصراتوسط موسسین تامین گردیده وسرمایه آن به سهام تقسیم شده ومسئولیت صاحبان سهام،محدود به مبلغ اسمی آنهاست.تعداد سهام دار دراین شرکت نباید از سه نفر کمترباشدوعنوان شرکت سهامی خاص باید قبل از نام شرکت یا بعداز ان بدون فاصله با نام شرکت به طور روشن وخوانا قید شود.
شرکت با مسئولینت محدود:
شرکتی است که بین دویا چندنفربرای امور تجاری تشکیل شده وهریک ازشرکا بدون اینکه سرمایه به سهام یا قطعات سهام تقسیم شده باشد،فقط به میزا ن سرمایه خود مسئول قروض وتعهدات شرکت است،درنام شرکت بایدعبارت (بامسئولیت محدود)قید شود.
• شرایط ومدارک مورد نیازجهت ثبت شرکت طراحی سایت سهامی خاص:
شرایط لازم:
– حداقل سرمایه یک میلیون ریال
– حداقل سه نفرعضو+دونفربازرس(بازرسین نباید ازاعضا باشند)
– حداقل 35%سرمایه نقدا پرداخت شود.
– مدارک مورد نیاز:
– اقرارنامه امضاشده
– تصویرمدارک شناسایی (کارت ملی وشناشنامه)
– اخذمجوزدرصورت مجوزی بودن موضوع
– اصل گواهی عدم سوپیشینه
– تنظیم وکالت نامه به نام وکیل برای دریافت مجوز
• شرایط ومدارک موردنیازجهت ثبت شرکت طراحی سایت مسئولیت محدود:
شرایط لازم:
– حداقل سرمایه 1000.000ریال
– تعهد به پرداخت کل سرمایه
– وجود حداقل دونفر عضو
مدارک مورد نیاز:
– اصل گواهی عدم سوپیشینه که ازمراکز مجازپلیس +10 باید تهیه شود.
– مجوزدرصورت مجوزی بودن موضوع
– امضای اقرارنامه
– کپی شناسنامه وکارت ملی
• نکات حائز اهمیت در ثبت شرکت طراحی سایت :
کلیه شرکت های که برای انجام فعالیت های طراحی، نظارت مشاوره، ،تولید، توسعه ،نصب وراه اندازی،پشتیبانی، شبکه های اطلاع رسانی، سخت افزار، آموزش سیستم های نرم افزارونظایر ان تشکیل میشوند؛ موظفند پس از ثبت شرکت مطابق قانون تجارت وقبل از شروع فعالیت به نظام صنفی رایانه ای استان خود مراجعه ومجوز فعالیت اخذ نمایند. خاطرنشان می شویم، نظام صنفی رایانه ای مجموعه قواعد ومقرراتی است که درجهت ساماندهی، ایجاد تشکیلات، تعیین وظایف ونظم بخشی به فعالیت تجاری رایانه ای مجاز وحمایت از حقوق پدیدآورندگان نرم افزار وضع وتحت نظارت شورای عالی انفورماتیک کشور تنظیم وسامان دهی می گردد.
طبق دستورالعمل نظام رایانه ای ،شرکت های که قصد عضویت در نظام صنفی رایانه ای استان خود را دارند باید دارای شرایط ذیل باشند:
– مرکز اصلی شرکت دراستان مورد تقاضا قرارداشته باشد.
– دراستان مورد تقاضا به ثبت رسیده باشند.
– موضوع فعالیت آنها به موجب اساسنامه شرکت صرفا یکی ازفعالیت های رایانه ای مندرج دربند یک باشد.
– دارای مدیرعامل (تمام وقت) باحداقل مدرک کارشناسی باشد.
– تبصره 1: مدیرانی که قبل از تشکیل نظام صنفی رایانه ای استان درشرکت خود سمت مدیر عامل راداشته اند،ازاین قاعده مستثنی می باشند
– تبصره 2: درصورتی که مدیرعامل مدرک کارشناسی نداشته باشد، باید شامل یکی از موارد ذیل باشد:
– مدرک دیپلم با10سال سابقه مدیریت یا فعالیت درزمینه فناوری اطلاعات.
– مدرک فوق دیپلم درسایررشته هابا8سال سابقه مدیریت یا فعالیت درزمینه فناوری اطلاعات.
– مدرک فوق دیپلم دررشته های مرتبط با6سال سابقه مدیریت یا فعالیت درزمینه فناوری اطلاعات.
– مدرک فوق دیپلم دررشته کامپیوتربا 4سال سابقه مدیریت یا فعالیت درزمینه فناوری اظلاعات.
• شر کت های متقاضی برای دریافت مجوز فعالیت باید مدارک زیر را ارائه نمایند:
– تصویر شناسنامه مدیراعمل
– تصویر برگه احراز صلاحیت ورتبه بندی شورای عالی انفورماتیک
– تصویر رومه رسمی ثبت شرکت واخرین تغییرات آن
– تصویر مدرک تحصیلی مدیرعامل
– شرکت های متقاضی برای دریافت مجوز فعالیت باید از طریق زیرپورتال های استانی خود، به صورت آنلاین ثبت نام و مدارک خود را تکمیل کنند.
• جهت ثبت نام الکترونیکی مدارک مورد نیاز به شرح زیر میباشد:
– تصویرآخرین اظهارنامه مالیاتی (درصورت وجود)
– تصویر شناسنامه مدیر عامل
– تصویر رتبه بندی شورای عالی انفورماتیک (درصورت وجود)
– رومه رسمی آگهی تغییرات
– تصویر مدرک تحصیلی مدیرعامل
– تصویر لیست بیمه (درصورت تازه تاسیس بودن شرکت ونداشتن لیست بیمه، نامه ای مبنی بر تمام وقت بودن مدیر عامل واشتغال در شرکت بارگذاری شود.)
– رومه رسمی آگهی تاسیس
– تصویر اساسنامه (تمامی صفحات به صورت فایل pdf بارگذاری شود.
مدت اعتبار مجوز فعالیت صادره یکساله می باشد.
تذکر :
شرکت ها موظفند هرسال اطلاعات زیر را برای سازمان نظام صنفی رایانه ای استان ارسال نمایند.
– فرم تکمیل شده خود اظهاری مربوط به فعالیت های شرکت
– تغییرات اساسنامه رسمی
– اظهارنامه مالیاتی سالیانه یا برگ تشخیص (یا قطعی مالیاتی)





برند سازی و برندینگ از مفاهیم بسیار مورد توجه و کلیدی در کسب و کارهای این روزها است و بسیاری از افراد و شرکت های بزرگ تنها بر اساس برندینگ موفق خود به شهرت و سرمایه زیادی رسیده اند. برند سازی باعث ایجاد شهرت، اعتبار و به دنبال آن فروش و رشد سرمایه بیشتر است و کمتر کسی را می توان شناخت که به دنبال برندینگ شرکت و یا کسب و کار خود نباشد.

اما برای رسیدن به این موفقیت بدون تردید داشتن یک برند حرف اول را خواهد زد.  برند تنها یک نقاشی و یا طرح نیست و به دنبال خود انتقال مفهوم و هدفی را دنبال می کند. این برند ها توسط هر فردی به راحتی در قالب حقیقی و حقوقی قابل ثبت هستند و حتی برخی از افراد اقدام به خرید و یا صاحب شدن برندی بصورت قانونی و یا غیر قانونی می کنند.

برند ها همیشه در لبه خطر قرار دارند. یعنی به سادگی می توان نمونه آنها را تولید کرد و حتی به راحتی از اعتبار سایر برند ها برخی از افراد به نفع خودشان با الگو برداری از آنها استفاده می کنند. از این رو سازمان جهانی ثبت برند تحت پروتکل و توافقنامه مادرید که کشورهای زیادی عضو آن هستند قانونی را مصوب کرد که طی آن برند یا علامت تجاری به ثبت برسد و همانند قوانین کپی رایت و قوانین مالکیتی برند به نام فرد حقیقی و یا حقوقی به ثبت برسد تا قابل دفاع باشد و حق هرگونه سو استفاده و برداشت نا درست از حق برند به صورت کپی و یا ساخت نمونه مشابه گرفته شود.

بر همین اساس سازمان مالکیت معنوری ایران نیز این حق را برای دارندگان برند یا علامت تجاری سال ها است که به رسمیت شناخته و بسیاری از صاحبین برند بدون لحظه ای تامل برند خود را ثبت کرده اند.

در نتیجه می توان اینگونه توضیح داد که اصلی ترین و مهم ترین اصل برای برندینگ و یا برند سازی داشتن برندی است که به ثبت رسیده باشد. زیرا برندی که به ثبت نرسیده باشد به راحتی قابل سرقت و سو استفاده است و سرمایه گذاری در راستای رشد و توسعه آن و به شهرت رساندن آن در واقع یک اشتباه تاکتیکی بسیار تاثیر گذار است.

از این دست نمونه ها زیاد است. شاید بتوان برند آدیداس را نمونه بارز این سو استفاده بر شمرد. همه ما به خوبی شاهد رشد نمونه های مشابه و یا کپی برند آدیداس و فروختن جنس تقلبی به نام این شرکت در طول سال های قبل بودیم. موضوعی که هم بر وجهه و اعتبار شرکت آدیداس با آن همه بزرگی و ادعا تاثیرات منفی زیادی گذاشت و هم باعث افت فروش و از دست دادن طیف وسیعی از مشتریان این شرکت شد.

تا جایی که شرکت ادیداس نیز با اثبات برند خود و ثبت آن بصورت بین المللی اجازه دخل و تصرف در برند خودش را از شرکت های متخلف گرفت و توانست سرانجام سر و سامانی به اوضاع آشفته ای که پیدا کرده بود بدهد.

نمونه دیگر این برند ها را خود شما به راحتی می توانید مثال بزنید که در اطراف ما زیاد دیده می شوند.

در جامعه جهانی امروز ثبت برند هم بصورت داخلی و هم بصورت بین المللی اهمیت بسیار زیادی پیدا کرده است. بنابراین افرادی موفق به برند سازی در حوزه رقابتی خود می شوند که ضمن داشتن یک طرح برند موثر و خاص و منحصر به فرد از برند خود در مقابل تهاجم اشتباهات، خیال پردازی ها و هجمه ها جلوگیری کنند و بتوانند در هر زمان از حقوق آن دفاع کنند.

 این افراد  خیلی خوب می دانند برندی که حمایت شده باشد و بتواند به برندینگ مورد نظر آنها برسد نه تنها آنها را به سود و اعتبار زیادی می رساند بلکه باعث خواهد شد که خود برند نیز به عنوان یک دارایی ارزشمند و معتبر برای صاحب برند شناخته شود. چرا که امروزه برندهای موفق و شناخته شده با قیمت های بسیار بالایی به فروش می رسند.

حال شاید برای شما این سوال پیش آمده باشد که چگونه باید برندی را طراحی کنید که منحصر به فرد باشد و چگونه باید آن را خیلی زود به ثبت برسانید.

طراحی علامت تجاری منحصر به فرد برای کسب و کار خودتان

برای اینکه یک برند منحصر به فرد و خاص برای کسب و کار خود داشته باشید و در حوزه برندینگ بتوانید آن را به خوبی معرفی کنید به راهنمایی های زیر توجه کنید:

    برند باید محصول فکر و اندیشه خود شما باشد و بتواند به خوبی خدمت و یا تولید شما را توضیح دهد
    برند باید کاملا به حوزه کاری شما مرتبط باشد و باعث تشویش اذهان و فریب مشتریان نشود
    برندی که طراحی می کنید نباید کپی و یا مشابه با برند های دیگر حتی در سایر نقاط دنیا باشد.
    مراقب باشید که در برند خود از رنگ پرچم ها و نشان های دولتی استفاده نکنید. حتی استفاده از آرم ها و نشان های حکومتی، بین المللی، ملی و کشوری به هر نحو در برند باعث خواهد شد برند شما اعتبار خود را از دست بدهد و یا حتی رد شود مگر اینکه از این سازمان های وابسته مجوزی داشته باشید
    برای اینکه برند موفقی داشته باشید بهتر است از نشان جغرافیایی محل خود در برند استفاده کنید.
    برند های مشهور و صاحب نام دارای خلاقیت و طرح های ویژه ای هستند که بیشتر پیرو نوآوری هستند.
    در برند خود به هیچ عنوان از واژه های توصیفی و تعریفی و خاص استفاده نکنید زیرا ممکن است اصلا ثبت نشود.
    در طراحی برند خود اگر کارت بازرگانی ندارید از واژه های لاتین استفاده نکنید
    در طرح برند خود به هیچ عنوان از مصادیق غیر اخلاقی و یا مغایر با اخلاق حرفه ای ، شئونات اسلامی و مغایر با عرف استفاده نکنید.
    برای برند خود مفهوم سازی کنید. برند باید نشانه هایی از حرف ها و تعهدات شما را به جامعه مشتریان انتقال دهد.

حالا که برند خود را با خصیصه های بالا طراحی کردید باید قبل از هر اقدامی و به منظور اطمینان از قابلیت ثبت آن بدون اینکه سرمایه گذاری انجام داده باشید آن را ثبت کنید. همیشه ممکن است چند سالی برای موفقیت برند خود زمان نیاز داشته باشید اما گاهی نیز تنها در چند ماه موفق به برند سازی حرفه ای خواهید شد. بنابراین بهترین زمان برای ثبت برند همان ابتدای امر است.

دلایل زیادی وجود دارد که ممکن است باعث رد برند شما شود و ممکن است همه تلاش و سختی هایی که متحمل شده اید یک شبه دود هوا شود.

برای ثبت برند چه باید بکنیم؟

برای اینکه علامت تجاری خود را ثبت کنید باید در هر جای ایران که هستید مدارک و مستندات خود را برای اداره مالکیت معنوی در تهران ارسال کنید و تنها در تهران می توانید تشکیل پرونده دهید زیرا این اداره شعبه دیگری ندارد.

اما قبل از ورود به تهران باید دو کار بزرگ و عمده را انجام داده باشد.

    استعلام ثبت برند

در این مرحله قبل از اینکه هزینه ای انجام دهید با کمک مشاوران خبره حقوقی و از طریق ابزارهایی مانند سایت خود اداره مالکیت معنوری اقدام  به استعلام در خصوص امکان سنجی ثبت برند پیشنهادی خود می کنید.

    ثبت نام در سایت اداره مالکیت معنوی

به منظور جلوگیری از ازدحام جمعیت متقاضیان در اداره مالکیت معنوی و حذف رفت و آمد های زیاد این اداره اقدام به ایجاد امکان ثبت نام برای ثبت برند بصورت الکترونیکی و یا انلاین نموده است. در این حالت باید متقاضی و یا نماینده حقوقی او بعد از تهیه مدارک و مستندات لازم مانند اظهارنامه ثبت برند اقدام به ثبت نام در این سایت نموده و مدارک و مستندات و نمونه برند را بارگذاری کند.

در مدت 45 روز این درخواست بررسی می شود و سپس چنانچه درخواست ایرادی نداشته باشد برای ارسال مدارک و مستندات و یا حضور در اداره مالکیت معنوی باید اقدام شود.

بهترین حالت این است که حتی برای ثبت نام در سایت اداره به دلیل زمان بر بودن و هزینه بر بوددن مراحل بررسی و غیر قابل عودت بودن هزینه ها با یک مشاور و یا وکیل درجه یک حقوقی مشاوره نمایید و یا این کار را به او واگذار نمایید . اطمینان داشته باشید که هزینه این کار بسیار برای شما کمتر از زمانی خواهد بود که بخواهید مرتبا اصلاحیه بزنید و یا به این اداره رفت و آمد داشته باشید.

در نهایت در صورت تایید مدارک و مستندات برند شما با طی تشریفات قانونی مانند پرداخت هزینه ها، ثبت در دفتر ثبت، دو مرتبه آگهی در رومه رسمی و یک رومه کثیرالانتشار و . برند به نام شما به ثبت خواهد رسید و یک گواهینامه 10 ساله به نام شما صادر خواهد شد.

این گواهینامه 10 ساله یک مفهوم بیشتر ندارد. صاحب اول و آخر این برند شما هستید و هیچ کس جز شما نمی تواند از این برند بهره برداری کند و در صورت مشاهده این موضوع به راحتی شما می توانید از دست متخلف شکایت کرده و غرامت دریافت کنید.

اکنون این اطمینان وجود دارد که شما به راحتی اقدام به تبلیغات گسترده، صرف هزینه، معرفی برند و نهایتا رسیدن به برندینگ مورد نظر خودتان بدون کوچکترین نگرانی بکنید.


یکی از رقابتی ترین و بهترین محصولات ایرانی که در بازارهای جهانی این روزها حرف های زیادی برای گفتن پیدا کرده صنعت چینی ایرانی است. شاید اصلی ترین دلیل این اهمیت و جایگاه وجود مواد اولیه مناسب و شناخت تکنیک ها و روش های تولید در ایران باشد.

چینی تنوع زیادی دارد و سلیقه و خواست مردم نیز هر روز رو به تنوع طلبی و گسترش است. هر روز شرکت های جدیدتری در این حوزه به ثبت می رسند و رقابت در بین این شرکت ها بیش از پیش اهمیت پیدا کرده است.

وجود اقلام و محصولات کپی، نبود پشتوانه های مورد نیاز مشتری ، اهمیت شناخت تولید کننده و نیاز به خدمان پس از فروش معتبر  و بخصوص تمایل خریداران به خرید محصولات چینی ایرانی باعث شده تا تولید کنندگان محصولات چینی در تلاش باشند تا خود را به طرق مختلف به مشتری بشناسند و در ضمن بتوانند از محصولات خود نیز در برابر خیانت افراد سود جو و دست بردن در نام و اعتبار شرکت جلوگیری کنند.

شکی نیست که این مهم تنها با داشتن یک تا چند برند تجاری معتبر بسته به تعداد تولیدات و تنوع حاصل می شود. با نگاهی به اطراف خود به خوبی متوجه می شوید که آنچه که بیش از خود تولید کننده در بازار شناخته شده است برندی است که به ثبت رسیده و مثلا چینی زرین نام تجاری و یا برند ثبت شده محصولات چینی یک تولید کننده است.

در این راستا و برای موفقیت در حوزه تولیدات محصولات چینی و برای اینکه سری در سرا داشته باشید باید برند تجاری خود را طراحی و به ثبت برسانید  و با استناد به این برند یا علامت تجاری خود به رقابت در عرصه این بازار مهم بپردازید. اما چگونه باید اقدام به ثبت برند صنایع چینی خود بکنید؟

شرایط ثبت برند صنایع چینی

اولین و مهم ترین رکن برای ثبت برند صنایع چینی داشتن یک طرح به عنوان طرح برند است. انتخاب طرح برای صنایع چینی باید گواه و دال بر موضوعیت تولید چینی باشد. یعنی طرحی که برای ثبت ارائه می کنید اگر به نحوی باشد که مشتری را به بیراهه بکشاند و یا مفهوم تولید چینی نداشته باشد قابلیت ثبت ندارد.

البته گاها ثبت برخی از برند ها ممکن است امکان پذیر باشد که طرح تا حدودی هم گنگ و نا مفهوم باشد ولی در نظر داشته باشید که برند و یا علامت تجاری شناسنامه و اعتبار محصولات شما است و اگر به خوبی با محصولات صنایع چینی شما انطباق نداشته باشد در واقع مفهوم درستی به مشتری انتقال نخواهد داد.

در تولید این طرح باید مراقب باشید که اگر کارت بازرگانی ندارید و یا قصد دریافت کارت بازرگانی ندارید و می خواهید در بازار داخلی فعالیت کنید نباید در طرح خود از علائم بیگانه و یا حروف لاتین استفاده کنید. حروف و اختصارات لاتین تنها زمانی می تواند در طرح های برند تجاری شرکت شما دیده شود که شما یا شرکت شما دارای کارت بازرگانی باشید.

نکته دیگری که در طراحی برند صنایع چینی اهمیت بالایی دارد و باید حتما مد نظر قرار دهید این نکته است که استفاده از علائم مشابه و یا کپی به کلی ممنوع است. اگر به هر نحوی از طرحی اقتباس کنید، کپی برداری کنید و یا به شکلی فریب دهنده مشابه آن را ایجاد کنید تردید نداشته باشید که نه تنها نمی توانید این برند را ثبت کنید بلکه اعتبار خود را هم از دست خواهید داد.

برند یا علامت تجاری همچنین نمی تواند از پرچم، نماد های ملی و حکومتی و یا هر نشان سلطنتی و دولتی در خود استفاده کرده باشد. مثلا نباید از پرچم کشور ایران در طرح خود استفاده کنید و یا از یکی از نمادهای دولت در آن طرح ببینید.

تنها زمانی می توانید اقدام به تولید برند و یا طرح تجاری کنید و از نشان های حکومتی و یا شرکت های بین المللی در آن استفاده کنید که زیر مجموعه آنها باشید و یا از این شرکت ها مجوز دریافت کرده باشید.

این کلیات در طراحی برند یا علامت تجاری اهمیت زیادی دارد. طرح برند باید یونیک و منحصر به فرد باشد و بتواند مفهوم کاری شما را به نحو احسن انتقال دهد. یک برند موفق به شکلی طراحی می شود که نه تنها محصولات شما را خاص و بی نظیر نشان می دهد بلکه به خوبی مفهوم تولید کننده و تولیدات را بیان می کند.

مراحل ثبت برند صنایع چینی

خوشبختانه برند یا علامت تجاری وابسته به شرکت نیست. یعنی نیاز به داشتن شرکت برای ثبت برند ندارید و شما می توانید در قالب یک تولید کننده حقوقی هم برند صنایع چینی داشته باشید و بعدا با رشد تولیدات خود اقدام به ثبت شرکت و انتقال برند خود به نام شرکت بکنید.

اما در هر صورت باید برند به نام یک شرکت حقوقی و یا شخصیت حقیقی ثبت شود. در بسیاری از مواقع ممکن است داشتن برند اامی باشد مانند مواد آرایشی و بهداشتی و یا مواد غذایی ولی در حوزه برند صنایع چینی اامی برای ثبت برند وجود ندارد هر چند به دلایل فوق به هیچ عنوان توصیه نمی کنیم که کار ثبت برند را انجام ندهید.

برای ثبت برند ابتدا باید موضوع برند خود را در اینترنت و در سازمان مالکیت معنی زیر دسته سازمان مالکیت صنعتی زیر نظر قوه قضائیه و یا سازمان ثبت اسناد و املاک به ثبت برسانید. برند دارای موضوعات و یا طبقات متفاوتی است که باید طبقات مورد نظر خود را در این حوزه محصولات چینی انتخاب کنید.

البته اگر تولیدات دیگری هم داشته باشید برند قابل تعمیم به آنها نیز می باشد. بعد از ثبت نام در این سایت باید مدارک و مستندات مورد نیاز این سازمان را برای بررسی بارگذاری کنید. مانند مدارک شناسایی فرد متقاضی ، نماینده حقوقی ، وکالتنامه و. که مهم ترین این مدارک اظهارنامه است که به دلیل حساسیت آن توصیه می شود با مشاوره یک شرکت حقوقی و یا وکیل خبره این کار را انجام دهید.

بعد از بارگذاری مدارک باید هزینه های بررسی اسناد واریز شود. در نظر داشته باشید که در صورت عدم قبول برند و یا طرح شما در این مرحله همه هزینه های شما ضبط شده و قابل بازگشت نیست از این رو اهمیت طراحی و ثبت نام در این سایت و ارائه درخواست ثبت بسیار زیاد است.

اما در صورت پذیرش که با نظر کارشناسان ثبت و پس از بررسی موارد مختلف از جمله مفهوم درست و عدم داشتن تشابه با سایر برند ها، اگر برند مورد تایید باشد باید مدارک و مستندات بصورت اصل و برابر اصل برای سازمان مالکیت معنوی ارسال شود و مراحل ثبت برند بصورت حضوری دنبال شود تا برند ثبت شود.

بعد از ثبت برند صنایع چینی باید برند در رومه رسمی کشور و یک رومه کثیر الانتشار آگهی شود. و اگر بعد از یک ماه مدعی برای طرح پیدا نشد این طرح با آگهی دوم به نام شما ثبت و بعد از مدتی گواهینامه ثبت برند برای مدت 10 سال به شما تعلق خواهد داشت که باز هم در پایان این دوره و یا حفظ شرایط اولویت برای شما می توانید تمدید  ساله شود.

مدارک و مستندات مورد نیاز برای ثبت برند صنایع چینی

    اظهارنامه ثبت برند صنایع چینی در دو نسخه
    مدارک شناسایی متقاضی و یا مدیر عامل شرکت حقوقی
    آخرین رومه رسمی ، آخرین تغییرات و کپی کارت ملی صاحبین امضا برای شرکت ها
    وکالتنامه وکیل و یا معرفی نامه نماینده حقوقی که دنبال کار ثبت برند است
    نمونه های گرافیکی از علامت تجاری مورد درخواست برای ثبت در ابعاد 10 در 10 و به تعداد 10 عدد

تذکر: توجه داشته باشید که اگر برند مورد نظر شما سه بعدی و یا چهار بعدی باشد ممکن است برای این عنوان از شما ماکت و یا طرح از شش زاویه درخواست شود.

    ارائه سند تجاری برای افارد حقیقی و یا حقوقی مانند مجوز از سازمانی خاص، جواز تاسیس، پروانه بهره برداری، پروانه کسب و .
    رسید هزینه های پرداخت شده

در نظر داشته باشید که برند و یا علامت تجاری بر خلاف ثبت شرکت در برای ثبت نیاز به دو مرحله آگهی رسمی در رومه رسمی دارد. یک بار در زمان درخواست و تکمیل مدارک و پرونده موضوع برند آگهی می شود و اگر به مدت 30 روز مدعی وجود نداشته باشد  مراحل ثبت نهایی و موضوع برند برای مرحله دوم آگهی می شود.

موضوع ثبت برند صنایع چینی این روزها به دلیل استقبال زیاد مردم از صنایع چینی داخلی و تمایل کشورهای بخصوص همسایه برای خرید محصولات چینی ایرانی بسیار داغ شده است.

ورود به بازارهای جهانی و بین المللی بدون داشتن اعتبار لازم غیر ممکن است و بهتر است ضمن ثبت شرکت خود در این زمینه حتما با برند تجاری صنایع چینی خاص خود و ثبت شده خود اقدام به تبادل و تجارت بکنید تا آینده خود را تضمین کنید.

در نظر داشته باشید که به منظور جلوگیری از سو استفاده از برند در بازارهای جهانی می توانید حتی برند صنایع چینی خود را بصورت بین المللی هم ثبت نمایید که البته نیاز به ثبت داخلی حتما دارد.




 

مفهوم شرکت یک نفره و مزایا و معایب آن
همان طور که می دانیم ، تحول شرکت مدنی به شرکت تجاری دو مزیت را با یکدیگر توام نمود :
– ایجاد سرمایه بیشتر از طریق گرد آمدن سرمایه یکایک شرکا
– امنیت شرکا به دلیل جدایی آورده آنان به شرکت از دارایی شخصی
اینک ذهن خلاق انسان پرسش جدیدی را مطرح می سازد ؛ اگر دو یا چند شخص می توانند در پناه شخصیت حقوقی شرکت تجاری آورده به شرکت را از دارایی شخصی خویش جدا نمایند، چرا نباید شخص واحد دارای این توانایی باشد ؟ طرح این پرسش مبنای ابداعی جدید است که مسامحتاً آن را شرکت یک نفره می نامیم.
شرکت یک نفره این امکان را به اشخاص می دهد که با اراده یک جانبه ( ایقاع ) بخشی از اموال خود را به مالکیت شخصیت فرضی شرکت یک نفره در آورده و دیگر اموال خود را از آن جدا سازند. بنابراین با استفاده از این قالب امنیتی که برای شرکای شرکت تجاری وجود دارد برای شخص واحد نیز به وجود می آید بدون اینکه برای تحقق این مقصود ناگزیر از توسل به شرکت باشد. در مقابل، ثبت این شرکت، معایبی را نیز با خود به همراه دارد. از جمله مهم ترین این معایب می توان به موارد ذیل اشاره کرد :
– در شرکت تک نفره، شخص به تنهایی مسئول تمام بدهی ها و مسئولیت ها است.
– شخصی که به ثبت شرکت یک نفره اقدام می کند، برای بحث مالیاتی می بایست به ازای کارمندان و کارفرما هم مالیات بپردازد.

شرکت تجاری یک نفره در حقوق ایران
می توان شرکت تجاری را این گونه تعریف نمود که قراردادی است میان دو یا چند شخص که بنا بر آن هر یک از شرکاء آورده ای با خود به شرکت می آورد با این وصف که مالکیت هر شریک نسبت به آورده اش منحل می گردد و آورده ها به مالکیت شخص حقوقی شرکت در می آید و سود و زیان نیز به نسبت مقرری بین ایشان تقسیم گردد. کلیه ی اشخاص حقیقی و حقوقی برای دستیابی به منفعت و سود می توانند دارایی و تخصص خود را که شامل سرمایه و ارائه ی خدمات است در کنار هم قرار دهند و شرکت ثبت کنند.
به موجب ماده 20 قانون تجارت، انواع شرکت های قابل ثبت عبارت است از :
1.شرکت های سهامی ( به موجب ماده 4 لایحه اصلاح قسمتی از قانون تجارت مصوب 24/12/1347 شرکت سهامی به دو نوع شرکت سهامی عام و خاص تقسیم می شود.)
2.شرکت تضامنی
3.شرکت با مسئولیت محدود
4.شرکت مختلط غیر سهامی
5.شرکت مختلط سهامی
6.شرکت نسبی
7.شرکت تعاونی تولید و مصرف
حال سوالی که مطرح است این است که آیا ثبت شرکت یک نفره در ایران امکان پذیر است ؟
همان طور که از تعریف شرکت تجاری برمی آید، نهاد شرکت یک نفره در قوانین ما وجود ندارد . در حقوق ایران، حداقل تعداد سهامداران برای ثبت شرکت 2 نفر و در شرکت سهامی خاص 3 نفر است. در ذیل، در یک دسته بندی اجمالی به حداقل تعداد شرکت در انواع شرکت های تجاری می پردازیم :
حداقل 2 شریک در ( شرکت تضامنی، شرکت نسبی، شرکت با مسئولیت محدود، شرکت مختلط غیر سهامی )
حداقل 3 شریک در ( شرکت سهامی خاص ، شرکت مختلط سهامی )
حداقل 5 شریک ( در شرکت سهامی عام )
حداقل 7 شریک ( در شرکت تعاونی تولید و مصرف )
با این وجود،  نمی توان حقوق ایران را با مفهوم شرکت یک نفره به کلی بیگانه دانست زیرا :
اولاَ : بسیاری از شرکت های دولتی که به حکم قانون تاسیس می گردند در حقیقت شرکت یک نفره هستند زیرا صد در صد سهام آن ها متعلق به شخص واحد یعنی دولت است.
ثانیاَ : چنانکه در مقالات قبلی راجع به اهلیت شرکا توضیح دادیم، صغار نیز ممکن است شریک شرکت تجاری باشند. بنابراین ایجاد شرکت تجاری با شراکت پدر و فرزند صغیر وی با مانعی روبرو نیست. این روش عملاَ شباهت نسبتاَ کاملی با شرکت یک نفره دارد.


 

ماده 20 قانون تجارت، شرکت های تجاری را به هفت قسم ، به شرح ذیل طبقه بندی کرده است :
شرکت سهامی ( عام و خاص )، شرکت بامسئولیت محدود ، شرکت تضامنی ، شرکت نسبی ، شرکت مختلط سهامی ، شرکت مختلط غیرسهامی ، شرکت تعاونی ( شامل تولید ، مصرف ، اعتبار ، وام و روستایی )
همان طور که در مقالات قبلی توضیح داده شد، شرکت های تضامنی و نسبی بر اساس میزان مسئولیت شرکاء، از انواع شرکت های تجاری شخصی می باشند . در شرکت های شخصی، مسئولیت شرکاء نامحدود است و در نتیجه تعهدات مالی شرکت به همه دارایی و اموال شرکاء سرایت می نماید.
1- شرکت تضامنی :
شرکت تضامنی، شرکتی است که بین دو یا چند نفر با مسئولیت تضامنی و برای انجام امور تجاری تشکیل می شود. در این شرکت ها اگر دارایی و اموال شرکت برای پرداخت تعهدات و دیون شرکت کفایت ننماید، هر کدام از شرکاء مسئول پرداخت تمام قروض شرکت می باشند. به عبارت دیگر در صورت بروز مشکلات مالی و ایجاد بدهی بیش از سرمایه، هر یک از آنان به تنهایی در مقابل طلبکاران و اشخاص ثالث برای پرداخت تمام مطالبات آنان مسئول می باشد.
در شرکت تضامنی، قید نام یکی از شرکاء به دنبال نام شرکت ضروری می باشد؛ مثل شرکت تضامنی داوود و شرکاء و این امر به خاطر اهمیت شخصیت شرکاء و جلب اعتماد ثالث می باشد.
شرکت تضامنی از لحاظ استحکام و اعتبار در راس تمام شرکت ها قرار دارد و خانوادگی بوده و بین خویشاوندان نزدیک تشکیل می شود. و معمولاَ هنگامی تاسیس می شود که صاحب تجارتخانه ای فوت نموده و ورثه او برای جلوگیری از انحلال تجارتخانه و به منظور ادامه کار آن ، شرکت تضامنی تشکیل می دهند. در اسم شرکت تضامنی باید عبارت ” شرکت تضامنی” و لااقل نام یک نفر از شرکاء ذکر شود.
برای ثبت شرکت تضامنی مانند شرکت بامسئولیت محدود، اولاَ بایستی تمام سرمایه نقدی پرداخت و سهم الشرکه غیرنقدی نیز ارزیابی و تسلیم شده باشد.
ثانیاَ شرکتنامه حاکی از توافق و رضایت شرکاء ، به همراه اساسنامه و اظهارنامه ثبت به عنوان مدارک اصلی تاسیس، به اداره ثبت شرکت ها تسلیم شود.
2- شرکت نسبی :
شرکت نسبی شرکتی است که برای امور تجاری در تحت اسم مخصوصی بین دو یا چند نفر تشکیل و مسئولیت هر یک از شرکاء به نسبت سرمایه ای است که در شرکت گذاشته .
در شرکت نسبی که یکی از شرکت های اشخاص محسوب است و بین دو یا چند نفر برای امور تجاری تشکیل می شود هر یک از شرکاء به نسبت سرمایه ای که در شرکت گذاشته مسئولیت دارد. در این نوع شرکت قانونگذار ازکلمه ” میزان سهم ” یا ” میزان سرمایه ” استفاده ننموده است بلکه از کلمه ” نسبت ” استفاده نموده است.
شرکت نسبی مختص قانون ایران است. چنین شرکتی در اروپا وجود ندارد و چنانچه به طریق دیگری ترجمه شود با شرکت مسئولیت محدود اشتباه خواهد شد این شرکت با عقد شرکت در قانون مدنی ایران مطابقت دارد . یعنی اگر شرکت مدنی با جنبه غیرتجاری ایجاد گردد اجباراَ باید به صورت نسبی درآید زیرا با اصول فقه اسلامی مطابقت دارد.
تفاوت شرکت نسبی با شرکت تضامنی در این است که چنانچه فرضاَ بدهی شرکت تضامنی یک صد میلیون ریال باشد، هر یک از شرکاء به تنهایی و به صورت تضامنی مسئول پرداخت تمام مبلغ یک صد میلیون ریال می باشند. حال آنکه در شرکت نسبی ، بدهی شرکت به نسبت سرمایه شرکاء بین آنان تقسیم می شود. به عنوان مثال چنانچه بدهی شرکت نسبی همان یکصد میلیون ریال باشد و سه نفر شرکای شرکت به ترتیب دارای پنجاه درصد، سی درصد و بیست درصد سرمایه شرکت باشند، نفر اول می بایست نصف بدهی ( پنجاه میلیون ریال ) ، نفر دوم سی درصد بدهی ( سی میلیون ریال ) و نفر سوم بیست درصد بدهی ( بیست میلیون ریال ) را پرداخت نماید.


 

طرح های صنعتی عموماَ بر اساس کالا یا کالاهای مورد نظر، در طبقات خاصی طبقه بندی می شوند تا بتوان به راحتی به آن ها دسترسی پیدا کرد. معمولاَ در قوانین ملی کشورها متقاضی ثبت طرح صنعتی تکلیف دارد که در تقاضانامه ثبت طرح صنعتی، کالا یا کالاهایی که طرح برای آن ها به کار می رود و همچنین طبقه یا طبقات مورد نظر را مشخص کند. بسیاری از کشورها برای طبقه بندی طرح های صنعتی از طبقه بندی لوکارنو استفاده می کنند.
موافقتنامه لوکارنو حاوی یک طبقه بندی برای طرح های صنعتی است و کشورهای عضو موافقتنامه تکلیف دارند که اسناد مربوط به ثبت و تودیع طرح، شماره های طبقه یا زیر طبقه را که قصد دارند طرح را برای آن ها به کار ببرند مشخص کنند. این اام بر اساس قوانین ملی کشورها در موقع انتشار طرح و صدور گواهی های مربوط نیز وجود دارد.
طبقه بندی لوکارنو مرکب از 32 طبقه و 219 نیز طبقه و یک لیست الفبایی از کالاهای مربوط است. بطوریکه هر کالا حاوی طرح طبقه و زیر طبقه آن کاملاَ مشخص است و به طور کلی زیر مجموعه ها مرکب از 7000 مورد است.
بر اساس موافقتنامه کمیته ای از متخصصین کشورهای عضو ماموریت دارند که به طور مداوم و مرتب طبقه بندی را مورد تجدید نظر و آن را بروز نگاه دارند.
دهمین ویرایش آن از ژانویه 2014 میلادی قابلیت اجرایی پیدا کرده است. این موافقتنامه تا تاریخ 15 جولای 2015 میلادی دارای 54 عضو است. این طبقه بندی توسط دبیرخانه بین المللی سازمان جهانی مالکیت معنوی در رابطه با ثبت بین المللی طرح های صنعتی در چارچوب موافقتنامه لاهه مورد استفاده قرار می گیرد.
همچنین این طبقه بندی به وسیله سازمان آفریقایی مالکیت معنوی، سازمان منطقه ای آفریقایی مالکیت معنوی، سازمان بنلوکس برای مالکیت معنوی و اداره برای هماهنگی بازار داخلی اتحادیه اروپایی نیز در مقام طبقه بندی طرح های صنعتی به کار گرفته می شود.
موافقتنامه لوکارنو در سال 1968 میلادی به تصویب رسیده است و در سال 1979 میلادی نیز مورد اصلاح قرار گرفته است. این موافقتنامه یک اتحادیه دارد که دارای یک مجمع عمومی است. تمام کشورهایی که عضو اتحادیه هستند، عضو مجمع نیز می باشند. از جمله وظایف مهم مجمع، تصویب برنامه های دو ساله و بودجه اتحادیه است.
سند پذیرش یا الحاق به موافقتنامه باید به دبیر کل سازمان جهانی مالکیت معنوی تودیع شود. جمهوری اسلامی ایران طبقه بندی طرح صنعتی را بر اساس موافقتنامه یاد شده انجام می دهد لیکن تاکنون به عضویت این موافقتنامه در نیامده است. البته لایحه الحاق به موافقتنامه یادشده به هیات دولت تقدیم شده که پس از تصویب هم اکنون در مجلس شورای اسلامی مطرح رسیدگی است.
در ادامه این قسمت طبقه بندی بین المللی طرح صنعتی که در بخش 2 ضمیمه دو آیین نامه مصوب 1387 رئیس قوه قضاییه آمده است درج می گردد.

طبقه ا  : مواد غذایی
طبقه 2 : پوشاک و اقلام و لوازم خرازی
طبقه 3 : کالاهای مسافرتی، چمدان، چتر آفتابی و لوازم شخصی که در جای دیگر ذکر نشده اند.
طبقه 4 : انواع برس و قلم مو
طبقه 5 : اقلام ساخته شده از منسوجات، مواد ورقی طبیعی یا مصنوعی
طبقه 6 : اسباب و اثاثیه منزل
طبقه 7 : اقلام خانگی که در جای دیگر قید نشده اند.
طبقه 8 : ابزارآلات و یراق آلات
طبقه 9 : بسته بندی و ظروف مخصوص حمل و نقل یا جابه جایی کالا
طبقه 10: ساعت مچی و دیواری و سایر لوازم اندازه گیری، کنترل و علامت دادن
طبقه 11 : اقلام تزئینی و زیور آلات
طبقه 12 : وسایل حمل و نقل یا بالا بردن
طبقه 13 : تجهیزات تولید، توزیع یا تبدیل برق
طبقه 14 : تجهیزات ضبط، ارتباطات یا بازیابی اطلاعات
طبقه 15 : ماشین آلاتی که در جای دیگر قید نشده اند.
طبقه 16 : دستگاه های عکاسی، سینماتوگرافی و بصری
طبقه 17 : آلات موسیقی
طبقه : ماشین الات چاپ و ماشین های اداری
طبقه 19: نوشت افزار و لوازم اداری، مواد تدریس و آموزش و مواد مورد استفاده نقاشان
طبقه 20 : تجهیزات فروش و تبلیغات، تابلوها
طبقه 21 : انواع بازی، اسباب بازی، چادر و اقلام ورزشی
طبقه 22 : تسلیحات، اقلام آتش بازی و نور افشانی، لوازم برای شکار، ماهیگیری و دفع آفات
طبقه 23 : تجهیزات توزیع مایعات، لوازم بهداشتی، تجهیزات گرمایشی، تهویه و تهویه مطبوع، سوخت جامد
طبقه 24: لوازم و تجهیزات پزشکی و آزمایشگاهی
طبقه 25 : واحدهای ساختمانی و عناصر ساختمانی
طبقه 26 : دستگاه های روشنایی
طبقه 27: مومات استفاده از توتون و مومات مورد استفاده سیگاری ها
طبقه 28 : محصولات دارویی و آرایشی، اقلام و دستگاه های پیرایش
طبقه 29 : تجهیزات و ادوات ضد خطر آتش سوزی، برای پیشگیری از سوانح و برای نجات
طبقه 30 : اقلام لازم برای مراقبت از حیوانات و جابه جایی آن ها
طبقه 31: ماشین ها و لوازم برای تهیه مواد خوراکی و آشامیدنی که در جای دیگر ذکر نشده اند.
طبقه 99: موارد مختلف و گوناگون

 
  درابتدای بحث شایسته است تعریف دقیقی از کنسرسیوم ارائه دهیم:

کنسرسیوم (consortium) به اتحاد یا ائتلاف دو/چند فرد، شرکت، سازمان یا حکومت یا ترکیبی از اینها با هم برای انجام فعالیت های مشترک یا ادغام منابعشان برای رسیدن به هدف مشترک می گویند. به طور خلاصه کنسرسیوم ائتلاف چند شرکت برای انجام امور انتفاعی است. به عبارتی، برای شرکت در مناقصه یک پروژه معین (نظیر ساخت نیروگاه) گفته می شود که در صورت برنده شدن در مناقصه اجرای پروژه در قالب قرارداد با کارفرما و بر اساس شرایط مورد موافق بین اعضاء کنسرسیوم انجام می شود .
تشکیل کنسرسیوم به مفهوم ایجاد شخصیت جداگانه حقوقی نیست و در واقع عملاَ یک شرکت به طور غیر مستقیم بین اعضاء کنسرسیوم به وجود می آید، بدون آنکه رابطه حقوقی بین آنها ایجاد گردد.
⃰ از معروف ترین کنسرسیوم ها می توان از Airbus کنسرسیوم شرکت های فعال در زمینه هوا فضا یا (world)wide web consortium متشکل از فعالین استانداردهای وب نام برد.
نکته1:واژه کنسرسیوم برگرفته از ریشه لاتینی consor به معنای شریک و همکار است.
نکته2:ارتباط حقوقی joint venture نیز هر گاه حول موضوع انجام یک پروژه خاص مطرح شود معادل کنسرسیوم است.گرچه شمول joint venture اعم از کنسرسیوم است.
• جوینت ونچر:
جوینت ونچر اصطلاحی است انگلیسی که در زبان حقوقی و اقتصادی کشور ما به همان لفظ به کار رفته است.”جوینت ونچر”به نوعی از همکاری تجاری اطلاق می شود که طی آن طرفین ،مدیریت فعالیت خاصی را به نحو مشترک به عهده می گیرند و در سود و زیان حاصله شریک می شوند.به این ترتیب بسیاری از انواع قراردادهای انتقال تکنولوژی و اعطای لیسانس و عاملیت پخش و غیره از حیطه شمول اصطلاح جوینت ونچر”خارج می شوند.
• تفاوت شرکت کنسرسیوم و جوینت ونچر:
جوینت ونچر و کنسرسیوم در بسیاری از ابعاد مشابه هم بوده و تفاوت چندانی ندارد،اما بر خلاف شرکت کنسرسیوم،جوینت ونچرها می توانند با افراد حقیقی و حقوقی خارج از مرزهای ایران نیز شراکت کرده و هدفی را دنبال کنند.ضمن اینکه جوینت ونچر ها اامی به تعیین یک هدف مشخص ندارند در حالی که کنسرسیوم ها باید حتماَ یک هدف مشخص داشته باشند.
تفاوت کلیدی این دو شرکت بیشتر در اعتبار شرکت ها می باشد؛شرکت های جوینت ونچر دارای اعتبار و یا مدت مشخص نمی باشد و مادامی که هدف یا اهداف مشترک وجود دارند و در نوع و نحوه شرکت اعتراضی از طرفین وجود نداشته باشد می توانند به شراکت خود تحت جوینت ونچر ادامه دهند.ولی شرکت های کنسرسیوم باید زمان انجام پروژه را تعیین نموده و برای آن تاریخی مشخص نمایند و با پایان تاریخ تعیین شده شراکت آنها به پایان خواهد رسید که در صورت تمایل به داشتن هدف جدید و شراکت جدید باید به اداره ثبت شرکت ها برای تمدید شراکت با موضوع جدید اقدام نمایند.
• انگیزه های ایجاد کنسرسیوم :
1- پژوهشی و تحقیقاتی
2- تجارتی
3- اقتصادی(کنسرسیوم صادراتی)
4- کنسرسیوم ملی و بین المللی
5- انتفاعی و غیر انتفاعی
6- از جنبه ت عضوگیری
7- بر حسب شیوه تامین نیروی انسانی
8- کارآفرینی
• مراحل ایجاد قرارداد کنسرسیوم :
1_انجام سرمایه گذاری
2_تشکیل جلسه
اغلب پس از انجام سرمایه گذاری، تشکیل جلسه داده و قرارداد کنسرسیومی به صورت شفاف،برای مدیریت و ایجاد روابط منظم میان شرکا تنظیم خواهد شد.
3_پیش نویس قرارداد
سند مشارکت تنظیمی، مجموعه قوانین و مسئولیت هایی را در مدت اجرای پروژه فراهم می نماید.
4_ایجاد یک کمیته یا کار گروه: برای سازماندهی و مدیریت کنسرسیوم،اعضای کنسرسیوم نظراتشان را از طریق یک کمیته فنی با کارگروه ویژه که حول تعیین اولویت های کاری شکل می گیرد،اعمال می نمایند.
5_مجمع عمومی: برخی از کنسرسیوم ها برای اینکه قادر باشند همه نظرات را جمع آوری و لحاظ نمایند،یک مجمع عمومی تشکیل می دهند.
6_مدیریت ارشد:کمیته مشاوره ای+هیات مدیره
7_طرح سالانه برنامه های کاری
⃰ کلیدی ترین عنصر در طرح ریزی فعالیت های کنسرسیوم،بدنه مدیریت ارشد کنسرسیوم است که معمولاَ از یک کمیته مشاوره ای و یک هیات مدیره تشکیل می شود و نقش آنها تهیه طرح سالانه برنامه های کاری است؛تهیه این طرح به معنای تخصیص مبانع مالی به فعالیت های گوناگون کنسرسیوم با توجه به اولویت اعضا،علایق نهادهای دولتی ذیربط و محدودیت درآمد های پیش بینی شده است.
• فعالیت های کنسرسیوم :
کنسرسیوم تولید کننده محتوا نیست،اما برای دستیابی به هدف خود،سعی می کند مشارکت صاحبان محتوا را جلب کرده و بستر مناسب فنی و فرهنگی لازم برای گردآوری،تبدیل،سازماندهی و حفاظت اطلاعات قومی را در سطح ملی ایجاد نماید.با این رویکرد،کنسرسیوم در صدد است دسترسی به محتوای اعضای خود را برای کاربران در سطح ملی و بین المللی به بهترین نحو ممکن فراهم کند.کنسرسیوم تلاش می کند مالکیت مادی و فکری صاحبان محتوا و هویت فردی هر یک از اعضا را حفظ کند،کیفیت و بهره وری را در هر یک از فعالیت های کنسرسیوم بهبود بخشد،اصول مشتری مداری را در ارائه خدمات رعایت کند و در جهت ارائه اطلاعات معتبر توسط صاحبان محتوا بکوشد.
• مراحل تشکیل کنسرسیوم :
الف_توافق نامه یا تفاهم نامه همکاری مقدماتی
ب_تنظیم قرارداد تشکیل سرمایه گذاری مشترک
• ثبت شرکت کنسرسیوم :
برای ثبت شرکت کنسرسیوم می توان به یکی از صور ذیل اقدام نمود:
1- ثبت شرکت کنسرسیوم در قالب شرکت سهامی خاص
2- ثبت شرکت کنسرسیوم در قالب شرکت با مسئولیت محدود
مدارک لازم جهت ثبت شرکت های کنسرسیوم که  باید به اداره ثبت شرکت ها تحویل داده شوند به شرح ذیل می باشد:
_تکمیل فرم درخواست ثبت شرکت
_اخذ مجوز ثبت شرکت
_دو برگ مدارک ثبتی شرکت شامل(شرکتنامه،اساسنامه و اظهارنامه)
_گواهی عدم سوء پیشینه کیفری برای اعضاء هیات مدیره
_اخذ گواهی رومه رسمی آگهی تاسیس یا آخرین تغییرات شرکت(در صورت وجود)

 
• تعریف شعبه شرکت خارجی :
بر اساس ماده 2 آیین نامه اجرایی قانون اجازه ثبت شعبه یا نمایندگی شرکت های خارجی، شعبه شرکت خارجی واحد محلی تابع شرکت اصلی ( مادر) است که مستقیماَ به وسیله نماینده یا نمایندگان خود موضع و وظایف شرکت اصلی را در محل انجام می دهند.

• مسئولیت شرکت خارجی :
فعالیت شعبه در ایران تحت نام و با مسئولیت شرکت اصلی (مادر) خواهد بود.بنابراین کلیه وظایف و مسئولیت های قانونی را شرکت اصلی دارد و در صورت وم پاسخگو خواهد بود.
• تعریف نماینده یا نمایندگی شرکت خارجی :
نماینده شرکت خارجی، شخص حقیقی یا حقوقی است که بر اساس قرارداد نمایندگی، انجام بخشی از موضوع و وظایف شرکت طرف نمایندگی را در محل بر عهده گرفته است.
• مسئولیت نماینده یا نمایندگی شرکت خارجی :
نماینده یا نمایندگی شرکت خارجی نسبت به فعالیت هایی که تحت نمایندگی شرکت طرف نمایندگی در محل انجام می پذیرد، مسئولیت خواهد داشت.
• اداره امور نمایندگی :
اداره امور نمایندگی ثبت شده طبق آین نامه اجرای قانون اجازه ثبت شعبه یا نمایندگی شرکت های خارجی باید توسط یک یا چند شخص حقیقی مقیم ایران انجام گیرد.
• شرکت های مجاز به ثبت شعبه یا نمایندگی در ایران :
به موجب ماده یک آیین نامه اجرایی قانون اجازه ثبت شعبه یا نمایندگی شرکت های خارجی، شرکت هایی که در کشور محل ثبت خود شرکت قانونی شناخته می شوند (یعنی بر اساس قوانین و مقررات کشور متبوع خود تشکیل شده و دارای شخصیت حقوقی ثبت شده هستند) می توانند برای فعالیت در ایران در زمینه هایی که ذکر خواهد شد بر اساس قوانین و مقررات مربوطه اقدام به ثبت شعبه یا نمایندگی خود نمایند.
• زمینه های فعالیت برای شرکت های خارجی :
1-انجام عملیات اجرایی قراردادهایی که بین اشخاص ایرانی و شرکت خارجی منعقد می شود :
در خصوص شروع عملیات اجرایی و انجام موضوع قراردادهای منعقده بین اشخاص ایرانی (اشخاص حقیقی،اشخاص حقوقی اعم از خصوصی و دولتی) و شرکت های خارجی، طرف خارجی می تواند تقاضای ثبت شعبه یا نمایندگی خود را نماید.
2- ارائه خدمات بعد از فروش کالاها یا خدمات شرکت خارجی :
در صورت که شرکت های خارجی اقدام به فروش کالا یا خدمات به اشخاص ایرانی بنماید، برای ارائه خدمات بعد از فروش (گارانتی،وارانتی) می توانند تقاضای ثبت شعبه یا نمایندگی شرکت خارجی را بنماید.
3- بررسی و زمینه سازی برای سرمایه گذاری شرکت خارجی در ایران :
مقد متا باید گفت شرکت های خارجی که قصد سرمایه گذاری در ایران را دارند، به دو نحو زیر می توانند اقدام نمایند.
الف) در چارچوب مقررات”قانون مربوط به جلب و حمایت سرمایه های خارجی” مصوب آذرماه 1334 از طریق مراجعه به سازمان سرمایه گذاری و کمک های اقتصادی و فنی ایران و تسلیم مدارک و اخذ مصوبه هیات وزیران جهت سرمایه گذاری.
ب) مشارکت مستقیم با اشخاص حقیقی و حقوقی ایرانی از طریق ایجاد شرکت های تجاری یا سهیم شدن در شرکت های تجاری موجود.
در ارتباط با بررسی و زمینه سازی برای اقدام در زمینه دو مورد فوق، شرکت های خارجی می توانند اقدام به تاسیس شعبه یا نمایندگی نمایند.
4- انجام فعالیت هایی که مجوز آن توسط دستگاه های دولتی که به طور قانونی مجاز به صدور مجوز هستند صادر می گردد.
از قبیل ارائه خدمات در زمینه های حمل و نقل، بیمه و بازرسی کالا، بانکی، بازاریابی و غیره.
شرکت های خارجی که در ارتباط با ارائه خدمات در زمینه های مختلف با یکی از دستگاه های دولتی ایران دارای قرارداد باشند و یا برای ارائه خدمات در زمینه های مذکور محتاج به اخذ مجوز از دستگاه های دولتی خاص باشد که قانونا مجاز به صدور مجوز فعالیت باشند، می توانند نسبت به ثبت شعبه و نمایندگی خود در ایران اقدام نمایند؛ ارائه خدمات در زمینه های حمل و نقل اعم از دریایی، هوایی، زمینی (جاده ای و ریلی) با اخذ مجوز از سازمان های ذیربط مانند:سازمان حمل و نقل و پایانه های کشور میسر است و همچنین فعالیت در زمینه بانکی با اخذ مجوز از بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران مجاز می باشد و همین طور سایر دستگاه های مسئول می توانند در زمینه های یاد شده مجوز فعالیتی صادر نمایند.
5- افزایش صادرات غیر نفتی جمهوری اسلامی ایران و انتقال دانش فنی و فناوری :
شرکت های خارجی که در پیشبرد صادرات محصولات غیر نفتی از قبیل تولیدات صنعتی و کشاورزی و صنایع دستی و …فعالیت داشته باشند.
شرکت های خارجی که دانش فنی (know- how ) ساخت محصولات را به اشخاص ایرانی منتقل می نمایند.
و شرکت های خارجی که فناوری (تکنولوژی) محصولات صنعتی را در اختیار داشته و در ارتباط با ایجاد تاسیسات و کارخانه ها و کارگاه های مختلف جهت تولید انواع محصولات اقدام به انتقال فناوری به اشخاص ایرانی می نمایند، می توانند نسبت به ثبت شعبه و نمایندگی خود در ایران اقدام نمایند.
6- همکاری با شرکت های فنی و مهندسی ایرانی برای انجام کار در کشورهای ثالث
در مواردی که شرکت های فنی و مهندسی ایرانی برای انجام امور صنعتی، فنی، عمرانی و غیره در کشورهای ثالث انتخاب شده و جهت انجام امور مربوطه با یک یا چند شرکت خارجی قرارداد مشارکت منعقد نموده باشند شرکت های خارجی طرف قرارداد با ارائه مدارک لازم می توانند نسبت به ثبت شعبه یا نمایندگی خود در ایران اقدام نمایند.
همچنین شرکت های فنی مهندسی خارجی که برای انجام پروژه هایی در کشور ثالث انتخاب شده اند، و جهت انجام اینگونه پروژه ها با شرکت های فنی و مهندسی ایرانی طی قرارداد مشارکت داشته باشند، می توانند نسبت به ثبت شعبه یا نمایندگی خود در ایران اقدام نمایند.
• اسناد و مدارک مورد وم برای ثبت شعبه یا نمایندگی شرکت خارجی :
1) در صورتی که شخص حقیقی نماینده شرکت خارجی باشند.
⃰  بایستی ترجمه فارسی اسناد و مدارک و اطلاعات زیر را به اداره ثبت شرکت ها ارائه نماید.
1- پرداخت مبلغ 40.000 ریال به نام سازمان ثبت اسناد و املاک کشور جهت تعیین نام.
2- تکمیل فرم تعیین نام
3- آخرین گزارش مالی شده شرکت خارجی طرف نمایندگی
4- تصویر مصدق قرارداد نمایندگی با شرکت خارجی
5- کپی  مصدق اساسنامه شرکت خارجی طرف نمایندگی، آگهی تاسیس و آخرین تغیرات ثبت شده در مراجع ذیربط
6- تصدیق ثبت شرکت خارجی
7- مدارک شناسایی شخص متقاضی.برای اشخاص حقیقی : تصویر مصدق شناسنامه و کاذت ملی و نشانی اقامتگاه قانونی و برای اشخاص حقوقی: اساسنامه شرکت و آگهی تاسیس و آخرین تغییرات ثبت شده آن نزد مراجع ذیربط
8- اختیارنامه نماینده یا نمایندگان عمده شرکت خارجی
9- اظهارنامه ثبت شعبه شرکت خارجی (از محل اداره ثبت شرکت ها تهیه گردد.)
10- آدرش محل ست نماینده و محل نمایندگی
11- ارائه سابقه فعالیت شخص متقاضی ثبت نمایندگی در زمینه امور پیش بینی شده در قرارداد نمایندگی
12- گزارش فعالیت های شرکت خارجی طرف نمایندگی و تبیین دلایل و ضرورت اخذ نمایندگی
13- ارائه معرفی نامه وزارتخانه ذیربط ( در صورتی که قرارداد با دستگه مربوطه منعقد شده باشد.)
14- کلیه اسناد شرکت که در کشور خارجی تهیه می گردد.پس از تایید مرجع ذیربط (نظیر مرجع ثبت شرکت ها) و تایید وزارت خارجه آن کشور بایستی به تایید سفارت یا نمایندگی جمهوری اسلامی ایران در آن کشور برسد و پس از ترجمه رسمی به فارسی و تایید اداره فنی دادگستری اصل و ترجمه آن به اداره ثبت شرکت ها ارائه گردد.
2) در صورتی که شخص حقوقی نماینده شرکت خارجی باشد.
بایستی ترجمه فارسی اسناد و اصل مدارک و اطلاعات زیر را به اداره ثبت شرکت ها ارائه نماید.
1- تصویر مصدق اساسنامه شرکت متقاضی ثبت نمایندگی
2- تکمیل فرم تعیین نام
3- پرداخت مبلغ 40.000 ریال به حساب سازمان ثبت اسناد و املاک کشور جهت تعیین نام.
4- گزارش فعالیت های شرکت خارجی طرف نمایندگی و تبیین دلایل و ضرورت اخذ نمایندگی
5- تصویر مصدق قرارداد نمایندگی با شرکت خارجی
6- رومه رسمی حاوی آگهی آخرین تغییرات ثبت شده خصوصا در مورد مدیران
7- ارائه سابقه فعالیت شخصی حقوقی متقاضی ثبت نمایندگی در زمینه امور پیش بینی شده در قرارداد نمایندگی
8- تصدیق ثبت شرکت خارجی
9- معرفی نامه و مدارک شناسائی مصدق شخص حقیقی از طرف شرکت متقاضی نمایندگی
10- آخرین گزارش مالی تایید شده شرکت خارجی طرف نمایندگی
11- اظهارنامه ثبت ( نمایندگی) شرکت خارجی
12- اساسنامه شرکت خارجی طرف نمایندگی، آگهی تاسیس و آخرین تغییرات ثبت شده در مراجع ذیربط
13- ارائه معرفی نامه وزارتخانه ذیربط ( در صورتی که قرارداد با دستگاه مربوطه منعقد شده باشد.)
14- کلیه اسناد شرکت که در کشور خارجی تهیه می گردد پس از تایید مرجع ذیربط (نظیر مرجع ثبت شرکت ها) و تایید وزارت خارجه آن کشور بایستی به تایید سفارت یا نمایندگی جمهوری اسلامی ایران در آن کشور برسد و پس از ترجمه رسمی به فارسی و تایید اداره فنی دادگستری اصل و ترجمه آن به اداره ثبت شرکت ها ارائه گردد.
3) شرکت های خارجی متقاضی ثبت شعبه در ایران
بایستی اسناد و مدارک زیر را تهیه و به اداره کل ثبت شرکت ها و موسسات غیر تجاری ارائه نمایند:
1- درخواست کتبی شرکت
2- آخرین گزارش مالی تایید شده شرکت
3- پرداخت مبلغ  40.000ریال به حساب سازمان ثبت اسناد و املاک کشور جهت تعیین نام.
4- تکمیل فرم تعیین نام
5- تصویر مصدق اساسنامه شرکت، آگهی تاسیس و آخرین تغییرات ثبت شده در مراجع ذیربط
6- تصدیق ثبت شرکت خارجی
7- گزارش توجیهی حاوی اطلاعات مربوط به فعالیت های شرکت
• گزارش توجیهی مشتمل بر:
الف_اطلاعات مربوط به فعالیت های شرکت
ب_تبیین دلائل و ضرورت ثبت شعبه در ایران
ج_تبیین نوع و حدود اختیارات و محل فعالیت شعبه
د_برآورد نیروی انسانس ایرانی و خارجی مورد نیاز
ه_نحوه تامین منابع وجوه ارزی و ریالی برای اداره امور شعبه
ارائه معرفی نامه از دستگاه دولتی در صورتی که دارای قرارداد با آن دستگاه باشند.
8- ارائه تعهد نامه دائر بر اینکه چنانچه مجوز فعالیت آنها از سوی مراجع ذیصلاح لغو شود در ظرف مدت معینی که توسط اداره ثبت شرکت ها و موسسات غیر تجاری ابلاغ می شود نسبت به انحلال شعبه و معرفی مدیر تصفیه اقدام نمایند.
9- اظهارنامه ثبت شعبه شرکت خارجی.
10- اختیارنامه نماینده یا نمایندگان شرکت خارجی
11- کلیه اسناد شرکت که در کشور خارجی تهیه می گردد پس از تایید مرجع ذیربط ( نظیر مرجع ثبت شرکت ها) و تایید وزارت خارجه آن کشور بایستی به تایید سفارت یا نمایندگی جمهوری اسلامی ایران در آن کشور برسد و پس از ترجمه رسمی به فارسی و تایید اداره فنی دادگستری اصل و ترجمه آن به اداره ثبت شرکت ها ارائه گردد.
• روش و مراحل ثبت شعبه یا نمایندگی شرکت خارجی در ایران :
نماینده یا وکیل قانونی شرکت خارجی برای شعبه یا نمایندگی شرکت خارجی پس از تهیه مدارک مربوطه به نحو ذیل اقدام نماید:
1- با در دست داشتن اسناد و مدارک به واحد تعیین نام داره ثبت شرکت ها مراجعه و نام شرکت خارجی توسط مسئول تعیین نام که در روی فرم مربوطه درج گردیده در صورت رعایت کلیه موراد مرتبط با راهنمای تعیین نام مورد تایید قرار می گیرد.
تذکر: توجه شود که نام اخذ شده عین نام کامل شرکت خارجی با قید نمایندگی باشد و از ترجمه نام یا اختصار آن اکیداٌ خود داری گردد.
2- پس از تعیین نام مدارک تکمیلی به واحد پذیرش تاسیس اداره تحویل داده شود تا نسبت به ورود اطلاعات در سیستم مکانیزه اقدام گردد
3- در واحد پذیرش اداره ثبت شرکت ها رسیدی که در آن تاریخ مراجعه مشخص شده اخذ می گردد.
4- در تاریخ تعیین شده با ارائه اصل رسید به قسمت اعلام نتیجه جهت مطابقت و تایید صحت اطلاعات درج شده در سیستم و تعیین کارشناس تاسیس مراجعه می کند.
5- در مرحله کارشناسی، پس از ممیزی شکلی و ماهیتی در صورت عدم نیاز به اخذ مجوز از مراجع ذیربط در خصوص موضوع فعالیت و نداشتن ایرادهای دیگر نسبت به تهیه پیش نویس آگهی تاسیس اقدام می گردد.
6- در صورتی که ثبت موضوع فعالیت نیازمند اخذ مجوز باشد، نامه استعلام آن صادر می گردد.
7- پس از تهیه پیش نویس، متقاضی می تواند نسبت به پرداخت کلیه حقوق ثبتی که در ذیل پیش نویس مشخص گردیده، از طریق بانک یا دستگاه pos مستقر در اداره و یا از طریق سایر شعب بانک ملی ایران به حساب های مربوطه اقدام نماید.
8- متقاضی پس از پرداخت هزینه ها نسبت به اخذ امضاء رئیس اداره یا معاون وی اقدام می نماید.
9- مفاد پیش نویس آگهی تایید شده جهت تکمیل امضاء و گواهی ثبت با سند برابر است در دفتر ثبت شرکت ها ثبت گردیده و نسبت به اعطای شماره ثبت و شناسه ملی اشخاص حقوقی اقدام می گردد.
10- متقاضی نسبت به اخذ آگهی تاسیس از دبیرخانه اقدام نموده و نسخه اصلی آن را به نماینده رومه رسمی مستقر در اداره جهت پرداخت هزینه های چاپ و اخذ رو نوشت برابر با اصل آن تحویل می دهد.
11- یک نسخه از آگهی تاسیس شعبه یا نمایندگی شرکت خارجی به واحد روابط عمومی مستقر در اداره ثبت شرکت ها جهت درج در رومه کثیرالانتشار تحویل و رسید اخذ می شود.


 
داشتن مدیر عامل برای شرکت تعاونی اامی است؛ به موجب قانون ، هیئت مدیره مکلف است برای مدیریت عملیات تعاونی و اجرای تصمیمات مجمع عمومی و تصمیمات هیئت مدیره فرد واجد شرایطی را انتخاب کند. مدیر عامل را می توان از بین اعضای شرکت تعاونی یا خارج از آن ها انتخاب کرد؛ ولی در تعاونی های چند منظوره در صورتی که عضویت برای همه آزاد و داشتن عضو غیرشاغل مجاز باشد، مدیر عامل باید از میان اعضای شاغل انتخاب شود.

مدیر عامل برای مدت دو سال انتخاب می شود و منعی برای انتخاب مجدد وی وجود ندارد.
مدیر عامل زیر نظر هیئت مدیره کار می کند. وظایف و اختیارات مدیر عامل در آیین نامه ای که با پیشنهاد هیئت مدیره به تصویب مجمع عمومی عادی می رسد، تعیین می شود.
مدیر عامل به طور موظف کار می کند؛ یعنی حقوق بگیر شرکت تعاونی است. حقوق و مزایای مدیر عامل را بنا به پیشنهاد هیئت مدیره، مجمع عمومی عادی تعیین می کند.
همان طور که هیئت مدیره مدیر عامل را انتخاب و تعیین می کند، عزل مدیر عامل نیز از اختیارات هیئت مدیره است. مدیر عامل می توانداز سمت خود استعفا دهد، قبول استعفای وی با هیئت مدیره است.
هیئت مدیره می تواند قسمتی از اختیارات خود را با تصویب اکثریت سه چهارم آرای اعضا، به مدیر عامل تفویض کند. مدیر عامل در حدود اختیاراتی که به وی تفویض شده است، نماینده قانونی شرکت محسوب می شود و حق امضا دارد.
مدیر عامل می تواند بدون حق رای، در جلسات هیئت مدیره حضور داشته باشد. معمولاَ اوراق عادی و نامه های شرکت فقط به امضای مدیر عامل می رسد، ولی کلیه چک ها ، قراردادها و اسناد و اوراقی که برای شرکت تعاونی ایجاد تعهد می کند، باید به امضای مدیر عامل و دیگر صاحبان امضای مجاز شرکت برسد.
هیئت مدیره حداقل هر دو هفته یک بار جلسه تشکیل می دهد. این جلسه به دعوت رئیس یا نایب رئیس هیئت مدیره تشکیل می شود. علاوه بر این، مدیر عامل و هر یک از اشخاص مذکور می توانند هیئت مدیره را برای تشکیل جلسات فوق العاده دعوت کنند.
برای انتخاب مدیرعامل، اکثریت خاصی منظور نشده است. از طرفی در جلسات هیئت مدیره که رسمیت آن با حضور بیش از نصف اعضا حاصل می شود، تصمیمات با رای اکثریت اعضای حاضر در جلسه اتخاذ می گردد، پس ظاهراَ برای انتخاب مدیر عامل نیز همین اکثریت لازم است؛ ولی از طرف دیگر به بیان عبارت اخیر تبصره ماده 37 قانون بخش تعاونی، هیئت مدیره با موافقت اکثریت سه چهارم اعضا می تواند قسمتی از اختیارات خود را به مدیر عامل تفویض کند؛ لذا به نظر می رسد که انتخاب مدیر عامل نیز باید با رای موافق اکثریت همه اعضای هیئت مدیره به عمل آید. در غیر این صورت لازم می آید که مدیر عامل بدواَ با رای اکثریت اعضای هیئت مدیره حاضر در جلسه رسمی انتخاب شود و سپس با تصویب اکثریت سه چهارم همه اعضای هیئت مدیره، به وی تفویض اختیار شود، و قبول این امر احتمالاَ با درنگ و تردید ” بنای عقلا ” مواجه خواهد شد.
هیئت مدیره باید با مدیر عامل منتخب قراراد استخدامی منعقد کند و وی را به عنوان مدیر عامل شرکت، به مرجع ثبت شرکت معرفی کند.
به موجب دستورالعمل مربوط، در شرکت هایی که وزارت تعاون تعیین و اعلام می کند، هیئت مدیره مکلف است مشخصات مدیر عامل منتخب را برای طرح و بررسی در جلسه کمیسیون مربوط به وزارت تعاون ارسال کند. نظر کمیسیون حداکثر ظرف مدت یک هفته ابلاغ می شود، در صورت عدم وصول اعلام نظر کمیسیون، عقد قرارداد استخدامی و اعلام مراتب به مرجع ثبت شرکت بلامانع خواهد بود.
مدیر عامل می تواند از پاداش مقرر در بند 4 ماده 25 قانون بخش تعاونی استفاده کند. به موجب این بند، درصدی از سود خالص سالانه شرکت تعاونی به پیشنهاد هیئت مدیره و تصویب مجمع عمومی عادی برای پاداش به اعضا، مدیران و بازرسان تخصیص داده می شود. ( مدیر عامل نیز در زمره مدیران شرکت است ) .
نمونه اساسنامه مقرر می دارد : مدیر عامل نمی تواند سمت بازرسی یا مدیریت عامل یا عضویت هیئت مدیره شرکت تعاونی دیگری را با موضوع و فعالیت مشابه قبول کند؛ فلذا : اولاَ بنا به مفهوم مخالف بیان مذکور در نمونه اساسنامه، مدیر عامل شرکت تعاونی مجاز است سمت بازرسی یا عضویت هیئت مدیره یا مدیریت عامل شرکت تعاونی غیرمسابه را بپذیرد؛ ثانیاَ به علت اینکه اصولاَ قابل قبول و مجاز نیست که فرد واحدی سمت مدیریت عامل و بازرسی را هم زمان بر عهده داشته باشد، پس جایز نیست مدیر عامل شرکت تعاونی سمت بازرسی همان شرکت را قبول کند. ولی بنا به مفهوم مخالف همین مطلب، می توان گفت امکان دارد مدیر عامل عضو هیئت مدیره همان شرکت تعاونی باشد، و چون در این مورد ظاهراَ منعی در قانون بخش تعاونی و مقررات و نمونه اساسنامه مشاهده نمی شود، پس هیئت مدیره شرکت تعاونی می تواند یکی یاز اعضای خود را به سمت مدیر عامل انتخاب کند. به عبارت دیگر سمت مدیریت عامل شرکت تعاونی با سمت های بازرسی، عضویت هیئت مدیره و مدیر عاملی شرکت تعاونی مشابه و سمت بازرسی همان شرکت تعاونی مانعه الجمع است؛ ولی با بازرسی ، عضویت هیئت مدیره و مدیر عاملی شرکت تعاونی غیرمشابه و عضویت هیئت مدیره همان شرکت تعاونی ” مانعه الجمع ” نیست.


گاهی شرکت به علت توسعه فعالیت های خود، نیاز به افزایش امکانات مالی دارد، برای این منظور گاهی از اشخاص ثالث وام می گیرد، و بر بدهی های خود می افزاید. گاهی از امکانات صاحبان سهام ، مثل اندوخته های شرکت ، سود تقسیم نشده ، مبالغ حاصل از اضافه ارزش سهام جدید که متعلق حق شرکاست، استفاده می کند. فرض اول تصمیم شرکت به افزایش سرمایه از طریق مراجعه به عموم است ( برون گروهی ) و فرض دوم تصمیم شرکت به استفاده از امکانات مالی شرکای شرکت برای افزایش سرمایه است. ( درون گروهی ) .
تغییر در سرمایه شرکت در صلاحیت مجمع عمومی فوق العاده است. مجمع عمومی فوق العاده می تواند به هیات مدیره اجازه دهد، ظرف مدت معینی که از پنج سال نکند، سرمایه شرکت را تا میزان معینی به یکی از طرقی که در قانون معین شده است، افزایش دهد. در ذیل به بررسی این طرق می پردازیم. لازم به توضیح است شما عزیزان در صورت نیاز به هرگونه مشاوره در این باره می توانید با همکاران متعهد ما در ثبت شرکت نیک تماس حاصل فرمایید.

نخست : افزایش سرمایه با مراجعه به عموم ( صدور سهام جدید )
منظور از عموم اعم است از خود شرکا، طلبکاران و اشخاص ثالث که سهامدار جدید شرکت می شوند. در شرکت سهامی عام ، افزایش سرمایه فقط به صورت نقدی امکان پذیر است. افزایش سرمایه مشروط بر این است که تمام سرمایه قبلی شرکت تادیه شده باشد والا افزایش سرمایه ممکن نخواهد بود. در افزایش سرمایه به این طریق ابتدا باید پذیره نویسی سهام جدید به موجب ورقه تعهد خرید سهام که شامل نکات ذیل است به عمل آید :
نام و موضوع شرکت ، مرکز اصلی و شماره ثبت شرکت ، سرمایه شرکت قبل از افزایش، مبلغی که سرمایه افزایش یافته است ، شماره و تاریخ اجازه انتشار اعلامیه پذیره نویسی سهام جدید و مرجع صدور آن ، تعداد و نوع سهامی که مورد تعهد قرار می گیرد و مبلغ اسمی آن ، نام بانک و شماره حسابی که بهاء سهام در آن بانک پرداخت می شود ، هویت و نشانی کامل هر یک از پذیره نویسان ، پس از تعیین مدت پذیره نویسی و یا تمدید مهلت و انقضا آن ، هیات مدیره باید حداکثر تا یک ماه به تعهدات پذیره نویسان رسیدگی و تعداد سهام هر یک از آن ها را تعیین و اعلام نماید. مراتب را جهت ثبت آگهی به مرجع ثبت شرکت ها اطلاع دهد.

دوم : افزایش سرمایه با استفاده از امکانات مالی شرکای شرکت ( بدون مراجعه به عموم )
افزایش سرمایه در این روش یا از طریق بالا بردن مبلغ اسمی سهام موجود است و یا از طریق انتقال بعضی از طلب های شرکا به سرمایه شرکت صورت می پذیرد. در روش اول اگر بر فرض شرکتی دارای دو هزار سهم هزار ریالی باشد، و بخواهد سرمایه اش را دو برابر کند، مجمع عمومی فوق العاده ضمن تصویب این روش، مقرر می کند که از این پس مبلغ اسمی هر سهم دو هزار ریال خواهد بود و از صاحبان سرمایه می خواهد به نسبت سهام خود مبلغ اضافی را پرداخت کنند. اما در روش دوم با تصویب مجمع عمومی فوق العاده شرکت به عوض مطالبات شرکا ( سود تقسیم نشده، اندوخته و یا عواید حاصل از اضافه ارزش سهام جدید ) به آنان سهم جدید می دهد.

اظهارنامه ثبت افزایش سرمایه شرکت سهامی خاص
1-نام شرکت……………………………………….
2-مجمع عمومی فوق العاده مورخ………………و هیات مدیره مورخ……………….
3-مبلغ سرمایه قبل از افزایش:…………………………………………………………
3-مبلغ سرمایه پس از افزایش و تعیین مقدار نقد و غیر نقد آن به تفکیک:
……………………………………………………………………………………….
4-تعداد سهام با نام – بی نام و مبلغ اسمی سهام و در صورتیکه ممتاز مورد نظر می باشد ذکر خصوصیات امتیازات:
………………………………………………………………………………………………………………………
5-نام و نام خانوادگی سهامداران                  تعداد سهام                   نوع سهام هر یک پس از افزایش سرمایه:
5.1………………………………………………………………………………………………………………
5.2………………………………………………………………………………………………………………
5.3………………………………………………………………………………………………………………
5.4………………………………………………………………………………………………………………
5.5……………………………………………………………………………………………………………….
5.6……………………………………………………………………………………………………………….
5.7……………………………………………………………………………………………………………….
5.8……………………………………………………………………………………………………………….
5.9……………………………………………………………………………………………………………….
5.10……………………………………………………………………………………………………………
6-نام و نام خانوادگی کلیه اعضای هیات مدیره                                 امضاء:

مدارک ثبت افزایش سرمایه شرکت های سهامی خاص ( از طریق صدور سهام جدید)
جهت ثبت افزایش سرمایه شرکت های سهامی خاص (از طریق صدور سهام جدید) می بایست اظهارنامه به امضای کلیه اعضاء هیئت مدیره رسیده و به انضمام مدارک مشروحه زیر به مرجع ثبت شرکت ها تقدیم گردد:
1. صورتجلسه مجمع عمومی فوق العاده که افزایش سرمایه را تصویب نموده یا اجازه آن را به هیات مدیره داده و در صورت اخیر صورتجلسه هیات مدیره که افزایش سرمایه را مورد تصویب قرار داده است.
2. یک نسخه از رومه که آگهی مربوط به افزایش سرمایه (آگهی موضوع ماده 169 ل.ا.ق.ت) در آن انتشار یافته است.
3. اظهارنامه مشعر بر فروش کلیه سهام جدید در صورتیکه سهام جدید امتیازاتی داشته باشد،شرح امتیازات و موجبات آن باید در اظهارنامه قید شود.
4. در صورتیکه قسمتی از افزایش سرمایه به صورت غیر نقدی باشد،سرمایه غیر نقدی توسط کارشناس رسمی دادگستری تقویم و با صورتجلسه مجمع عمومی فوق العاده که با حضور صاحبان سهام شرکت و پذیره نویسان سهام جدید تشکیل و اتخاذ تصمیم شده است تحویل می گردد.
در این خصوص رعایت مقررات مواد 77 لغایت 81 ل.ا.ق.ت اامی است (ماده 3 ل.ا.ق.ت) در صورتیکه صاحبان آورده غیر نقد برای خود مزایای خاصی مطالبه کرده باشند از حق رای هنگام رسیدگی مجمع عمومی فوق العاده محروم خواهند بود و نیز از حیث حد نصاب جزء سرمایه شرکت محسوب نخواهند شد.مجمع مزبور نمی تواند آورده غیر نقدی را بیش از آنچه که کارشناس رسمی دادگستری ارزیابی کرده است قبول نماید.

 
شرکت تضامنی، شرکتی است که بین دو یا چند نفر تحت اسم مخصوصی برای امور تجاری با مسئولیت تضامنی تشکیل می شود و در صورتی که دارایی شرکت برای تادیه تمام قروض آن کافی نباشد ، هر یک از شرکا مسئول پرداخت تمام قروض شرکت خواهند بود.
در مورد نحوه تشکیل شرکت تضامنی موضوع های متعددی قابل بررسی است که در این مقاله به آن ها اشاره می شود.

شایان ذکر است، خوانندگان محترم جهت کسب اطلاعات بیشتر در این رابطه می توانند مقالات ذیل را نیز مورد مطالعه قرار دهند :
- شرکت تضامنی چیست و مدارک لازم جهت ثبت شرکت تضامنی؟
- مراحل ثبت شرکت تضامنی

طریقه تشکیل شرکت تضامنی
برای تشکیل شرکت تضامنی وجود حداقل دو شخص لازم است که می توانند شخص حقیقی یا حقوقی باشند. اشخاص حقیقی فاقد اهلیت ( صغیر ) نیز می توانند شریک در یک شرکت تضامنی باشند ، لیکن حقوق آنان باید توسط قیم یا ولی آن ها در شرکت اعمال شود.
اساس تشکیل شرکت تضامنی بعد از تراضی شرکاء ، سرمایه است که آن هم اصل مهمی برای تشکیل شرکت می باشد. برای ثبت شرکت تضامنی مانند شرکت با مسئولیت محدود ، بایستی تمام سرمایه نقدی پرداخت و سهم الشرکه غیرنقدی نیز ارزیابی و تسلیم شده باشد. تقویم سهم الشرکه غیرنقدی ، توسط خود شرکا به عمل می آید و تابع هیچ تشریفات خاصی نیست. از جانب هیچ مقام قضایی و اجرایی کنترل نمی شود. چه اگر سهم الشرکه غیرنقدی کمتر از ارزش واقعی تقویم شود ، شرکا متضامناَ مسئول هستند و به ضرر خودشان اقدام کرده اند.
به موجب ماده 1 قانون تجارت : " شرکت تضامنی وقتی تشکیل می شود که تمام سرمایه نقدی تادیه و سهم الشرکه غیرنقدی تقویم و تسلیم شده باشد ". تقویم سهم الشرکه غیرنقدی به تراضی تمام شرکا به عمل خواهد آمد.
هم چنین لازم است قرارداد یا شرکتنامه که حاکی از توافق و تراضی شرکاء به تشکیل شرکت است و از مدارک اصلی در تشکیل شرکت تضامنی است ، تنظیم و امضا شده باشد. طبق ماده 47 قانون ثبت ، شرکتنامه باید به ثبت برسد. وگرنه مطابق ماده 195 قانون تجارت شرکتنامه باید به صورت سند رسمی تنظیم گردد. مفاد شرکتنامه در دفتر ثبت شرکت ها ثبت می گردد اما ممکن است شرکای شرکت تضامنی، قبلاَ شرکتنامه را نزد یکی از دفاتر اسناد رسمی به ثبت برسانند. در این صورت شرکت مجبور خواهد شد ، دو حق الثبت پرداخت کند ، یکی حق الثبت دفتر خانه اسناد رسمی و دیگری حق الثبت شرکت در اداره ثبت شرکت ها . با توجه به اینکه دفاتر ثبت شرکت ، همان اعتبار دفاتر رسمی را دارند ، به این جهت اشخاص ، شرکتنامه را تنظیم می نمایند و بعداَ فقط در اداره ثبت شرکت ها به ثبت می رسانند.
شرکتنامه ای که در اداره ثبت شرکت ها تنظیم می گردد ، باید حاوی نکات ذیل باشد :
اسم شرکت ، موضوع شرکت ، مدت شرکت ، میزان سرمایه و سهم الشرکه هر یک از شرکاء اعم از نقدی و غیرنقدی ، ذکر نام شریک ، نحوه تقسیم سود و زیان و مسائل دیگری که برابر اساسنامه تجویز شده باشد.
رعایت هیچ تشریفات خاص دیگری برای تشکیل شرکت ضرورت ندارد و شرکت ، با رعایت مقررات قانون تجارت در مورد این نوع شرکت و پس از انجام یافتن تشریفات مزبور ، تشکیل می گردد و دارای شخصیت حقوقی مستقل می شود.

در ثبت شرکت تضامنی نکات ذیل را در نظر داشته باشید :
- حداقل شرکایی که می توانند شرکت تضامنی تشکیل بدهند دو نفر خواهند بود. ولی برای حداکثر نصابی مقرر نشده است .
- موضوع شرکت باید معین و مشروع بوده و دارای منفعت عقلاتی باشد و دامنه فعالیت شرکت محدود به موضوعی خواهد بود که در شرکتنامه تصریح شده است و مراجع ذیصلاح صنفی و بازرگانی در صدور پروانه های صنفی و مواقت نامه های اصولی و کارت بازرگانی توجهاَ به موضوع شرکت اقدام لازم به عمل خواهند آورد.
- شرکت نامه و اساسنامه شرکت تضامنی از اهمیت ویژه ای برخوردار است و قابل تغییر نمی باشد مگر بنا به نظر تمامی شرکا .
- پس از تشکیل شرکت تضامنی نسبت به تعیین حوزه مالیاتی و تشکیل پرونده دارایی ، تهیه دفاتر قانونی و پلمپ دفاتر تجاری و اخذ کد اقتصادی اقدام نمایید.

اسم شرکت
اسم شرکت تضامنی معمولاَ معرف اعتبار و موقعیت شرکت است که اسم مخصوص نامیده می شود. در اسم شرکت تضامنی باید عبارت " شرکت تضامنی " قید شود. اسم شرکت باید حداقل متضمن نام یکی از شرکا باشد.
اگر اسم شرکت متضمن نام تمام شرکا نباشد ، پس از اسم شریک یا شرکایی که ذکر شده است ، باید از عباراتی مانند " و شرکا " یا " و برادران " استفاده شود.

اداره شرکت تضامنی
نحوه انتخاب و عزل مدیر :
شرکت تضامنی توسط حداقل یک مدیر که شرکاء از میان خود انتخاب می نمایند ، اداره می شود ، مدیر مزبور ممکن است غیر از شرکاء بوده و از خارج انتخاب شود.
در صورتی که مدیران از بین شرکاء بدون قید در اساسنامه انتخاب شده باشند ، با توجه به شرایط اساسنامه یا به اتفاق آرا سایر شرکاء قابل عزل می باشند. مدیر غیر شریک با شرایط پیش بینی شده در اساسنامه و در غیر این صورت با تصمیم اکثریت شرکاء معزول می شود.
در صورتی که عزل مدیری بدون دلیل موجه باشد ، مدیر معزول حق مطالبه ضرر و زیان را از شرکت خواهد داشت.
چند نکته :
- مدیر یا مدیران مندرج در شرکتنامه قابل عزل نمی باشند و حق استعفاء نیز ندارند ، مگر با توافق کلیه شرکاء شرکت تضامنی .
- در صورتی که مدیر یا مدیران در اساسنامه انتخاب شده باشند ، ممکن است طبق اساسنامه نسبت به تغییر مدیر یا مدیران مذکور عمل شود.
- اگر مدیر یا مدیران در شرکتنامه یا اساسنامه انتخاب نشده ، ولی انتخاب آنان بعداَ صورت گرفته باشد ، در این صورت شرکاء می توانند مدیر یا مدیران فوق را معزول نمایند. بدیهی است مدیر یا مدیران حق استعفاء خواهند داشت.

تقسیم سود
منافع در شرکت تضامنی به نسبت سهم الشرکه بین شرکاء تقسیم می شود ، مگر آنکه شرکتنامه ترتیب دیگری مقرر داشته باشد ، لیکن تادیه هر نوع منفعت به شرکاء تا زمانی که کمبود سهم الشرکه شرکاء به علت زیان های وارده جبران نشده باشد ، ممنوع خواهد بود.

سهم الشرکه و نحوه انتقال آن
در شرکت تضامنی همچون شرکت با مسئولیت محدود به سرمایه ای که شرکا برای تاسیس شرکت می گذارند سهم الشرکه یا حصه می گویند. سهم الشرکه می تواند نقدی یا غیرنقدی باشد.
طبق ماده 122 قانون تجارت در شرکت های تضامنی اگر سهم الشرکه یک یا چند نفر غیرنقدی باشد باید سهم الشرکه مزبور قبلاَ به تراضی تمام شرکای تقویم (قیمت گذاری) شود.
طبق ماده 123 قانون تجارت در شرکت تضامنی نیز مثل شرکت با مسئولیت محدود هیچ یک از شرکا نمی تواند سهم خود را به دیگری منتقل کند مگر با رضایت تمام شرکا ؛ ولی در قانون تجارت مشخص نگردیده است که در شرکت تضامنی نیز مانند شرکت با مسئولیت محدود انتقال سهم الشرکه باید با سند رسمی باشد یا خیر؟
طبق ماده 124 قانون تجارت، مادام که شرکت تضامنی منحل نشده مطالبه قروض آن باید از خود شرکت به عمل آید و پس از انحلال، طلبکاران شرکت می توانند برای وصول مطالبات خود به هر یک از شرکا که بخواهند و یا به تمام آن ها رجوع کنند، در هر حال هیچ یک از شرکا نمی توانند به استناد اینکه میزان قروض شرکت از میزان سهم او در شرکت می نماید از تادیه قروض شرکت امتناع ورزد. فقط در روابط بین شرکا مسئولیت هر یک از آن ها در تادیه قروض شرکت به نسبت سرمایه خواهد بود که در شرکت گذاشته است آن هم در صورتی که در شرکت نامه ترتیب دیگری اتخاذ نشده باشد.

موارد انحلال شرکت تضامن
شرکت تضامنی در موارد ذیل منحل می شود:
1- وقتی شرکت موضوعی را که برای آن تشکیل شده است انجام داده یا انجام آن غیرمقدور باشد.
2- در صورتیکه شرکت برای مدت معینی تشکیل شده و آن مدت منقضی شده باشد مگر اینکه قبل از انقضاء مهلت آن تمدید شده باشد.
3- در صورتیکه شرکت ورشکست شده باشد.
4- در صورتیکه شرکاء بر انحلال شرکت تراضی نموده باشند.
5- هر گاه انحلال شرکت بر اثر حکم قطعی دادگاه باشد.


اقتصاد دنیا به سرعت به سوی جهانی شدن پیش می رود . جهانی شدن فرآیندی است که قانونمندی های خاص خود را دارد و کشورهایی که به این جریان پر تلاطم می پیوندند در تعیین مقررات و ت گذاری ها ایفای نقش کرده و از منافع آن بهره مند می شوند. اما کشورهایی که خود را از حوزه جهانی شدن اقتصاد دور نگاه می دارند، قادر نخواهند بود به سهم عادلانه خود در آن دست یابند.

ظهور نظام حمایت از مالکیت فکری، پیشرفت بزرگی در تحول اقتصادی و اجتماعی محسوب می گردد. امروزه این نظام به عنوان بستری ضروری برای توسعه شناخته می شود. مالکیت فکری ، مشتمل بر مالکیت صنعتی و مالکیت ادبی و هنری است که یکی از موضوعات اصلی مالکیت صنعتی، " علائم تجاری " می باشد.

علامت تجاری هر نشانه ای است که اطلاعات لازم را در مورد هویت کالا ، منشاء تولید کالا و تفاوت آن با کالاهای تولیدکنندگان دیگر به مشتریان ارائه می دهد. کارکردهای علائم تجاری باعث شده است که این علائم در زمره سرمایه های با ارزش تجار و تولیدکنندگان قرار بگیرد.

با توجه به آنچه گفته شد، در این مقاله به بررسی " مهم ترین نکات در ثبت بین المللی علائم تجاری " می پردازیم. شایان ذکر است، خوانندگان محترم ، جهت کسب اطلاعات بیشتر در این رابطه می توانند مقالات ذیل را نیز مطالعه نمایند :

- مدارک لازم جهت ثبت بین المللی نام و علامت تجاری

- ثبت برند بین المللی

- خدمات تخصصی ثبت شرکت فکر برتر

 

ثبت بین المللی علامت تجاری و نکات آن
- ثبت علامت تجاری بین المللی، مالک آن را از حمایت های قانونی برخوردار می سازد و وی می تواند برای متمایز نمودن کالا یا خدمات خود از آن استفاده نموده و یا در ازاء اخذ وجه ، شخص دیگری را مجاز به استفاده از این علامت خاص بنماید. در واقع حق استفاده انحصاری از علامت ثبت شده جهت استفاده بر روی محصولات و خدمات مورد نظر و یا ارائه مجوز استفاده از آن به دیگری، صرفاَ در اختیار صاحب علامت می باشد.

- تعداد علائم قابل ثبت در سطح جهان تقریباَ نامحدود هستند و مطابق با قانون مصوب کشورها ، علامت تجاری ممکن است متشکل از یک یا چند حرف ، کلمه ، حرف یا عدد باشد .

- ویژگی عمده علامت تجاری این است که باید وجه تمایز داشته و در عین ابتکاری و جدید بودن، باعث ایجاد اشتباه در نظر مشتری نیز نشود.

- برخی از علائم با وجود داشتن ویژگی های فوق قابلیت ثبت ندارد. از جمله آن ها علائمی است که مخالف نظم عمومی اخلاق حسنه بوده و یا با منافع عمومی در تعارض باشد.

- کنوانسیون پاریس قدیمی ترین قرارداد بین المللی در زمینه حمایت از مالکیت صنعتی است که در توسعه صنعت و اقتصاد جهانی نقش فعال و موثری داشته و با وجود سابقه 120 ساله ای که دارد همچنان نقش موثری در گسترش و حمایت از مالکیت صنعتی و از جمله حقوق علائم تجاری ایفا می کند.

امتیاز کنوانسیون پاریس نسبت به سایر عهدنامه های بین المللی، این است که بر طبق آن اتباع خارجی بر اساس قاعده " رفتار ملی " و " حق تقدم " قادرند در سایر کشورهای عضو اتحادیه درخواست حمایت از مالکیت صنعتی ( و من جمله علائم تجاری ) را داشته باشند.

تعدادی از کشورهای عضو کنوانسیون پاریس جهت تسهیل روند ثبت بین المللی علائم تجاری و تحصیل حقوق ناشی از آن ، اتحادیه های بین المللی را در راستای کنوانسیون مزبور تشکیل داده و در آن سیستم مادرید را به عنوان دستورالعمل ثبت بین المللی علائم تجاری تعریف نموده اند. این سیستم تحت مقررات دو معاهده یعنی موافقتنامه مادرید (91) و پروتکل مادرید (1989) قرار دارد.

- امتیاز استفاده از سیستم مادرید در ساده ، ارزان و موثر بودن آن می باشد. یعنی تنها به وسیله یک تقاضانامه بین المللی واحد، تحصیل و تامین حمایت از علائم تجاری در کشورهای متعدد محقق می شود. به موجب این سیستم علامت تجاری با توجه به قوانین داخلی هر کشور مورد بررسی قرار می گیرد و سپس وارد مسیر بین المللی خود می شود یعنی ثبت بین المللی علائم تجاری در مرحله اول با ثبت ملی در اداره مربوطه در کشور مبدا صورت می گیرد و سپس به صورت خودکار با تعیین کشورهای مورد نظر، در سطح بین المللی انجام می شود. جمهوری اسلامی ایران در سال 1382 به این سیستم ملحق شده است.

- الحاق به سیستم مادرید قیمت گرانبهایی را برای تولیدکنندگان و صادرکنندگان ایرانی به وجود آورده است تا بتوانند با کم ترین هزینه ، حمایت دولت های بسیاری را از علائم کالاها و خدمات صادراتی به دست آورند.

- سازمان ثبت اسناد و املاک کشور متولی ثبت و حمایت از حقوق مالکیت صنعتی ( از جمله علائم تجاری ) در کشور می باشد.

- هزینه ثبت بین المللی برند برحسب فرانک سوئیس محاسبه می شود و پس از بررسی و تایید فرم اظهارنامه ثبت بین المللی توسط اداره ثبت علائم تجاری از متقاضی درخواست خواهد شد تا هزینه مزبور را به حساب WIPO واریز نماید. جهت محاسبه هزینه ثبت المللی طبق مشخصات مندرج در تصدیق ثبت داخلی از قبیل تعداد طبقات ، رنگی یا سیاه سفید بودن علامت می توانید با مراجعه به آدرس اینترنتی مرجع مربوطه در کشور مورد نظر و انتخاب درخواست اقدام فرمایید.

- ثبت بین المللی باید هر 10 سال یکبار با پرداخت تعرفه های مشخص تجدید شود.

- موافتنامه جنبه های تجاری حقوق مالکیت فکری (TRIPs) یکی از سه رکن اصلی موافقتنامه های سازمان جهانی تجارت (WTO) است که از شروط پیوستن به این سازمان نیز پذیرش این موافقتنامه می باشد. این موافقتنامه جامع ترین و کاملترین مقررات در خصوص مالکیت فکری و من جمله علائم تجاری می باشد. از جمله ویژگی های این موافقتنامه مربوط به ساز و کار حل اختلاف می باشد. طبق مفاد این موافقتنامه در صورتیکه یکی از اعضای سازمان جهانی تجارت ادعا نماید که عضو دیگری تعهدات خود را در خصوص حمایت از حقوق مالکیت فکری نقض کرده است موضوع به رکن اختلاف سازمان جهانی تجارت ارجاع داده می شود و در آن جا رای نهایی صادر و عضو محکوم علیه مم به اجرای رای می باشد.

- اکثر مقررات ایران در خصوص حمایت از علائم تجاری با مقررات موافقتنامه TRIPs همخوانی دارد.

- ایران اخیرا ( در سال 1380 ) به عضویت سازمان جهانی فکری WIPO درآمده که قبلاَ 177 کشور به عضویت این سازمان جهانی درآمده بودند. از زمان عضویت ایران در این سازمان ، گام های بسیار مثبت و سازنده ای در زمینه های مختلف حقوق مالکیت فکری در کشور برداشته شده است و زمینه تحول این رشته از حقوق و الحاق ایران به موافقتنامه های ناظر بر حمایت از مالکیت فکری فراهم شده است.

شرکت های خارجی که می خواهند در ایران به فعالیت بپردازند اولین و مهم ترین وظیفه ای که دارند اینست که شرکت خود را به ثبت برسانند . در مورد ثبت شرکت های خارجی ، ماده 3 قانون ثبت شرکت ها چنین می گوید :
هر شرکت خارجی برای اینکه بتواند به وسیله شعبه یا نماینده به امور تجاری یا صنعتی یا مالی در ایران مبادرت نماید باید در مملکت اصلی خود شرکت قانونی شناخته شده و در اداره ثبت اسناد تهران به ثبت رسیده باشد.


لذا شرکت های خارجی در صورتی می توانند در ایران به امور صنعتی یا مالی بپردازند که :
اولاً : در کشور خودشان قانون آن ها را به رسمیت شناخته باشد.
ثانیاً : در اداره ثبت اسناد تهران به ثبت رسیده باشند.

به موجب ماده 1 آیین نامه اجرایی قانون اجازه ثبت شعبه یا نمایندگی شرکت های خارجی، شرکت های خارجی که در کشور محل ثبت خود، شرکت قانونی شناخته می شوند، مشروط به عمل متقابل در کشور متبوع می توانند برای فعالیت در ایران در زمینه های ذیل بر اساس مقررات این آیین نامه و سایر قوانین و مقررات مربوط، نسبت به ثبت شعبه یا نمایندگی خود در ایران اقدام نمایند :
الف- ارائه خدمات بعد از فروش کالاها یا خدمات شرکت خارجی ،
ب- انجام عملیات اجرایی قراردادهایی که بین اشخاص ایرانی و شرکت خارجی منعقد می شود ،
ج- بررسی و زمینه سازی برای سرمایه گذاری شرکت خارجی در ایران ،
د- همکاری با شرکت های فنی و مهندسی ایرانی برای انجام کار در کشورهای ثالث ،
ه- افزایش صادرات غیرنفتی جمهوری اسلامی ایران ،
ن- ارائه خدمات فنی و مهندسی و انتقال دانش فنی و فناوری ،
ی.- انجام فعالیت هایی که مجوز آن توسط دستگاه های دولتی که به طور قانونی مجاز به صدور مجوز هستند، صادر می گردد. از قبیل ارائه خدمات در زمینه های حمل و نقل، بیمه و بازرسی کالا ، بانکی ، بازاریابی و غیره.

ثبت کلیه شرکت های خارجی در تهران در اداره ثبت شرکت ها و مالکیت صنعتی انجام می گیرد. برای ثبت شرکت خارجی تسلیم مدارک ذیل به اداره ثبت شرکت ها لازم است :
- اظهارنامه ثبت شرکت در 3 نسخه
- مدارک رسمیت داشتن شرکت در کشور اصلی
- رونوشت مصدق اساسنامه شرکت
- رونوشت مصدق اختیارنامه نماینده عمده شرکت در ایران و در صورتی که شرکت چند نماینده مستقل در ایران داشته باشد، رونوشت مصدق اختیارنامه هر یک از آن ها
- هر گاه شرکت خارجی شرکتی باشد که شرایط عملیات آن به موجب امتیامه صحیح و منظمی مقرر گردیده، رونوشت امتیامه با تصدیق وزارت امور خارجه مشعر بر صحت آن
- آخرین ترامه شرکت در صورتی که طبق قوانین جاری یا عرف تجاری کشور اصلی شرکت و یا اساسنامه شرکت انتشار ترامه شرکت را مقرر کرده باشد.
نکته : در صورتی که تقاضای ثبت شعبه شرکت خارجی در ضمن تقاضای خود شرکت به عمل آید تسلیم رونوشت مصدق سند ثبت شرکت لازم نیست ، زیرا هنوز شرکت در ایران به ثبت نرسیده است تا رونوشت آن تسلیم گردد.

اداره ثبت شرکت ها پس از اخذ مدارک فوق برای هر اظهارنامه رسیدی با قید تاریخ وصول آن می دهد و بررسی اجمالی راجع به صحت آن ها به عمل می آورد و چنانچه نقصی نداشته و مخالف مقررات قانونی نباشد پس از اخذ حق الثبت خلاصه اظهارنامه ثبت را در دفتر ثبت شرکت های خارجی ثبت نموده و ذیل آن را نماینده یا نمایندگان شرکت امضاء می نمایند و خلاصه ثبت در رومه رسمی و یکی از رومه های کثیرالانتشار مرکز آگهی می گردد.

نکاتی راجع به ثبت شرکت های خارجی
1) حق الثبت شرکت های خارجی به همان میزانی است که برای شرکت های داخلی مقرر شده و به نسبت اصل سرمایه تعهد شده شرکت خارجی احتساب می گردد.

2) در مورد گواهی رسمیت داشتن شرکت در کشور خارجی امضاء مقاماتی که گواهی مزبور را تصدیق کرده اند باید به تصدیق " نماینده ی یا قنسولی ایران در کشور مزبور و یا نماینده ی یا قنسولی دولت متبوع شرکت در ایران " برسد.

3) اظهارنامه ثبت هر شرکت خارجی یا شعب آن به وسیله شخصی که از طرف شرکت حق امضا در ایران دارد و یا توسط کسیکه از طرف شخص مزبور برای این تقاضا وکالت دارد ، می بایست ارائه و تسلیم گردد.
از شرایط اظهارنامه ثبت شرکت خارجی اینست که به فارسی نوشته شده و نکات زیر در آن درج گردیده باشد :
نام کامل شرکت- نوع شرکت اعم از سهامی و ضمانتی و مختلط و غیره- مرکز اصلی شرکت و آدرس صحیح آن - تابعیت شرکت- مقدار سرمایه شرکت در تاریخ تقاضا- آخرین بیلان شرکت مشروط بر اینکه اساسنامه و قوانین و مقررات کشور اصلی شرکت انتشار بیلان را تعیین کرده باشد- نام مرجع ثبت و تاریخ ثبت شرکت در کشور اصلی- نوع فعالیت شرکت که از نوع صنعتی تجاری مالی است- ذکر تایید شعب آن در سایر نقاط ایران- تعیین نماینده یا نمایندگان عمده شرکت در ایران- اسم و نشانی صحیح شخص یا اشخاصی مه کقیم ایران بوده و برای دریافت کلیه اطلاعات شرکت صلاحیت دارند - تعهد به اینکه همه ساله یک نسخه از آخرین بیلان شرکت را با توجه به بند 6 به دایره ثبت شرکت ها بدهند- امضاء کسانی که حق امضاء دارند به تایید قنسول آن کشور در ایران و یا قنسول ایران رسیده باشد.

4) در ظرف یک ماه از تاریخ ثبت هر شرکت خارجی یا شعبه آن اداره ثبت شرکت ها باید مراتب ذیل را به خرج خود شرکت در رومه رسمی و یکی از رومه های کثیرالانتشار یومیه تهران به تعیین وزارت عدلیه منتشر نماید.
- خلاصه اساسنامه شرکت ؛
- اسم نماینده عمده شرکت در ایران و اگر شرکت در ایران چند نفر نماینده مستقل داشته باشد، اسم همه آن ها ؛
- اسم اشخاصی که از طرف شرکت حق امضاء دارند ؛
- اسم شخص یا اشخاص مقیم در ایران که برای دریافت کلیه ابلاغات مربوط به شرکت صلاحیت دارند.
مراتب مذکور باید در یکی از رومه های محلی محل نیز منتشر شود که شعبه شرکت در آن جا دایر بوده و یا تاسیس می شود و اگر در آن محل رومه های محلی محل نیز منتشر شود باید در یکی از رومه های یومیه تهران و با قید اینکه مربوط به کدام شعبه است به عمل آید. انتشارات مذکور در این ماده نیز توسط دایره ثبت شرکت ها و به خرج خود شرکت به عمل خواهد آمد.

5) اداره ثبت شرکت ها نمونه های چاپی برای تصدیق ثبت شرکت های خارجی تهیه نموده که بعد از ثبت شرکت در مقابل قسمت های چاپی اطلاعات مربوط به شرکت را که ثبت شده است، می نویسد.

6) طبق مواد 7 و 8 آیین نامه اجرایی قانون اجازه ثبت شعبه یا نمایندگی شرکت های خارجی، شعبه شرکت های خارجی که نسبت به ثبت شعبه خود در ایران اقدام نموده و به فعالیت می پردازند موظفند هر سال گزارش سالانه شرکت اصلی مشتمل بر گزارش های مالی حسابرسی شده توسط حسابرسان مستقل مقیم در کشور متبوع را به دستگاه ذی ربط ارائه نمایند.

7) چنانچه پس از ثبت شرکت در نام شرکت ، نوع شرکت ، مرکز اصلی شرکت ، تابعیت شرکت، مقدار سرمایه ، عملیاتی که شرکت در ایران انجام می دهد ، نمایندگان شرکت ، اسم و آدرس صحیح اشخاصی که در ایران صلاحیت دریافت ابلاغات را دارند تغییری حاصل شود، نمایندگان شرکت در ایران موظفند تغییرات مزبور را به ثبت برسانند.
8) انحلال شرکت های خارجی تابع شرایط انحلال آن ها در کشور اصلی است.

9) در مورد ورشکستگی نیز شعبه شرکت خارجی تابع قوانین اصلی شرکت است.

10) ماده 22 آیین نامه ثبت شرکت ها مهلت های ذیل را برای هر شرکت خارجی که اظهارنامه ثبت را با شرایط و در مواعد مقرره در قانون ثبت شرکت ها و آیین نامه مربوطه تسلیم نماید، برقرار می سازد :
الف- برای تقاضای ثبت شعبه و اسم نمایندگانی که در ایران مشغول تجارت بوده و در ضمن اظهارنامه راجع به ثبت خود شرکت نسبت به آن ها اظهارنامه تقدیم نشده باشد، یک ماه از تاریخ ثبت خود شرکت ،
ب- برای تقاضای ثبت شعبه یا نمایندگی که ممکن است بعد از ثبت خود شرکت در ایران تشکیل و یا معین گردند یک ماه از تاریخ تشکیل یا تعیین آن ها ؛
ج- برای تقاضای تغییرات حاصله در شعب شرکت یا نمایندگان مستقل دیگر شرکت که در ایران دارد که از جمله نماینده عمده شرکت و نمایندگان مستقل دیگر شرکت در ایران است و همچنین برای تغییر شخص یا اشخاصی که برای دریافت کلیه ابلاغات راجع به شرکت صلاحیت دارند، دو ماه از تاریخ تغییر ؛
د- برای تغییرات حاصله در خود شرکت سه ماه از تاریخ تغییر اگر مرکز اصلی شرکت آسیا به استثنای شرق اقصی و یا در اروپا و یا در آمریکای شمالی باشد و چهارماه اگر در سایر ممالک باشد.


  
اشخاص حقوقی پس از ثبت، از جهات بسیار زیادی می توانند دچار تغییرات شوند. تمامی این تغییرات اعم از تغییرات اساسنامه ، افزایش یا کاهش سرمایه،  ورشکستگی، ابطال، تصفیه، تقسیم اموال و … باید به ثبت برسد.

کلیه تغییرات و تصمیمات شرکت ها طی مجمع عمومی عادی یا مجمع عمومی فوق العاده و یا در جلسات هیات مدیره انجام می پذیرد.
در این مقاله، به بررسی کامل راجع به ثبت تغییرات شرکت می پردازیم.

انواع تغییرات شرکت
انواع تغییرات شرکت شامل تغییر نام ، تغییر موضوع ، الحاق به موضوع، تغییر آدرس ، نقل و انتقال سهام ، افزایش سرمایه ، کاهش سرمایه ، ورود شریک ، خروج شریک ، تغییر حق امضاء ، تعیین اعضای هیئت مدیره ، تعیین سمت ها ، انحلال شرکت و … می باشد.
بنا به ماده 200 ق. ت ثبت تغییرات ذیل در شرکت ها اامی است :
الف- تغییر اساسنامه
ب- تمدید مدت شرکت، زاید بر مدت مقرر
ح- انحلال شرکت، حتی در مواردی که انحلال به واسطه انقضای مدت شرکت صورت گیرد.
د- تعیین کیفیت تفریغ حساب یا تبدیل شرکاء یا خروج بعضی از آن ها از شرکت
ه- تغییر اسم شرکت
و- در هر تقسیم راجع به مورد معین ماده 58 ق. ت در ماده نهم نظامنامه قانون تجارت، علاوه بر موارد بالا، تغییر مدیر یا مدیران شرکت هم افزوده شده است.

صلاحیت مجمع عمومی فوق العاده در اعمال تغییرات شرکت :
مجمع عمومی فوق العاده به امور مهم و حیاتی در شرکت سهامی رسیدگی می کند. مدتی که در طول آن امکان تشکیل مجمع عمومی فوق العاده وجود دارد از زمان تشکیل تا انحلال شرکت می باشد.
صلاحیت مجمع عمومی فوق العاده عبارتند از :
1- تغییر نام شرکت
2- تغییر موضوع شرکت
3- تغییر مرکز اصلی شرکت
4- تغییر مدت شرکت ( کم یا زیاد کردن آن )
5- تغییر سرمایه شرکت ( افزایش یا کاهش آن )
6- تاسیس سهام ممتاز
7- افزایش یا کاهش تعداد اعضای هیات مدیره و بازرس ها و همچنین افزایش با کاهش مدت عضویت آنان ، مشروط بر اینکه برخلاف مقررات قانون تجارت نباشد.
8- تغییر مقررات مربوط به مجامع عمومی .
9- انحلال شرکت قبل از خاتمه مدت ( در صورتی که مدت محدود باشد ) و انحلال آن در صورت اعلام محدودیت مدت
10- اتخاذ هر گونه تصمیمی که در صلاحیت مجمع عمومی موسس و مجمع عمومی عادی نبوده و از امور فوق العاده شرکت محسوب می گردد.
به طور کلی تغییر مفاد اساسنامه در چارچوب قوانین و مقررات، در صلاحیت مجمع عمومی فوق العاده است. نحوه تغییر اساسنامه را خود اساسنامه تشریح می کند.
مجمع عمومی فوق العاده از اتخاذ تصمیم در موارد ذیل ممنوع است :
1- تصمیم گیری گیری در مسائلی که در صلاحیت سایر مجامع عمومی شرکت است.
2- اتخاذ تصمیم برخلاق مقررات قانونی ( به طور کلی ) و برخلاف مقررات تجاری ( به طور خاص ) زیرا توافق اشخاص برخلاف مقررات قانونی اعتبار ندارد.
3- مجمع عمومی فوق العاده مثل سایر مجامع عمومی شرکت ، حق تغییر تابعیت شرکت را ندارد.
4- حق افزایش تعهدات سهام را با هیچ اکثریتی ندارد زیرا از نظر حقوقی اگر چه تعهد به نفع شخص ثالث جائز است ولی توافق و تراضی به ضرر دیگران ( افزودن تعهدات آنان بدون رضایتشان ) جائز نیست. ولی مجمع عمومی فوق العاده می تواند به اتفاق آرای کلیه شرکای شرکت به تعهدات آنان بیفزاید. ( مثلاَ سرمایه شرکت را افزایش دهد ).
ضمناَ مجمع عمومی عادی و فوق العاده ممکن است حسب نیاز تواماَ تشکیل شوند . مثلاَ همزمان با تشکیل مجمع عمومی به منظور رسیدگی به ترامه و سایر امور جاری شرکت ، تصمیم به افزایش سرمایه هم گرفته شود، در این صورت ضمن اینکه ، دستور جلسه در آگهی مربوط به دعوت باید قید شود هر یک از دو موضوع مختلف از نظر حد نصاب و رای گیری تابع مقررات مربوط به مجمع مربوطه خواهد بود.

صلاحیت مجمع عمومی عادی در اعمال تغییرات شرکت  :
1- انتخاب رومه
2- تصویب تراز سود و زیان
3- تعیین و تصویب بیلان مالی
4- انتخاب یا تمدید بازرسین
5- انتخاب یا تمدید اعضای هیات مدیره و تعیین سمت آن ها
6- تغییر حق امضا
در صورتی که اساسنامه شرکت اجازه دهد بعضی از تغییرات مانند : تغییر آدرس شرکت یا تغییر حق امضاء در هیات مدیره هم می تواند انجام شود.

تغییرات در اساسنامه شرکت
به موجب ماده ی 83 ل.ا.ق.ت هر گونه تغییر در اساسنامه در صلاحیت مجمع عمومی فوق العاده می باشد.البته این امر مشروط بر این است که این تغییرات خلاف قانون نباشد.به عنوان مثال مجمع عمومی فوق العاده نمی تواند مدت مدیریت مدیران را بیش از دو سال قرار دهد چون بر خلاف ماده 109 ل.ا.ق.ت می باشد.یا اینکه مجمع نمی تواند تابعیت شرکت را تغییر دهد و همین طور بر تعهدات صاحبان سهام با هیچ اکثریتی نمی توان افزود.
همینطور مجمع عمومی فوق العاده نمی تواند در حقوق دارنده نوع مخصوصی از سهام تغییراتی به وجود بیاورد مگر بعد از تصویب آن ها.
شایان ذکر است، هرگونه تغییر در اساسنامه و اعضای هیات مدیره و مدیرعامل که پس از ثبت شرکت توسط اجلاس مجامع عمومی عادی و فوق العاده صورت پذیرد باید در رومه رسمی و رومه ای که اطلاعیه های شرکت را منعکس می کند چاپ و منتشر شود.
طرح اساسنامه باید با قید تاریخ به امضاء موسسین رسیده و مشتمل بر مطالب ذیل باشد:
نام شرکت – موضوع شرکت بطور صریح و منجز – مدت شرکت – مرکز اصلی شرکت و محل شعب آن اگر تاسیس شعبه مورد نظر باشد – مبلغ سرمایه شرکت و تعیین مقدار نقد و غیر نقد آن به تفکیک – تعداد سهام بی نام و بانام و مبلغ اسمی آن ها و در صورتیکه ایجاد سهام ممتاز مورد نظر باشد تعیین تعداد و خصوصیات و امتیازات اینگونه سهام – تعیین مبلغ پرداخت شده هر سهم و نحوه مطالبه بقیه مبلغ اسمی هر سهم و مدتی که ظرف آن باید مطالبه شود که به هر حال از پنج سال م نخواهد بود.- نحوه انتقال سهام بانام- طریقه تبدیل سهام بانام به سهام بی نام و بالعکس – در صورت پیش بینی امکان صدور اوراق قرضه،ذکر شرایط و ترتیب آن- شرایط و ترتیب افزایش و کاهش سرمایه شرکت – مواقع و ترتیب دعوت مجمع عمومی- مقررات راجع به حد نصاب لازم جهت تشکیل مجامع عمومی و ترتیب اداره آن ها- طریقه شور و اخذ رای و اکثریت لازم برای معتبر بودن تصمیمات مجامع عمومی- تعداد مدیران و طرز انتخاب و مدت ماموریت آن ها و نحوه تعیین جانشین برای مدیرانی که فوت یا اسعفا می کند یا محجور یا معزول یا به جهات قانونی ممنوع می گردند – تعیین وظایف و حدود اختیارت مدیران- تعداد سهام تضمینی که مدیران باید به صندوق شرکت بسپارند – قید اینکه شریکت یک بازرس خواهد داشت یا بیشتر و نحوه انتخاب و مدت ماموریت بازرس- تعیین آغاز و پایان سال مالی شرکت و موعد تنظیم ترامه و حساب سود و زیان و تسلیم آن به بازرسان و به مجمع عمومی سالانه – نحوه انحلال اختیاری یشرکت و ترتیب تصفیه امور آن- نحوه تغییر اساسنامه
در ادامه به تشریح بیشتر راجع به برخی از مهم ترین تغییرات شرکت می پردازیم.

تغییر نام شرکت
نام شرکت عنوانی است که جهت شناسایی شرکت تعیین می شود. بنابراین تغییر نام شرکت آثاری را به همراه دارد. اعضاء و شرکاء شرکت می توانند با اخذ تصمیمات لازم در نام شرکت تغییراتی ایجاد کنند اما ثبت این تغییر در اداره ثبت شرکت ها اامی است.
شرایط نام انتخابی :
– نام انتخابی، دارای معنا و مطابق با فرهنگ اسلامی باشد.
– واژه ی بیگانه نباشد و فارسی باشد.
– دارای سابقه ثبت نباشد.
– لاتین نباشد.
– جهت تعیین  اسم شرکت حداقل تعداد سیلاب ها 3 سیلاب است.
– در انتخاب نام شرکت حتماَ باید از اسم خاص استفاده شود.
مراحل تغییر نام شرکت :

مراحل تغییر نام در شرکت با مسئولیت محدود به ترتیب ذیل میباشد :
الف) تشکیل مجمع عمومی فوق العاده
ب) تنظیم صورتجلسه وامضای شرکاء با قید کردن میزان سهم الشرکه.
پ) ارائه کردن مدارک مثبته و رعایت تشریفات دعوت وفق اساسنامه و قانون تجارت (اگر اکثریت شرکاء در مجمع حاضر باشند).
ج) انتخاب هیات نظار و درج نام آنان در صورتجلسه ( اگر تعداد اعضای شرکاء به بیش از دوازده نفر برسد).
چ) امضای اعضای هیات نظار زیر صورتجلسه مجمع عمومی فوق العاده.
ن ) مراجعه به سامانه اداره ثبت شرکت ها جهت اعلام درخواست ثبت تغییر نام شرکت
و ) ارسال مدارک از طریق پست به اداره ثبت شرکت ها و درج بارکد پستی در سامانه
ه) امضاء ذیل دفاتر ثبت
ی) ثبت آگهی

مراحل تغییر نام در شرکت سهامی خاص :
جهت تغییر نام در شرکت سهامی خاص می بایست :
تمامی سهامداران در جلسه مجمع عمومی فوق العاده حاضر و نسبت به تغییر نام شرکت تصمیم گیری نمایند. پس از پایان مجمع صورتجلسه امضا شده و به انضمام مدارک شناسایی مدیر عامل ، مدارک ثبتی شرکت شامل کپی آگهی تاسیس و رومه رسمی  به اداره ثبت شرکت ها ارسال گردد. شایان ذکر است متقاضیان می بایست جهت ثبت تغییرات شرکت به سامانه اداره ثبت شرکت ها مراجعه نمایند.  کلیه اقدامات پذیرش صورتجلسات از طریق این سامانه به نشانی  صورت می گیرد.
در صورتی که نام انتخاب شده قابل ثبت باشد و قبلاَ نیز توسط شرکت دیگری ثبت نشده باشد پس از تایید اداره ثبت شرکت ها ، صدور آگهی انجام می شود.

تغییر موضوع در شرکت های تجاری
در شرکت های تجاری موضوع شرکت باید معلوم و معین باشد. چرا که تشکیل شرکت های تجاری نیز در زمره عقود می باشد و لازم است که بنابر ماده 216 قانون مدنی، موضوع آن معلوم باشد.
البته موضوع شرکت علاوه بر اینکه باید معلوم و معین باشد، باید مشروع بوده و برخلاف قانون نباشد . همچنین باید عملی و جالب و متضمن منافعی برای موسسان باشد.
در بعضی از کشورها مانند انگلستان موضوع شرکت را نمی توان تغییر داد، ولی در قوانین ایران تغییر موضوع شرکت مانعی ندارد. مجمع عمومی فوق العاده حق دارد آن را تغییر دهد. ( چون جزء موارد اساسنامه است ) و مراتب را به مرجع ثبت شرکت ها اعلام دارد، تا برای اطلاع عموم آگهی شود.
در رابطه با تغییر موضوع شرکت، توجه به نکات ذیل حائز اهمیت است:
1- تغییرات در خصوص موضوع فعالیت در کلیه شرکت ها طبق مصوبه مجمع عمومی فوق العاده امکان پذیر است.
2- در صورتی که مجمع با حضور اکثریت سهامداران تشکیل شده باشد رعایت تشریفات دعوت وفق اساسنامه شرکت و مواد لایحه اصلاحی قانون تجارت ماده 99 اامی است.
3- چنانچه موضوع الحاق شده نیاز به اخذ مجوز از مراجع ذیصلاح مربوطه داشته باشد،لازم است که قبل از اقدام به ثبت صورتجلسه الحاق به موضوع،مجوزهای لازم اخذ گردد. (شایان ذکر است،در مقالات پیشین، به موضوعاتی که جهت ثبت شرکت نیاز به اخذ مجوز دارند پرداخته ایم. متقاضیان گرامی، برای یادآوری و مطالعه ی بیشتر می توانند به سایر مقالات ما در سایت مراجعه فرمایند.)
4- چنانچه موضوع جدید نیازمند مجوز است،باید شماره مجوز در موضوع درج شود.
5- موضوعی که انتخاب می شود باید مشروع و قانونی باشد.

تغییر در مدت فعالیت شرکت
مدت شرکت در صورتی که محدود باشد باید قید گردد. مثلاَ برای ده سال یا امکان دارد برای مدت نامحدودی باشد. در صورتی که برای مدت معینی باشد پس از انقضاء مدت ، شرکت منحل می گردد. چون مدت شرکت یکی از مواد اساسنامه است ، از این جهت در صلاحیت مجمع عمومی فوق العاده است و می تواند آن را تمدید یا تقلیل دهد.

تغییر اقامتگاه شرکت تجاری
1- تغییر اقامتگاه شرکت تجاری با مشکل خاصی روبرو نیست و همان اکثریتی که در مقررات یا اساسنامه شرکت برای اتخاذ تصمیم تعیین شده اند، می توانند اقدام به تغییر اقامتگاه شرکت تجاری نمایند.
2- در مواردی که تغییر اقامتگاه از یک کشور به کشور دیگر می باشد و در نتیجه موجب تغییر تابعیت می گردد، تغییر اقامتگاه با اکثریت آراء امکان پذیر نیست و حکم موضوع تابع تغییر تابعیت می باشد که در ادامه مورد مطالعه واقع خواهد شد.

تغییر تابعیت شرکت تجاری
همانطور که شخص حقیقی دارای تابعیت معین می باشد شخص حقوقی هم دارای تابعیت مشخصی است. تابعیت رابطه ی و معنوی است که فردی را به حکومت و یا دولتی مرتبط می نماید.
برابر ماده 1 قانون ثبت شرکت ها 11/ 3/ 1310 : هر شرکتی که در ایران تشکیل و مرکز اصلی آن ایران باشد، ایرانی محسوب می شود.
در این زمینه ما با این سوال مواجهیم که آیا در شرکت های تجاری امکان تغییر تابعیت شرکت وجود دارد؟ در این باره ما با دو ماده مواجهیم :
1- ماده 110 قانون تجارت که درباره شرکت بامسئولیت محدود بیان می دارد : " شرکاء نمی توانند تابعیت شرکت را تغییر دهند مگر به اتفاق آراء " بنابراین در شرکت های بامسئولیت محدود تغییر تابعیت به اتفاق آراء شرکاء مجاز است.
2- ماده 94 ل.ا.ق.ت که درباره شرکت های سهامی بیان می دارد : " هیچ مجمع عمومی نمی تواند تابعیت شرکت را تغییر دهد ". بنابراین در شرکت سهامی تغییر تابعیت شرکت ممنوع است.
3- با توجه به دو ماده فوق الذکر که یکی درباره شرکت های بامسئولیت محدود و دیگری درباره شرکت های سهامی بیان حکم می نماید و با توجه به این امر که درباره تغییر تابعیت بقیه شرکت های تجاری قانون ساکت است، اختلاف نظر است که تغییر تابعیت سایر شرکت های تجاری را در حال حاضر ممکن بدانیم یا خیر و در صورت امکان سازوکار آن به چه شیوه ای باشد. نظر اقوی در این خصوص آن است که در سایر شرکت های تجاری نیز با توجه به آن که ماده 94 ل. ا. ق. ت موخر التصویب است و در نتیجه حاوی آخرین اراده قانونگذار می باشد و نیز با توجه به ضرورت های عملی، تغییر تابعیت آن ها را به هیچ وجه امکان پذیر ندانیم.

تغییر در سرمایه
تغییرات در سرمایه شرکت شامل هر نوع افزایش یا کاهشی است که نسبت به سرمایه اولیه شرکت اعمال می شود. اعمال هرگونه تغییر در سرمایه شرکت اعم از افزایش یا کاهش مستم گزارش هیات مدیره و تایید بازرس و تصویب مراتب توسط مجمع عمومی فوق العاده شرکت است. این نوع افزایش یا کاهش که بنا به میل و اختیار مسئولیت و سهامداران انجام می پذیرد را اختیاری می نامند. اما علاوه بر افزایش یا کاهش اختیاری، یک نوع کاهش اجباری سرمایه نیز در قانون پیش بینی شده است و آنهم زمانی است که سرمایه شرکت در اثر زیان های پی در پی دچار کاهش فاحش شود بنابراین متصدیان شرکت مکلفند طبق قانون سرمایه شرکت را به میزان واقعی آن تقلیل دهند و یا با انحلال شرکت پایان فعالیت آن را اعلام نمایند. بنابراین چنانچه ملاحظه شد افزایش صرفاَ اختیاری است ولی کاهش علاوه بر اختیاری، اجباری نیز انجام می شود.

مدارک مورد نیاز جهت افزایش سرمایه شرکت :
1- دو نسخه اظهارنامه شرکت سهامی خاص که متضمن مبلغ سرمایه جدید بوده و باید به امضای کلیه مدیران شرکت رسیده باشد.
2- گواهی بانکی مبنی بر افزایش سرمایه (در صورتی که افزایش از محل نقدی باشد).
3- وفق ماده 7 قانون تجارت،لیست مطالبات نقدی حال شده بستانکاران پذیره نویس که به سهام شرکت تبدیل شده است به انضمام مدارک و اسناد تصفیه آن مطالبات که بازرسان شرکت صحت آن را تایید کرده باشند.
4- صورتجلسه مجمع عمومی فوق العاده در خصوص افزایش سرمایه
5- صورتجلسه هیات مدیره در اجرای اختیارات تفویضی از مجمع عمومی فوق العاده
6- نسخه اصلی رومه حاوی آگهی دعوت سهامداران
7- نسخه اصلی رومه حاوی آگهی حق تقدم سهامداران
8- لیست صاحبان سهام حاضر در جلسه با قید نام سهامداران-تعداد سهام و امضاء آنان که به تایید هیات رئیسه جلسه رسیده باشد-
9- لیست صاحبان سهام پس از افزایش سرمایه با قید نام و تعداد و امضاء سهامداران
تذکر: " نمونه آگهی دعوت مجمع عمومی فوق العاده که بایستی در رومه کثیرالانتشار شرکت درج شود".

مدارک مورد نیاز جهت کاهش اجباری سرمایه :
1- اصل صورتجلسه مجمع عمومی فوق العاده که تمام صفحات توسط هیات رئیسه امضا شده است.
2- لیست سهامداران حاضر در جلسه که به امضای انان رسیده باشد.

مدارک مورد نیاز جهت کاهش اختیاری سرمایه :
1- اصل صورتجلسه مجمع که به امضای هیات رئیسه رسیده باشد.
2- لیست سهامداران حاضر در جلسه که به امضای آنان رسیده است.
3- اصل رومه کثیرالانتشار شرکت حاوی دعوت و دستور جلسه (اگر مجمع عمومی با حد نصاب اکثریت تشکیل شده باشد)
4- اصل رومه رسمی و رومه کثیرالانتشار شرکت حاوی تصمیم مجمع عمومی درباره کاهش سرمایه موضوع ماده 192 قانون تجارت

تبدیل شرکت سهامی خاص به عام
شرکت سهامی خاص می تواند با شرایط ذیل به شرکت سهامی عام تبدیل شود :
1- موضوع به تصویب مجمع عمومی فوق العاده شرکت سهامی خاص برسد.
2- دو سال تمام از تاریخ تاسیس و ثبت شرکت گذشته باشد.
3- دو ترامه و دو حساب سود و زیان مربوط به دو سال قبل از اخذ تصمیم نسبت به تبدیل شرکت به تصویب مجمع عمومی عادی و تایید حسابدار رسمی رسیده باشد.
4- اساسنامه شرکت، با رعایت مقررات قانونی مربوط به شرکت سهامی عام، تنظیم و اصلاح شده باشد.
5- سرمایه شرکت حداقل به میزانی باشد که برای شرکت سهامی عام مقرر است ( یعنی پنج میلیون ریال ) ، یا شرکت سرمایه خود را به میزان مذکور افزایش دهد.
6- صورت دارایی شرکت در موقع تسلیم مدارک به مرجع ثبت شرکت ها، که متضمن تقویم کلیه اموال منقول و غیرمنقول شرکت بوده و به تایید کارشناس رسمی وزارت دادگستری رسیده باشد.
7- اعلامیه تبدیل که باید به امضای دارندگان امضاء مجاز شرکت رسیده باشد.

تبدیل شرکت تضامنی به شرکت سهامی
ماده 135 قانون تجارت مصوب 1311 در تبدیل شرکت تضامنی به شرکت سهامی مقرر می دارد :
" هر شرکت تضامنی می تواند با تصویب تمام شرکاء به شرکت سهامی مبدل گردد در این صورت رعایت تمام مقررات راجعه به شرکت سهامی حتمی است ".

تبدیل شرکت نسبی به شرکت سهامی
ماده 9 قانون تجارت مصوب 1311 مقرر می دارد :
" مفاد ماده 126 ( جز مسئولیت شرکاء که به نسبت سرمایه آن ها است ) و مواد 127 تا 136 در شرکت های نسبی نیز جاری است ".
بنابراین شرایط ارسال و ثبت شرکت های تضامنی و نسبی و سهامی خاص برای تبدیل به شرکت سهامی عام مشترک است.

نقل و انتقال سهام
قابلیت نقل و انتقال سهم از حقوق غیرمالی و اوصاف سهم می باشد.
به موجب ماده 41لایحه قانون تجارت ، نقل و انتقال سهام در شرکت سهامی عام قابل اعمال محدودیت نیست و سهامداران آزادانه می توانند سهام خود را منتقل کنند. اما در شرکت سهامی خاص با توجه به مفهوم مخالف ماده 41 لایحه ، می توان انتقال را منوط به موافقت مدیران یا اساسنامه یا مجامع عمومی نمود. توجه شود که سهام وثیقه مدیران در ماده 114 لایحه ، قابل نقل و انتقال نمی باشد.
اعمال محدودیت نقل و انتقال در ماده 41 لایحه ، به معنای سلب حق انتقال نمی باشد بلکه فقط می توان انتقال را منوط به موافقت مراجع حاضر در شرکت نمود.
در صورتی که شرکت سهامی خاص، نقل و انتقال سهام را با محدودیت مواجه کند و مدیران و مجامع عمومی با نقل و انتقال سهام موافقت نکنند، تنها راه برای خروج سهامدار از شرکت بازخرید سهام می باشد. در این صورت سرمایه شریک به او پرداخته می شود و سرمایه شرکت به میزان سهم شریک خارج شده کاهش پیدا می کند. مثلاَ اگر سرمایه شرکت 120 میلیون باشد و سرمایه شریکی که متقاضی خروج است 30 میلیون باشد، 30 میلیون به او پرداخت شده و سرمایه شرکت به 90 میلیون کاهش پیدا می کند. بازخرید سهام با ممنوعیت خرید سهام توسط شرکت که در ماده 198 لایحه عنوان شده متفاوت است.
بنابراین :
در شرکت سهامی عام : آزادی مطلق در نقل و انتقال و در
سهامی خاص : امکان اعمال محدودیت وجود دارد.

مراحل و مدارک مورد نیاز نقل و انتقال سهام : (اگر طبق اساسنامه بر عهده ی هیئت مدیره باشد)
1- تشکیل جلسه هیات مدیره
2- تنظیم صورتجلسه که به امضای اعضای هیات مدیره و امضای خریداران و فروشندگان سهام رسیده باشد.
3- فتوکپی شناسنامه ی سهامداران جدید
4- برگ مفاصا حساب نقل و انتقال سهام از سازمان امور مالیاتی کشور(قسمت مالیات بر شرکت ها)
5- فهرست صاحبان سهام قبل و بعد از نقل و انتقال سهام
مدارک بعد از تشکیل جلسه و تنظیم صورتجلسه،تحویل اداره ثبت شرکت ها خواهد شد.
تذکر: چنانچه جلسه ی هیات مدیره با اکثریت اعضاء تشکیل شده باشد،رعایت مفاد اساسنامه در خصوص،حد نصاب ضروری است.

انحلال شرکت
ممکن است در شرایط فعالیت شرکت دلایلی پیش بیاید که شرکت مجبور باشد به فعالیت خود بیاید که شرکت مجبور باشد به فعالیت خود پایان دهد. این دلایل ممکن است اجبارا و یا اختیارا به وجود بیاید و در هر صورت باید با تصمیم مجمع عمومی فوق العاده بوده و در اداره ثبت شرکت ها ثبت شود.
در ادامه به بررسی انحلال شرکت سهامی و بامسئولیت محدود می پردازیم.
الف) موارد انحلال شرکت سهامی
شرکت سهامی ( اعم از خاص یا عام ) در موارد ذیل منحل می شود :
1- وقتی که شرکت موضوعی را که برای آن تشکیل شده است انجام داده یا انجام آن غیرممکن شده باشد.
2- در صورتی که شرکت برای مدت معین تشکیل گردیده و آن مدت منقضی شده باشد؛ مگر اینکه مدت قبل از انقضاء تمدید شده باشد.
3- در صورت ورشکستگی
4- در هر موقع که مجمع عمومی فوق العاده صاحبان سهام به هر علتی رای به انحلال شرکت بدهد.
5- در صورت صدور حکم قطعی دادگاه ( ماده 199 )
مدارک مورد نیاز :
الف ) اصل صورتجلسه انحلال شرکت
ب) آخرین رومه رسمی شرکت
ج) فتوکپی شناسنامه مدیر تصفیه ( اگر خارج از سهامداران باشد )
د) اصل رومه کثیرالانتشار حاوی آگهی دعوت ( اگر مجمع با اکثریت تشکیل شود )
تذکر : صورتجلسه  ظرف مدت 5 روز از تاریخ تشکیل جلسه ( وفق ماده 209 لایحه اصلاحی قانون تجارت) ظرف مدت سه روز تحویل اداره پست شود و سپس بارکدپستی در سیستم درج گردد.
ب) موارد انحلال شرکت بامسئولیت محدود
ماده 114 قانون تجارت موارد انحلال را در چند بند به شرح ذیل پیش بینی نموده است :
الف ) در مورد فقرات 1 و 2 و 3 ماده 199 لایحه اصلاحی قانون تجارت 1347
این موارد عبارت اند از :
1) وقتی که شرکت موضوعی را که برای آن تشکیل شده است انجام داده یا انجام آن غیرممکن باشد.
2) در صورتی که شرکت برای مدت معین تشکیل گردیده و آن مدت منقضی شده باشد مگر اینکه مدت قبل از انقضا تمدید شده باشد.
3) در صورت ورشکستگی
ب) در صورت تصمیم عده ای از شرکا که سهم الشرکه آن ها بیش از نصف سرمایه شرکت باشد.
ج) در صورتی که به واسطه ضررهای وارده نصف سرمایه شرکت از بین رفته و یکی از شرکا تقاضای انحلال کرده محکمه دلایل او را موجه دیده و سایر شرکا حاضر نباشند سهمی را که در صورت انحلال به او تعلق می گیرد پرداخته و او را از شرکت خارج کنند.
د) در مورد فوت یکی از شرکا اگر به موجب اساسنامه پیش بینی شده باشد.
مدارک مورد نیاز جهت ثبت انحلال شرکت بامسئولیت محدود :
الف) اصل صورتجلسه ی انحلال شرکت که به تایید همه شرکا و مدیرتصفیه رسیده باشد.
ب) آخرین رومه رسمی که آگهی های شرکت در آن منتشر می گردد.
ج) فتوکپی شناسنامه مدیر تصفیه در صورتی که خارج از شرکا انتخاب شده باشد.
د) ارائه سند ثبت دایر بر ارسال دعوت نامه برای شرکا چنانچه مجمع عمومی فوق العاده با ااکثریت شرکا تشکیل شده باشد.

مدارک لازم جهت تغییرات شرکت ها و ثبت صورتجلسات شرکت به شرح  ذیل است :
1-  اصل و کپی از کلیه مدارک ثبتی شرکت ( شامل آگهی تاسیس )
2- کپی آخربن آگهی تغییرات
3- اصل شناسنامه یکی از سهامداران ( ترجیحاَ مدیر عامل شرکت )
4- کپی کارت پایان خدمت اعضا و بازرسین جدید به بعد ( برابر اصل شده در دفاتر اسناد رسمی )
5- اصل مهر شرکت
6- در مورد شرکت هایی که از تاریخ ثبتشان یک سال گذشته باشد، کپی شناسنامه و کپی کارت ملی همه اعضا و سهامداران اامی می باشد.
7- در مورد تغییرات ورود اعضای جدید به شرکت، کپی شناسنامه ، کپی کارت ملی و کارت پایان خدمت اامی می باشد.
8- در صورت نقل و انتقال سهام برگه دارایی
9- در مورد تبدیل نوع شرکت ، امضای اوراق جدید اامی می باشد.
10- در مورد انحلال شرکت ، خروج از شرکت و یا کاهش سهم سهامداران یا اعضا، امضا و اثر انگشت روی وکالتنامه همزمان با حضور ایشان در محل موسسه یا اداره ثبت شرکت ها اامی می باشد.
لازم به ذکر است ، شرکت هایی که با مجوز به ثبت رسیده اند برای تغییرات شرکت خود باید از نهادهای مختلف گروهی مجوز گرفته و صورتجلسه تغییرات را هم که به تایید مجوز درآمده و اصل مدارک به همراه مجوز به اداره ثبت شرکت ها تحویل داده شود.
• مراحل ثبت تغییرات شرکت :
–  تشکیل مجمع عمومی ( عادی یا فوق العاده) متناسب با نوع تغییرات
–  تصویب تغییرات به وسیله هیات مدیره شرکت ( با توجه به نوع تغییرات )
–  تنظیم صورتجلسه و امضاء ذیل تمام اوراق توسط شرکا
 
–   تکمیل اطلاعات خواسته شده در سامانه فوق
–  ارسال مدارک از طریق پست به اداره ثبت شرکت ها
–  پیگیری تغییراتی که ثبت شده
–  پرداخت فیش های ثبتی
–  دریافت آگهی ثبتی توسط وکیل از اداره ثبت شرکت ها
–  پرداخت هزینه رومه رسمی
–  درخواست دریافت رومه رسمی از طریق سایت
–  ارائه آگهی رومه رسمی به مشتری
در صورت نیاز به هرگونه مشاوره با ما تماس حاصل فرمایید.
موسسه حقوقی ثبت نیک ، افتخار دارد با استفاده از توان بالای کادر مجرب خود ، در کوتاه ترین زمان ممکن اقدامات حقوقی و ثبتی لازم را جهت ثبت  تغییرات شرکت، ثبت شرکت ، ثبت برند و علامت تجاری ،ثبت طرح صنعتی و … به عمل آورد.
برای این منظور، می توانید با کارشناسان ما در ارتباط باشید.


علامت تجاری عبارت است از اسم ، اصطلاح ، نشانه ، طرح یا ترکیبی از آن ها که به منظور شناساندن کالاها و خدمات یک فروشنده یا گروهی از آن ها از محصولات رقبا به کار می رود.

ماده اول قانون ثبت علائم و اختراعات در مورد علامت تجاری چنین مقرر می دارد :
" علامت تجاری عبارت از هر قسم علامتی است اعم از نقش، تصویر ، رقم ، حرف ، مهر ، لفاف و غیر آن که برای امتیاز و تشخیص محصول صنعتی تجاری یا فلاحتی، اختیار می شود. ممکن است یک علامت تجاری برای تشخیص و امتیاز محصول جماعتی از زارعین یا ارباب صنعت یا تجار یا محصول یک شهر یا یک ناحیه از مملکت، اختیار شود ".
هر شخص اعم از حقیقی یا حقوقی (شرکت یا فرد) مدارکی دال بر تولید- توزیع- بسته بندی- خرید و فروش و یا واردات و صادرات کالا) و یا مدارکی جهت فعالیت در زمینه خدماتی خاص داشته باشد می تواند در همان زمینه تقاضای ثبت نام و لوگوی خود را بدهد.
مرجع ثبت علائم تجاری و اختراعات، " اداره کل مالکیت صنعتی " است . ثبت کلیه علائم مزبور و اختراعات فقط در همین اداره به عمل می آید.

مزایای ثبت علامت تجاری
– ثبت قانونی یک نام تجاری ، برای آن حمایت قانونی فراهم می کند و باعث حفاظت  از آن در برابر سوء استفاده کنندگان و متقلبان و تقلید کنندگان از برند می شود.
– ثبت برند، تضمین می کند که مشتریان می توانند محصولات را از یکدیگر تشخیص دهند.
– حق استعمال انحصاری علامت تجاری فقط برای کسی شناخته خواهد شد که علامت خود را به ثبت رسانیده باشد.به این معنی که اشخاصی که علامت خود را به ثبت نرسانند نمی توانند از استفاده اشخاص دیگر از آن علامت جلوگیری کنند.
– برای محصولات و شرکت و خدمات شما ایجاد شهرت و وجه می کند.
– شرکت ها را قادر می سارد محصولاتشان را از یکدیگر متمایز سازند.
– شرکت ها را تشویق می کند در حفظ یا بهبود کیفیت محصولات سرمایه گذاری کنند.
– ثبت برند می تواند برای سهامداران نیز ایجاد ارزش افزوده ی سهام کند و باعث افزایش درآمد شرکت شود.
– علامت تجاری ثبت شده ، قابل نقل و انتقال است . لذا، می توان آن را انتقال داد.
– می توان تفویض اجازه ی استفاده از یک علامت تجاری ثبت شده را به شرکت های ثالث داد که می تواند منبع درآمد بیشتری برای شرکت یا شخص به وجود آورد و یا اساس انعقاد یک موافقت نامه ی اعطای نمایندگی فروش باشد.
– ممکن است دارایی ارزشمند کسب و کار باشند.
– جزء ضروری موافقت نامه های اعطای نمایندگی است .
– اجازه استفاده از آن ها به اشخاص ثالث داده می شود و منبع مستقیم درآمد از محل حق امتیازها می باشند.
– ابزار بازاریابی و اساس ایجاد وجهه و شهرت شرکت ها هستند.
– ممکن است برای دریافت وام مفید باشند.

شرایط ثبت علامت تجاری
علایم تجاری باید واجد شرایط ذیل باشند :
الف) موجب گمراه کردن مشتریان نگردد.
ب) باید وجه تمایز داشته و ابتکاری باشد.
طبق ماده 9 قانون ثبت علائم و اختراعات:" در موارد ذیل متصدی شعبه مذکور در ماده 6 تقاضای ثبت را رد خواهد کرد:
1) در صورتی که علامت مخالف مقررات قانون باشد.
2) در صورتی که علامت قبلاَ به اسم دیگری ثبت شده و یا شباهت علامت با علامت دیگری که ثبت شده است به اندازه ای باشد که مصرف کنندگان عادی یعنی اشخاصی را که اطلاعات مخصوصی ندارند به اشتباه بیندازد"

مدارک مورد نیاز جهت ثبت علامت تجاری
1- اظهارنامه ثبت برند در 3 نسخه
2- نسخه اصلی یا رونوشت گواهی شده وکالتنامه ، در صورتی که تقاضا توسط نماینده قانونی به عمل آید.
3- ارائه ده نمونه از علامت به صورت گرافیکی که با علامت الصاق شده روی اظهارنامه یکسان بوده و ابعاد آن حداکثر 10 در 10 سانتی متر باشد.اگر ارائه علامت به صورت گرافیکی نباشد ده نمونه از کپی یا تصویر علامت حداکثر در همین ابعاد و به نحوی که مرجع ثبت مناسب تشخیص دهد،ارائه خواهد شد.
درخواست کننده باید بر روی هر اظهارنامه یک نمونه از علامت را الصاق و آن را امضاء نماید . نمونه سوم در موقع ثبت بر روی صفحه مربوطه در دفتر ثبت و نمونه چهارم بر روی تصدیق ثبت الصاق می شود. علاماتی که برجسته یا گود در روی شیی ء نشان داده می شود بر روی کاغذ نفش خواهد شد. ابعاد نمونه نباید از ده سانتیمتر از هر طرف کند. 
بر روی هر نمونه الصاق شده به طریق بالا مهر شعبه ثبت شرکت ها و علایم تجاری و اختراعات زده می شود به طریقی که یک قسمت از مهر بر روی نمونه و قسمت دیگر بررو.ی صفحه قرار گیرد.
چنانچه مرجع ثبت نمونه علامت ارائه شده را مناسب تشخیص ندهد، تسلیم نمونه مناسب را درخواست می نماید.در هر حال،علامت باید به همان نحو که درخواست و ثبت می شود استعمال گردد.
4- در صورت سه بعدی بودن علامت،ارائه علامت به صورت نمونه های گرافیکی یا تصویر دو بعدی روی برگه به نحوی که از شش زاویه متفاوت تهیه و در مجموع یک نمونه واحد که همان علامت سه بعدی را تشکیل دهند،اامی است.
5- مدارک مربوط به حق تقدم که باید همزمان با تسلیم اظهارنامه یا حداکثر ظرف 15 روز از آن تاریخ تسلیم شود.
6- ارائه مدارک دال بر فعالیت در حوزه ذی ربط بنا به تشخیص مرجع ثبت.
7- نسخه ای از ضوابط و شرایط استفاده از علامت جمعی و ارائه گواهی مقام صلاحیتدار،اتحادیه یا دستگاه مرتبط، در صورتی که ثبت علامت جمعی مورد درخواست باشد.
8- مدارک مثبت هویت متقاضی
9- رسید مربوط به پرداخت هزینه های قانونی
10- مدارک نمایندگی قانونی،در صورتی که تقاضا توسط نماینده قانونی به عمل آید.
لازم به ذکر است ، چنانچه برند لاتین باشد یا ریشه عربی داشته باشد باید کارت بازرگانی داشته باشید.

مندرجات اظهارنامه ثبت علامت تجاری
اظهارنامه ثبت علامت تجاری، باید به زبان فارسی در سه نسخه تنظیم شده و دارای تاریخ و امضاء متقاضی بوده و حاوی نکات ذیل باشد :
– اسم و اقامتگاه و تابعیت صاحب علامت و مرکز اصلی موسسه او و اسم و اقامتگاه وکیل او در تهران در صورتی که اظهارنامه توسط وکیل داده شده باشد .
– رشته تجارت یا نوع صنعت صاحب علامت
– تاریخ ثبت و محل و شماره ثبت علامت در کشور مبدا ، در صورتی که آن علامت در خارج ایران به ثبت رسیده باشد.
– اقامتگاهی که صاحب علامت در تهران انتخاب می نماید.
– اسم و اقامتگاه شخص یا اشخاصی که در تهران صلاحیت دریافت ابلاغ ها و اخطارها را دارند.
– شرح نوع کالا یا محصولاتی که علامت برای تشخیص آن به کار می رود ، با تعیین طبقات درخواست شده .
– شرح و توصیف علامت درخواست شده و طرز مخصوص استعمال آن، اگر مورد داشته باشد.
– تعیین ضمائم .

مواردی که داشتن و ثبت علامت تجاری اامی است
موسسات تجاری جز در مواردی که دولت آن را اامی کند، اجباری به ثبت علامت تجاری ندارند. ولی حق استعمال انحصاری علامت برای آن ها مشروط و منوط به ثبت آن علامت است به این معنی که اشخاصی که علامت خود را به ثبت نرسانند نمی توانند از استفاده اشخاص دیگر از آن علامت جلوگیری کنند.
به موجب مصوبه ی سوم اردیبهشت 1328 هیاًت وزیران،ثبت علائم برای هر یک از این موارد اجباری است:
الف) داروهای اختصاصی مورد استفاده ی طبی
ب) مواد غذایی که در لفاف و ظروف مخصوص عرضه می شوند
ج)  آب های گازدار
ه) لوازم آرایش که برای استعمال مستقیم بر روی پوست انسان به کار می رود.
لذا به موجب این ماده، تمام اجناس دارویی و طبی و مواد غذایی مذکور در آن آیین نامه،اعم از آن که در داخل ایران ساخته و یا در خارج ساخته و وارد کشور شود و در بازار تحت اسم مشخصی که بر روی برچسب آن زده می شود به معرض فروش قرار گیرد باید دارای علامت صنعتی یا تجارتی ثبت شده بوده و در روی برچسب نکات زیر تصریح شود:
الف- اسم تجارتی و نشانی سازنده ی جنس با قید کشور مبدا
ب- شماره ثبت علامت در ایران
مجازات ها :
به موجب قانون مجازات اسلامی، اشخاص ذیل به حبس تا شش ماه محکوم خواهند شد :
1- کسانی که علامت تجاری اجباری را در روی محصولی که اجباراَ باید دارای آن علامت باشد، استعمال نکنند.
2- کسانی که عالماَ محصولی را به معرض فروش گذاشته یا بفروشند، که دارای علامتی نباشد که برای آن محصول اجباری است.

علائمی که ثبت آن ها مجاز نمی باشد
ماده 5 قانون ثبت علائم و اختراعات، اختیار نمودن برخی علائم به عنوان علامت تجاری و یا قراردادن آن را به عنوان یکی از اجزاء علامت تجاری ، منع می کند که موضوع برخی از آن ها در حال حاضر منتفی است و بقیه عبارتند از :
– پرچم مملکتی و هر پرچم دیگری که دولت ایران استعمال آن را به عنوان علامت تجاری منع کند. نشان ها و انگ ها( = علامات ) دولتی . ( وزارت امور خارجه، نمونه هایی از پرچم کشورهای مختلف را به اداره ثبت علائم و اختراعات می فرستد تا از ثبت علائمی که مانند آن ها باشد خودداری شود ).
– کلمات یا عباراتی که تصور انتساب به مقامات رسمی ایران را موجب شود.
– علامت موسسات رسمی، مانند هلال احمر و نظایر آن .
– علائمی که مخل انتظامات عمومی یا منافی عفت باشد.

 
به موجب ماده 20 قانون تجارت شرکت های تجاری بر هفت قسم هستند :
1) شرکت سهامی ؛ 2) شرکت با مسئولیت محدود ؛ 3) شرکت تضامنی ؛ 4) شرکت مختلط غیرسهامی؛ 5) شرکت مختلط سهامی ؛ 6) شرکت نسبی ؛ 7) شرکت تعاونی تولید و مصرف .
اگرچه تقسیم بندی این شرکت ها به طرق مختلف ممکن است اما معمولاَ ، بر اساس یک طبقه بندی سنتی ، شرکت ها را به دو دسته تقسیم می کنند : شرکت های اشخاص و شرکت های سرمایه . در شرکت های نوع اول، شرکا با توجه به شخصیت یکدیگر شرکت را تشکیل می دهند و در آن ها انتقال سهم الشرکه هر شریک به اشخاص ثالث، نیازمند موافقت دیگر شرکاست. در شرکت های نوع دوم، سهم هر شریک در شرکت ، قابل انتقال به دیگری است ، بدون آنکه به رضایت دیگر شرکا نیازباشد ؛ ضمن اینکه مسئولیت شرکا، برخلاف شرکای شرکت های نوع اول ، محدود به آورده آن ها در شرکت است.

شرکت های اشخاص عبارتند از : شرکت تضامنی، شرکت نسبی، و شرکت مختلط غیرسهامی . وجه تسمیه این شرکت ها به این نام ، به خاطر آن است که در آن ها شخصیت شریک دارای اهمیت است و به همین خاطر، در این نوع شرکت ها، شریک نمی تواند بدون رضایت شریک یا شرکای دیگر، سهم الشرکه خود را به اشخاص دیگر منتقل کند.
تشکیل هر شرکت شخص بر اساس دو نوع از قواعد استوار است که مراعات آن ها شرط صحت ایجاد شرکت است : قواعد ماهوی، قواعد شکلی که ذیلاَ به بررسی این قواعد می پردازیم. شایان ذکر است، در این رابطه مقالات ذیل را نیز می توانید مورد مطالعه قرار دهید :
- مهم ترین تفاوت های شرکت های سرمایه و اشخاص چیست
- راهنمای ثبت شرکت اینترنتی
- قوانین ثبت شرکت
- مدارک لازم جهت ثبت شرکت های تجاری
- نحوه تشکیل و ثبت شرکت تضامنی

• اول: قواعد ماهوی
در ارتباط با قواعد ماهوی دو قاعده عمده برای تشکیل صحیح شرکت ضروری است :
الف) تشکیل این شرکت ها باید حاصل وجود یک قرارداد ، یعنی قرارداد شرکت باشد که در آن، همه شرکایی که از اهلیت انعقاد معامله برخوردارند، رضایت و قصد تشریک مساعی در زمینه ای خاص از معاملات ( خرید و فروش یا خدمات ) برای بردن سود و تقسیم آن را داشته باشند. ضمناَ فعالیت شرکت، که از آن به موضوع شرکت تعبیر می شود ، باید قانونی باشد، والا شرکت باطل است. تعیین موضوع شرکت از این جهت مهم است که هر گونه فعالیت خارج ازموضوع شرکت توسط مدیران آن باطل و بلااثر است و شرکت را متعهد نمی کند.
ب) قاعده دوم این است که شرکت از تاریخ تشکیل ، شخصیت حقوقی پیدا می کند و آن ، زمانی است که سرمایه نقدی شرکت پرداخت و سرمایه غیرنقدی آن تقویم و تسلیم می شود. از این روست که در ایران برخلاف آنچه در حقوق اروپایی معمول است، شخصیت حقوقی شرکت از زمان ثبت آن در دفتر ثبت شرکت ها شروع نمی شود و ایجاد شخصیت حقوقی آن حتی به ثبت در این دفتر نیاز ندارد، هر چند شرکت هایی که بخواهند در عالم تجارت به راحتی مورد شناسایی قرار گیرند و به ویژه از نظر مقامات مالیاتی مشکلی نداشته باشند در عمل ، خود را به ثبت می رسانند.

• دوم : قواعد شکلی ( ثبت شرکت ها )
در ارتباط با مسائل شکلی راجع به این شرکت ها نیز چند نکته را باید لحاظ کرد :
الف) شرکت تجاری باید به موجب قراردادی باشد که نه تنها کتبی بلکه رسمی باشد.
ب) دوم اینکه گرچه طبق ماده 195 قانون تجارت " ثبت کلیه شرکت های مذکور در این قانون اامی و تابع جمیع مقررات قانون ثبت شرکت هاست" ، لیکن ثبت نکردن شرکت موجب بطلان و عدم موجودیت آن نیست، در واقع این ماده ضمانت اجرای بطلان برای عدم ثبت مقرر نکرده و قانون ثبت شرکت ها نیز که این ماده به آن اشاره کرده، اشاره نمی کند که اگر ثبت شرکت انجام نشود، شرکت باطل خواهد بود. این قاعده هم در مورد شرکت های ایرانی صادق است و هم در مورد شرکت های خارجی؛ هر چند نفع اشخاص ثالث در این است که این شرکت ها به ثبت برسند تا آنان که می خواهند با این شرکت ها معامله کنند ، اطلاعات لازم را در مورد آن ها در اختیار گیرند.
ج) سوم اینکه، در فرضی که شرکا تصمیم به ثبت کردن شرکت گیرند، باید تشریفاتی را رعایت کنند که در قانون ثبت شرکت ها مصوب 1310 با اصلاحات بعدی، نظامنامه راجع به مواد 196 و 197 و 199 قانون تجارت مصوب 15/ 3/ 1311 با اصلاحات بعدی، طرح اصلاحی آیین نامه ثبت شرکت ها مصوب 1340، اصلاحیه طرح اصلاحی آیین نامه ثبت شرکت ها مصوب 1340 پیش بینی شده اند.
در این قوانین و نظامات محل ثبت شرکت ها و مدارک لازم برای ثبت به نحو دقیق معین شده و در کل می توان گفت مقررات ثبت شرکت های ایرانی با شرکت های خارجی متفاوت دیده شده است.
ثبت کردن شرکت های ایرانی در تهران در اداره ای به نام " اداره ثبت شرکت ها و مالکیت صنعتی " انجام می شود که یکی از دوایر اداره کل ثبت اسناد و املاک است. به موجب ماده 2 نظامنامه قانون تجارت در خارج از تهران ثبت شرکت ها در اداره ثبت اسناد مرکز اصلی شرکت به عمل می آید و در نقاطی که اداره یا دایره یا ثبت اسناد وجود نداشته باشد، ثبت کردن شرکت در دفتر اسناد رسمی و اگر دفتر اسناد رسمی هم نباشد ، در دفتر دادگاه محل انجام خواهد گرفت- که تقریباَ هرگز اتفاق نمی افتد- تقاضای شرکت ها توسط مدیران آن ها عمل می آید. تغییرات طول حیات شرکت نیز تا آنجا که طبق قانون نیاز باشد ، باید به ثبت برسد.
مدارکی که باید توسط مدیران به اداره ثبت شرکت ها و مالکیت صنعتی و در خارج از تهران به مراجع ثبتی دیگر ارائه شود، در نظامنامه قانون تجارت به تفصیل ذکر شده که در مورد شرکت های مختلف متفاوتند و عمدتاَ عبارتند از : شرکتنامه ، اساسنامه ( اگر باشد ) ، گواهی پرداخت و تسلیم سرمایه ( توسط مدیران ) ، نامه مدیران ، و نام شرکای ضامن که سمت مدیر دارند.
نتیجه رعایت نکردن شرایط ماهوی و شکلی :
هر گاه شرایط ماهوی و شکلی راجع به شرکت که قانون گذار اجرای آن ها را ضروری دانسته، رعایت نشود ، شرکت تشکیل نمی شود و به عبارت دیگر کان لم یکن و باطل خواهد بود. مع ذلک، ثبت نکردن شرکت در دفتر ثبت شرکت ها موجب بطلان و عدم تشکیل شرکت نیست. همچنین است اگر ثبت شرکت در رومه کثیرالانتشار آگهی نشود. ماده 2 قانون ثبت شرکت ها این موارد را مجوز انحلال شرکت دانسته که با بطلان شرکت متفاوت است.
اما هر گاه معلوم شود که شرکت به سبب عدم رعایت یکی از شرایط تشکیل باطل بوده، بطلان شرکت چه تاثیری در معاملات انجام شده آن در گذشته خواهد داشت ؟ در پاسخ باید بین دو فرض تفکیک قائل شد :
فرض اول این است که در شرکت ، یکی از تشریفات قانون تجارت رعایت نشده باشد . در چنین فرضی، شرکت از دید اشخاص ثالث موجود و در حکم شرکت تضامنی است و عملیات گذشته آن صحیح تلقی شده ، شرکا نیز شرکای تضامنی خواهند بود.
فرض دوم این است که شرکت ، به دلیلی ماهوی مثل عدم اهلیت یکی از شرکا یا عدم رضایت یکی از آنان یا نامشروع بودن موضوع آن باطل باشد. در چنین فرضی، باید این طور تلقی کرد که به سبب آنکه شرکت وجود نداشته، هر یک از شرکا برای خود معامله کرده اند ؛ زیرا وقتی شرکتی اصلاَ وجود نداشته، طبعاَ شریک نمی تواند به نام و حساب آن معامله ای انجام داده باشد.
هر گاه، بر اثر رعایت نکردن شرایط ماهوی و شکلی شرکت ، زیانی به اشخاص ثالث وارد شده باشد، اشخاص ثالثی که با شرکت معامله کرده اند – به خیال اینکه شرکت موجود است- می توانند خسارت وارده به خود بر اثر بطلان را مطالبه کنند. به دعاوی که به این ترتیب طرح می شود، دادگاه بر اساس قواعد عام ( حقوق مدنی ) رسیدگی می کند و بنابراین مدعی ورود خسارت باید ضمن اثبات وجود ضرر، رابطه علت و معلولی میان ضرر وارده و خطای شریک و شرکا مبنی بر رعایت نکردن مقررات قانونی را اثبات کند.



 
عراق یکی از کشورهای همسایه ایران و از شرکای مهم اقتصادی و تجاری کشورمان است. از آن جا که اکثر محصولات ایرانی از جمله فرش ابریشم ، به کشورهای منطقه از جمله عراق و افغانتستان صادر می شود ، انتخاب برند و ثبت آن برای محصولات و کالاهای ایرانی از اهمیت ویژه ای برخوردار است.

از طریق ثبت برند می توانید در بازارهای جهانی شرکت کنید و اقدام به صادرات و واردات نمایید. شرکت ها با ثبت برند می توانند از امتیاز دریافت گواهی و نشان استاندارد بهره مند شوند.
با توجه به صادرات گسترده محصولات کشورمان به عراق ، در این مقاله قصد داریم تا ضمن بررسی بیشتر مزایای ثبت برند ، به مراحل ثبت آن بپردازیم. در همین رابطه مقاله ذیل را نیز می توانید مطالعه نمایید :
- ثبت شرکت در عراق
جهت ثبت برند در عراق ، علایم بازرگانی باید به نام افراد حقیقی و یا حقوقی عراقی باشد. ثبت علامت تجاری در عراق به مالک آن علامت اعم از شخص حقیقی یا حقوقی حق انحصاری می دهد . در صورتی که افراد برند خود را در عراق به ثبت نرسانند امکان سوء استفاده از آن افزایش پیدا می کند . این در حالی است که ، ثبت برند باعث جلوگیری از سواستفاده ی متقلبان می شود و از عرضه ی کالاهای مشابه توسط اشخاص ثالث تحت علائم تجاری که عین یا به طریق گمراه کننده ای مشابه علامت تجاری دیگری هستند جلوگیری به عمل می آورد. بنابراین قبل از صادرات محصولات خود اولین اقدامی که می بایست انجام دهید ثبت برند است.
ثبت برند سبب متمایز شدن کالاهای ارائه شده و خدمات یک شرکت از کالا و خدمات شرکت های دیگر می شود و به این طریق خواهید توانست محصولاتتان را منحصر به فرد نموده و به نحو مطلوب در بازار معرفی نمایید. هر چه نام برند و پیام شرکت شما عمیق تر باشد، شما فاصله بیشتری با رقبای خود می گیرید.
ثبت برند علاوه بر شما برای مشتریان شما نیز می تواند بسیار سودمند باشد. آن ها می توانند به راحتی محصول و یا خدمات شما را پیدا و از آن استفاده کنند.
این نکته را باید در نظر داشته باشید که نقش علامت تجاری در تعیین اصالت و کیفیت کالا اهمیت زیادی دارد و موجب می شود که مصرف کننده از سابقه کیفیت آگاه باشد و در انتخاب خود کمتر دچار اشتباه شود. در نتیجه هزینه هایی که پرداخت می کند، کاهش می یابد. بنابراین برای کالای مرغوب ، علامت تجاری معرف برتری آن خواهد بود . به عکس، از آن جا که شهرت تولید کننده بستگی به کیفیت کالا دارد ، در صورت نامرغوب بودن ، اعتبار وی را از بین می برد.
پیشرفت کاری و شغلی ، بازاریابی، معروف شدن در حوزه فعالیت و هویت دادن به محصول تولیدی از جمله سایر امتیازات و مزایای ثبت برند است .
در ادامه به بررسی مدارک و مراحل لازم جهت ثبت علامت تجاری در عراق می پردازیم.

• مدارک مورد نیاز جهت ثبت علامت تجاری در عراق
1- مدارک شرکت ( گواهی تاسیس شرکت + عقد تاسیس شرکت + مجوز ثبت + اساسنامه که در آن مدیر مسئول شرکت تعیین شده باشد و برای همان سال صلاحیت داشته باشد )
2- کارت بازرگانی معتبر به نام مدیر مسئول
3- ارائه تصویری از برند در اندازه شش در ده سانتیمتر منوط بر اینکه نام برند به زبان عربی و یا کردی اصل باشد و نوشتن برند به زبان انگلیسی لفظاَ اشکالی ندارد مشروط بر اینکه نام عربی برند بزرگ تر از نوشته انگلیسی و در بالا قرار گیرد و در ذیل نوشته شود : مسترود به حساب شرکت . ( مطابق اسم ثبت شده )
4- تاییدیه از طرف تامین کننده ( کالا ) خطاب به وزارت صنایع و معادن عراق، دایره توسعه و تنظیم صنایع ، دایره علایم تجاری ، به شرح ذیل ارائه شود :
اینجانبان شرکت تامین کننده ( نام و آدرس ) شرکت ( نام و آدرس ) را با مواد مشروحه ذیل تامین می نماییم :
- مهر و امضای تامین کننده
- مهر و امضای سفارت عراق
- مهر و امضای وزارت خارجه تامین کننده
- مهر و امضای وزارت خارجه عراق
5- در صورت اینکه نامه به زبان دیگری غیر از زبان عربی نوشته شده باشد ، لازم است نامه ترجمه قانونی و با مدارک مربوطه ضمیمه و تحویل داده شود.
6- تقاضا از طرف مدیر مسئول شرکت و یا وکیل رسمی ثبت با داشتن توکیل و اختیارات از مدیر مسئول تقدیم گردد.
وکیل نیز می بایست مدارک خود را از جمله اجازه ثبت شرکت ها + کارت کانون وکلا معتبر همراه تقاضا ضمیمه و تحویل نماید.

• مراحل ثبت برند در عراق
1- ارائه اوراق و مدارک لازم از طرف متقاضی
2- بررسی اوراق توسط کارمند مسئول برند و تعیین برند بر اساس درجه بندی جهانی ( نیس )
3- اخذ 20.000 دینار بابت بررسی تقاضا و بررسی برند
4- تعیین تاریخ به منظور مراجعه مجدد برای اعلام نتیجه بر حسب ردیف و تاریخ تقدیم تقاضا
5- درج اطلاعات کافی از نام و شکل برند روی درخواست ثبت
6- اعلام نظر رئیس و ارسال آن به مسئول ثبت علائم تجاری
7- اعطای موافقت اولیه به متقاضی ( لازم به توضیح است به موجب قوانین ثبت علامت تجاری در عراق، به منظور حفظ و صیانت زبان نام برند چنانچه به زبان عربی باشد ، به مجمع علمی ؛ چنانچه به زبان کوردی باشد ، به دارالثقاله و نشر زبان کردی ؛ چنانچه نشانه از آثار و تاریخ باشد ، به سازمان فرهنگ و آثار ؛ و اگر دینی باشد نامه را به دیوان دقف شیعی و سنی ارسال میشود ) .
8- اخذ نامه توسط متقاضی و پرداخت مبلغ 20.000 دینار هزینه تمبر و آوردن پاسخ
9- تنظیم گزارش با استناد به موافقت مسئول معاینه و دیگر موافقت ها و در صورت تعهداتی از قبیل ( موافقت بر استفاده از نام + تداخل چند صنف مشترک + استفاده از گوشت ذبح اسلامی )


 
در هنگام ثبت شرکت یکی از مواردی که می بایست آگاهانه در رابطه با آن تصمیم گرفت ، نقش و جایگاه شرکا می باشد. یکی از مهم ترین جایگاه ها در شرکت ، سمت هیات مدیره و مدیر عامل است. هیات مدیره اصولاَ مسئول اداره کلی عملیات شرکت است و حق نظارت در کلیه امور شرکت را دارد. این حق برای هیات مدیره پیش بینی شده و اعضاء هیات مدیره منفرداَ حق مداخله در امور شرکت را ندارند ، مگر آن که هیات مدیره به موجب تصمیم مخصوصی به یک نفر از آن ها اختیارات مخصوصی داده باشد.

همچنین مدیر عامل شخصی است که از طرف هیات مدیره شرکت سهامی ، از بین اعضای هیات مدیره یا خارج از آن با تعیین حق احمه برای مدت معینی انتخاب می شود. در حدود اختیاراتی که توسط هیات مدیره به او تفویض شده است ، نماینده شرکت محسوب می شود. به بیانی دیگر، مدیر عامل حلقه واسطه بین راس شرکت و بدنه شرکت است یا به عبارت دیگر نقطه اتصالی بین هیات مدیره شرکت و کارگران شرکت و اشخاص ثالث می باشد.
حدود اختیارات مدیر عامل باید با ارسال نسخه ای از صورت جلسه هیات مدیره به مرجع ثبت شرکت ها اعلام شود و پس از ثبت در رومه رسمی آگهی شود.
با توجه به آنچه گفته شد ، در این مقاله ، ضمن بررسی ترکیب هیات مدیره ، به اختیارات هیات مدیره و مدیر عامل شرکت سهامی می پردازیم. در این رابطه ، مقالات ذیل را نیز می توانید بخوانید :
- ارکان شرکت سهامی خاص
- ارکان شرکت سهامی عام
- محدودیت ها و ممنوعیت های مدیران و مدیرعامل در انجام معاملات
- راهنمای گام به گام تشکیل و ثبت شرکت سهامی خاص
- تشریفات ثبت شرکت سهامی عام

• ترکیب هیات مدیره

هیات مدیره شرکت سهامی باید متشکل از تعداد مدیرانی باشد که قانون گذار معین کرده است. هر گاه حداقل قانونی حاصل نشود یا از حداقل قانونی کمتر شود ، تکمیل هیات مدیره به روشی که قانون گذار پیش بینی کرده است ، ضروری است. هیات مدیره دارای یک رئیس و یک نایب رئیس است که در اولین جلسه هیات مدیره انتخاب می شوند و هدایت هیات مدیره ، دعوت و اداره جلسات هیات مدیره و دعوت مجامع عمومی صاحبان سهام در مواردی که هیات مدیره مکلف به دعوت است ، بر عهده آنان است. تعداد اعضای هیات مدیره در شرکت سهامی عام نباید از پنج نفر کمتر باشد. در صورتی که بر اثر فوت یا استعفا یا سلب شرایط از یک یا چند نفر از مدیران ، تعداد اعضای هیات مدیره از حداقل مقرر در این قانون کمتر شود ، اعضای علی البدل به ترتیب مقرر در اساسنامه ، والا به ترتیب مقرر توسط مجمع عمومی جای آنان را خواهند گرفت. در صورتی که عضو علی البدل تعیین نشده باشد، و یا تعداد اعضای علی البدل کافی برای تصدی محل / محل های خالی در هیات مدیره نباشد ، مدیران باقی مانده باید بلافاصله مجمع عمومی عادی شرکت را جهت تکمیل اعضای هیات مدیره دعوت نماید .
هیات مدیره در اولین جلسه خود ، از بین اعضای هیات مدیره یک رئیس و یک نایب رئیس که باید شخص حقیقی باشند ، برای هیات مدیره تعیین می نمایند. مدت ریاست و نیابت رئیس هیات مدیره بیش از مدت عضویت آن ها در هیات مدیره نخواهد بود.

اختیارات هیات مدیره
قانون گذار به طور صریح اختیارات ویژه ای را به هیات مدیره اعطا کرده است که می توان آن ها را به سه دسته بزرگ تقسیم کرد. ( ماده 125، 124 ، 119 ، 1 ،. لایحه قانونی )
نخست : انتخاب اشخاص به بعضی سمت های شرکت و تعیین اختیارات آن ها :
هیات مدیره می تواند رئیس و نائب رئیس هیات مدیره و همچنین مدیرعامل شرکت را نصب و عزل کند. در صورت انتخاب مدیرعامل حدود اختیارات او را تعیین کند.
دوم : اتخاذ تصمیمات لازم برای اداره صحیح شرکت :
دعوت مجامع عمومی به مناسبت های مختلف در اختیار هیات مدیره است. مانند مجمع عمومی عادی ( سالانه ) در موعد مقرر و عادی به طور فوق العاده و فوق العاده . تنظیم صورت شش ماهه دارایی و قروض شرکت ؛ هیات مدیره باید لااقل هر شش ماه یک بار ، صورت دارایی و قروض شرکت را تنظیم کرده و به بازرسان بدهد.
پیشنهاد انتشار اوراق قرضه ساده ، قابل تعویض با سهام ، قابل تبدیل به سهام به مجمع عمومی . مطلع ساختن بازرس شرکت از صدور اجازه انجام معامله و .
سوم : اختیارات متفرقه هیات مدیره :
تعیین حق احمه مدیر عامل ، ترتیب اندوخته قانونی .
افزایش سرمایه شرکت در صورتی که مجمع عمومی فوق العاده به او اجازه دهد . اصلاح بند مربوط به اساسنامه پس از عملی ساختن افزایش سرمایه و اعلام مراتب به مرجع ثبت شرکت ها و آگهی آن برای اطلاع عموم ؛ درج آگهی دعوت از مجمع عمومی در رومه ، تصفیه امور شرکت سهامی ، اگر اساسنامه ترتیب دیگری مقرر نکرده باشد.
پایان ماموریت مدیران
پایان مدیریت مدیر یا مدیران ممکن است معلول اسباب مختلفی از جمله : انقضای مدت ماموریت مدیر ، مرگ ، استعفا ، عزل ، سلب شرایط و داشتن سمت مدیریت شرکت سهامی باشد.
چنان چه یک یا چند نفر از مدیران فوت نموده و یا استعفا نمایند ، و یا از آن ها سلب صلاحیت شود و تعداد اعضا هیات مدیره از حداقل مقرر در قانون کمتر گردد ، برابر اساسنامه ، اعضا علی البدل جانشین آن ها خواهند شد. در صورتی که اعضا علی البدل انتخاب نشده و یا کافی برای تصدی محل های خالی نباشند ، مدیران باقی مانده از مجمع عمومی عادی شرکت دعوت خواهند نمود تا اعضا هیات مدیره را تکمیل نمایند و هر گاه هیات مدیره حسب مورد از دعوت مجمع عمومی خودداری نماید ، هر ذی نفع می تواند از بازرس یا بازرسان شرکت بخواهد که به دعوت مجمع عمومی عادی برای انتخاب مدیری که سمت او بلاتصدی مانده ، اقدام کند . بازرس یا بازرسان مکلف به انجام چنین درخواستی می باشند.

• وظایف و اختیارات مدیر عامل
مدیر عامل شرکت ، در حدود اختیاراتی که توسط هیات مدیره به او تفویض شده، نماینده شرکت محسوب می شود و از طرف شرکت حق امضا دارد .بنابراین اگر هیات مدیره به مدیر عامل اجازه برای امضای معاملاتی فقط تا سقف 20 میلیون را داده باشد و او اقدام به امضای معامله ای به ارزش 30 میلیون نماید ، طرف معامله فقط تا سقف 20 میلیون را داده باشد و او اقدام به امضای معامله ای به ارزش 30 میلیون نماید ، طرف معامله بابت 10 میلیون اضافه نمی تواند به شرکت مراجعه کند و فقط حق رجوع به شخص مدیر عامل مقصر را دارد ؛ زیرا مدیر عامل چنین تعهدی را فراتر از اختیارات خود کرده است . در این خصوص باید توجه داشت که :
- با توجه به برتری مجمع عمومی بر هیات مدیره ، ممکن است مجمع عمومی میزان اختیارات مدیر عامل را تعیین کند.
- ممکن است حدود اختیارات مدیر عامل در اساسنامه پیش بینی شده باشد.
- اگر میزان اختیارات مدیر عامل در اساسنامه پیش بینی شده باشد، مجمع عمومی عادی یا هیات مدیره حق تغییر اختیارات مزبور را ندارد.
نظارت در تهیه و تسلیم به موقع اظهارنامه مالیاتی به حوزه مالیاتی مربوط از وظایف او است. صدور هر کارت شناسایی به نام مدیران و کارکنان واحدهای شرکت به مباشرت و مسئولیت مدیر عامل است.

مسئولیت مدیر عامل :

کلیه اعمال و اقدامات مدیر عامل شرکت ، در مقابل اشخاص ثالث نافذ و معتبر است و نمی توان به عذر عدم اجرای تشریفات مربوط به طرز انتخاب او اعمال و اقدامات مدیر را غیرمعتبر دانست.
مدیر عامل در مقابل شرکت و اشخاص ثالث نسبت به تخلف از مقررات قانونی یا اساسنامه شرکت و یا مصوبات مجامع عمومی و هیات مدیره ، منفرداَ و مشترکاَ با مدیران شرکت مسئول می باشد.
مدیر عامل شرکت حق ندارد هیچ گونه وام یا اعتبار از شرکت تحصیل نماید و شرکت نمی تواند دیون او را تضمین نماید . این گونه اعمال خود به خود باطل است.

عزل مدیر عامل :

هیات مدیره در هر موقع می تواند مدیر عامل را عزل کند. هر کس برخلاف ماده 111 لایحه قانونی اصلاح قانون تجارت ، به مدیریت عامل انتخاب شود ، یا پس از انتخاب ، مشمول ماده مذکور گردد ، دادگاه عمومی به تقاضای هر ذی نفع حکم عزل او را صادر خواهد کرد. چنین حکمی قطعی خواهد بود.


تقاضای ثبت شرکت ها باید توسط مدیران شرکت به عمل آید.تغییراتی که در طول حیات شرکت در شرکت ایجاد می شود و به موجب قانون نیاز به ثبت دارد نیز باید توسط مدیران وقت شرکت به ثبت برسد.ماده 9 نظامنامه ی قانون تجارت در مواردی چون تغییر مدیر شرکت یا تغییر در اختیارات او و به طور کلی هر تغییری که در حقوق اشخاص ثالث تاثیر داشته باشد و شرکت می خواهد که اشخاص ثالث از آن آگاهی یابد مقرر می دارد:"در هر موقع که تصمیماتی راجع به تمدید مدت شرکت زاید بر مدت مقرر یا انحلال شرکت قبل از مدت معینه یا تغییر در تعیین کیفیت تفریغ حساب یا تغییر اسم شرکت یا تبدیل دیگر در اساسنامه یا تبدیل و یا خروج بعضی از شرکای ضامن ازشرکت اتخاذ شود و همچنین در هر موقعی که مدیر یا مدیران شرکت تغییر می یابد و یا تصمیمی نسبت به مورد معین در ماده ی 58 قانون تجارت اتخاذ شود،مقررات این نظامنامه راجع به ثبت و انتشار باید در مورد تغییرات حاصله نیز رعایت شود".
مدیران شرکت ها،برای ثبت شرکت باید مدارکی را تسلیم مرجع ثبت کنند.این مدارک را نظامنامه ی قانون تجارت به این نحو معین کرده است:

قبل از ادامه مقاله لازم است که درباره مبحث ثبت شرکت بیشتر بدانید:

- مدارک مورد نیاز برای ثبت شرکت با مسوولیت محدود

- راهنمای ثبت شرکت در تهران

- قوانین ثبت شرکت 

-در شرکت های تضامنی:
1.یک نسخه مصدق از شرکتنامه
2.یک نسخه مصدق از اساسنامه(اگر باشد)
3.نوشته ای به امضای مدیر شرکت حاکی از پرداخت تمام سرمایه ی نقدی و تسلیم تمام سرمایه ی غیر نقدی با تعیین قیمت حصه های غیر نقدی
4.نام شریک یا شرکایی که برای اداره کردن شرکت معین شده اند
در شرکت های نسبی:
1.یک نسخه مصدق از شرکتنامه
2.یک نسخه مصدق از اساسنامه(اگر باشد)
3.نام مدیر یا مدیران شرکت
4.نوشته ای به امضای مدیر شرکت حاکی از پرداخت تمام سرمایه ی نقدی و تسلیم تمام سرمایه ی غیر نقدی با تعیین قیمت حصه های غیر نقدی
در شرکت های مختلط غیر سهامی:
1.یک نسخه مصدق از شرکتنامه
2.یک نسخه مصدق از اساسنامه(اگر باشد)
3.نام شریک یا شرکای ضامن که سمت مدیریت دارند
برای ثبت شرکت های ایرانی نیز ماده 10 قانون ثبت شرکت ها اصل مطالبه حق الثبت برای مرجع ثبت شرکت را پیش بینی کرده است.از آنجا که این میزان حق الثبت پیوسته در تغییر است،ذکر جزئیات آن در اینجا ضرورت ندارد.
اگر در مطالب قبل با ما همراه بوده اید،حتما به خاطر دارید که برخی موضوعات شرکت قبل از ثبت، نیاز به اخذ مجوز دارند.جهت یادآوری می توانید به مطالب پیشین ما رجوع کنید و یا برای کسب اطلاعات بیشتر  با مشاوران ما در ثبت شرکت فکر برتر تماس بگیرید.
همچنین باید تذکر داد که علاوه بر ثبت شرکت،خلاصه شرکتنامه و منضمات آن باید انتشار پیدا کند(ماده 197 ق.ت).این امر باید در ظرف ماه اول ثبت هر شرکت و توسط اداره ثبت محل یا جانشین آن،بسته به مورد،در مجله رسمی دادگستری و یکی از جراید کثیرالانتشار مرکز اصلی شرکت،به خرج خود شرکت انجام گیرد(ماده 6 نظامنامه قانون تجارت وزارت عدلیه و تبصره آن)مطابق ماده 7 نظامنامه مذکور،این خلاصه باید متضمن نکات زیر باشد:
1.نمره و تاریخ ثبت شرکت
2.مقدار سرمایه(با تشخیص مقداری از آن که پرداخت شده و مقداری که شرکا پرداخت آن را تعهد کرده اند)
3.اسامی مدیر یا مدیران
4.تاریخ آغاز و ختم شرکت،در صورتی که برای مدت محدود تشکیل شده باشد.
ب)در شرکت های تضامنی و شرکت مختلط اعم از سهامی و غیر سهامی،علاوه بر نکات فوق باید اسم تمام شرکای ضامن نیز منتشر شود".
سرانجام،همان طور که گفتیم،ماده ی 9 نظامنامه قانون تجارت،انتشار تغییراتی را که در وضعیت شرکت ثبت شده ایجاد می شود،ضروری دانسته است.نتیجه ی عدم انتشار مواردی که نظامنامه به عهده ی مدیران گذاشته این است که اولاَ مدیران ممکن است مطابق قواعد عام،به سبب خطای خود،محکوم به جبران خسارت اشخاص ثالث شوند و ثانیاَ اشخاص ثالث می توانند تاثیر این تغییرات را نادیده بگیرند،چه تغییراتی که به نظر آن ها نرسیده،در مقابل آن ها قابل استناد نیست.
ثبت شرکت فکر برتر با بیش از چند دهه تجربه ی موفق ،آماده ی ارائه ی کلیه ی خدمات در زمینه های حقوقی و ثبتی نظیر ثبت شرکت و ثبت برند می باشد.کافیست امور ثبتی خود را به ما بسپارید.

 
معرفی بابل و قابلیت های سرمایه گذاری و ثبت شرکت در آن

بابل پرجمعیت ترین شهرستان مازندران است و پس از رشت بیشترین جمعیت را در شمال کشور دارد. این شهر زیبا، معروف به " شهر بهار نارنج " مرکز شهرستان بابل در مرکز استان مازندران است . 

بابل یکی از شهرهای مهم شمال کشور در زمینه های پزشکی ، کشاورزی ، دانشگاهی ، ی و تجاری است .این شهر ، دارای پیشینه ای قابل توجه می باشد که در گذشته به دلیل تجارت و عبور و مرور تاجران و بازرگانان ، آن را بارفروش می خواندند.

بابل پرجمعیت ترین شهرستان مازندران است و پس از رشت بیشترین جمعیت را در شمال کشور دارد. این شهر زیبا، معروف به " شهر بهار نارنج " مرکز شهرستان بابل در مرکز استان مازندران است .

بابل یکی از شهرهای مهم شمال کشور در زمینه های پزشکی ، کشاورزی ، دانشگاهی ، ی و تجاری است .این شهر ، دارای پیشینه ای قابل توجه می باشد که در گذشته به دلیل تجارت و عبور و مرور تاجران و بازرگانان ، آن را بارفروش می خواندند.

بابل از حیث گردشگری نیز یکی از شهرهای مهم کشور محسوب می شود. خالی از لطف نیست که بدانیم ، در مازندران بیش از 80 نوع سوغات در دسترس گردشگران قرار دارد.

هنرمندان بابلی در صنعت گلیم بافی، سرامیک سازی ، قالی بافی ،سوزن دوزی ، رنگرزی و چاپ سنتی سفالگری ، چرم سازی ، منبت کاری ، ملحفه دوزی ، حصیر بافی ، عروسک سازی طراحی سنتی و نگارگری، صحافی و جلد سازی سنتی و صنایع دستی دریایی فعالیت می کنند.

بابل به دلیل زمین حاصلخیز و آب و هوای مطلوب، در زمینه کشاورزی نیز بسیار سرآمد است که مهم ترین محصول آن برنج است . به طوری که در تولید برنج ، رتبه اول در استان مازندران را داراست

با توجه به قابلیت های بابل و گسترش کسب و کارهای نوین در این شهر ، کشاورزان ، دانشجویان ، کارآفرینان ، صاحبان مشاغل و اصناف و فعالان اقتصادی مقیم بابل به منظور گسترش کسب و کار خود نیازمند ثبت شرکت می باشند. مطمئناَ، ثبت شرکت بهترین روش جهت شروع انواع فعالیت اقتصادی است.

در مورد ثبت شرکت در بابل موضوع های متعددی قابل بررسی است. از جمله شناخت انواع شرکت ها ، اشخاص لازم برای تشکیل شرکت تجاری، سرمایه ثبت شرکت، انتخاب نام شرکت ، اخذ مجوز ثبت شرکت ، مدارک و اسناد مورد نیاز جهت ثبت شرکت و رتبه بندی شرکت ها که در این مقاله به آن ها اشاره می شود. پیش از آن ، به معرفی چند مقاله دیگر در این رابطه می پردازیم :

- ثبت شرکت در مازندران 

- ثبت شرکت در رشت 

- ثبت شرکت در چالوس 

- تعرفه و هزینه های ثبت شرکت 

 
• شناخت انواع شرکت ها
ماده 20 قانون تجارت، شرکت های تجاری را به هفت قسم به شرح ذیل طبقه بندی نموده است :

1- شرکت سهامی ( شامل سهامی عام و سهامی خاص )

2- شرکت های با مسئولیت محدود 

3- شرکت های تضامنی 

4- شرکت های نسبی 

5- شرکت های مختلط سهامی 

6- شرکت های مختلط غیرسهامی 

7- شرکت های تعاونی ( شامل تولید ، مصرف ، اعتبار ، وام و روستایی )

شرکت سهامی عام : در این گونه شرکت ها، سرمایه شرکت عمدتاَ توسط مردم تامین می شود . بر همین اساس تعدادی که اصطلاحاَ به آن ها هیئت موسس یا موسسین گویند، می بایست حداقل بیست درصد سرمایه شرکت را خود تعهد نموده و سی و پنج درصد مبلغ تعهد شده را در حسابی به نام شرکت در حال تاسیس نزد یکی از بانک ها واریز نمایند. 

شرکت سهامی خاص : شرکت سهامی خاص، شرکتی است که بین سه نفر یا بیشتر تشکیل شده که سرمایه آن توسط موسسین آن تامین شده و در آن پذیره نویسی و مجمع عمومی موسس وجود ندارد . در بدو تاسیس می بایست سی و پنج درصد از سرمایه شرکت توسط اعضاء در حساب مخصوصی در بانک واریز شود. 

شرکت با مسئولیت محدود : این شرکت ، شرکتی به اصطلاح دوستانه و خانوادگی است که بیشتر بین افرادی که با هم دوست و روابط مالی دارند تشکیل می شود. ماده 94 قانون تجارت، شرکت با مسئولیت محدود را چنین تعریف کرده است : شرکت با مسئولیت محدود ، شرکتی است که بین دو یا چند نفر برای امور تجاری تشکیل شده و هر یک از شرکاء بدون اینکه سرمایه به سهام یا قطعات سهام تقسیم شده باشد فقط تا میزان سرمایه خود مسئول قروض و تعهدات شرکت است. 

شرکت تضامنی : شرکت تضامنی، شرکتی است که بین دو یا چند نفر با مسئولیت تضامنی و برای انجام امور تجاری تشیل می شود. در این شرکت ها اگر دارایی و اموال شرکت برای پرداخت تعهدات و دیون شرکت کفایت ننماید ، هر کدام از شرکاء مسئول پرداخت تمام قروض شرکت می باشند. 

شرکت نسبی : شرکت نسبی، شرکتی است که بین دو یا چند نفر با مسئولیت نسبی و برای انجام امور تجاری تشکیل می شود. در این شرکت ها اگر دارایی و اموال شرکت برای پرداخت بدهی های شرکت کافی نباشد، هر یک از شرکاء به نسبت سرمایه خود در شرکت مسئول پرداخت قروض می باشند. 

شرکت مختلط سهامی : شرکت مختلط سهامی شرکتی است که برای امور تجاری بی یک عده شرکاء سهامی و یک یا چند نفر شریک ضامن تشکیل می شود که در اسم شرکت می بایست عبارت شرکت مختلط و لااقل اسم یکی از شرکاء ضامن قید شود. 

شرکت مختلط غیرسهامی : شرکت مختلط غیرسهامی، شرکتی است که بین یک یا چند نفر شریک ضامن و یک یا چند نفر شریک با مسئولیت محدود بدون انتشار سهام ، برای انجام امور تجاری تشکیل می شود. 

شرکت تعاونی : شرکتی است که برای مدت نامحدود و به منظور رفع احتیاجات مشترک شرکاء و بهبود وضع مادی و اجتماعی آنان تشکیل می شود.

• حداقل اشخاص لازم برای تشکیل شرکت تجاری
شرکت های تجاری را از جهت حداقل اشخاص لازم برای تشکیل آن ها می توان به 4 دسته تقسیم نمود :

الف- شرکت های 2 شریکه : مانند شرکت با مسئولیت محدود ، شرکت تضامنی ، شرکت نسبی و شرکت مختلط غیرسهامی 

ب- شرکت های 3 شریکه : مانند شرکت سهامی خاص و شرکت مختلط سهامی 

ج- شرکت 5 شریکه : مانند شرکت سهامی عام 

د- شرکت 7 شریکه : مانند شرکت تعاونی 

شایان ذکر است در ایران هیچ شرکتی را نمی توان با یک شریک تشکیل داد .

• سرمایه ثبت شرکت
یکی از اامات قانونی در زمان ثبت شرکت های تجاری، تعیین میزان سرمایه شرکت است. هر شرکت تجاری باید به هنگام تشکیل و ثبت خود در اداره ثبت شرکت ها در قالب اساسنامه یا شرکت نامه و اظهارنامه ثبت شرکت ، سرمایه شرکت در حال تاسیس و ثبت را اعلام نماید. 

قانون تجارت ایران برای تاسیس برخی شرکت ها مبلغی را به عنوان حداقل سرمایه در نظر گرفته است. طبق ماده 5 ل. ا. ق. ت در شرکت های سهامی عام حداقل سرمایه در بدو تاسیس 000/000/5 ریال و در مورد شرکت سهامی خاص 000/000/ 1 ریال تعیین شده است . اما قانون تجارت برای سایر شرکت ها حداقل سرمایه ای در نظر نگرفته است. 

 

• نام شرکت 

قبل از تاسیس و ثبت هر شرکت، باید در خصوص تعیین موارد مهمی مانند نام شرکت تصمیم گیری نمود. نام انتخابی می بایست : الف) سابقه ثبت نداشته باشد ب) دارای معنا و مفهوم باشد ج) با فرهنگ انقلاب اسلامی مطابقت داشته باشد د) خارجی نباشد . 

توجه داشته باشید که نام پیشنهادی اشخاص حقوقی (انتخاب نام شرکت) در موارد زیر قابل تایید نمی باشد:

- نام هایی که اختصاص به تشکیلات دولتی و کشوری دارند.

- نام هایی که در آن از اسامی ،عناوین و اصطلاحات بیگانه و خارجی استفاده شده باشد.

- نام یا نام اختصاری یا حروفی که رسماَ متعلق به دولت باشد از قبیل ایران،ملی ، ملت، کشور، ناجا، مگر با ارائه مجوز از مقام صلاحیت دار دولتی . 

- واژه هایی که به طرز گمراه کننده ای شبیه نام ثبت شده دیگری باشند، پذیرفته نمی شوند.

- از عنوان های دانشمندان و کاشفان در عصر حاضر انتخاب نشود.

- استفاده از اسامی شهرها و رنگ ها و اعداد در اسم شرکت مانعی ندارد اما این کلمات جزء اسم شرکت شمرده نمی شوند و اسم شرکت باید غیر از این کلمات شامل سه کلمه باشد.

- نام محل در اسم شرکت در صورتی مورد تایید اداره ثبت قرار می گیرد که شرکت حاضر در همان حوزه ثبتی به ثبت برسد. 

- از اعداد بصورت ریاضی آن استفاده نشود، بلکه بصورت حروف نوشته شود.

لازم به ذکر است در حال حاضر با توجه به فرایند الکترونیکی شدن ثبت شرکت ها و موسسات غیرتجاری، مراحل انتخاب و تایید نام کاملاَ به صورت الکترونیکی و به صورت غیرحضوری انجام می پذیرد و متقاضی ثبت شرکت می تواند با ورود به سامانه ثبت شرکت ها نسبت به انجام آن اقدام نماید.

• اخذ مجوز ثبت شرکت
برای انجام برخی فعالیت ها ، اخذ مجوز لازم از مراجع ذی ربط و ذی صلاح قبل از به ثبت رسانیدن شرکت اامی است که با توجه به گستردگی مواردی که نیاز به اخذ مجوز دارند ذیلاَ به برخی از مهم ترین آن ها می پردازیم :

- ثبت هر گونه شرکت یا موسسه غیرتجاری که در نام آن از کلمات حسابرسی و حسابداران رسمی استفاده شده باشد، همچنین تاسیس موسسات حسابرسی و یا هر شخصیت حقوقی با موضوع فعالیت حسابرسی ، نیاز به اخذ مجوز از " جامعه حسابداران رسمی ایران " دارد. 

- موضوع فعالیت ثبت تاًسیس و تغییرات کلیه ی شرکت های بیمه ای با موضوعات تصدی به هر گونه خدمات بیمه ای و نمایندگی بیمه و کارگزاری خدمات بیمه ای و .و اخذ نمایندگی از شرکت بیمه، عرضه ی خدمات بیمه ای با رعایت قانون تاًسیس بیمه ی مرکزی ایران و بیمه گری مصوبات شورای عالی ، بیمه ی دستورالعمل ها و مفاد قرارداد نمایندگی بیمه ؛ نیازمند اخذ مجوز از " بیمه ی مرکزی ایران و یا حسب مورد بر طبق دستورالعمل های مصوب و صرفاً نمایندگی های بیمه از بیمه ی اصلی آن " می باشد.

- ثبت موسسات دارالترجمه با ارائه " پروانه مترجمی " امکان پذیر می باشد. 

- موضوع فعالیت کلیه ی شرکت های تعاونی که با موضوع فعالیت مختلف تاًسیس می شوند می بایست برای تاًسیس و تغییرات خود از " اداره ی تعاون شهرستان " مربوطه مجوز اخذ نمایند.

- تولید انواع فرش دستباف ، تهیه و توزیع لوازم مورد نیاز اعضاء جهت تولید فرش ، برگزاری دوره های آموزشی در خصوص فرش بافی منوط به ارائه مجوز از " وزارت جهاد کشاورزی (اتحادیه تعاونی روستایی فرش دستباف) " می باشد. 

- موضوعات فعالیت مربوط به حمل و نقل کالا و مسافر جاده ای ( ارائه ی خدمات حمل نقل جاده ای کالا و مسافر بین شهری یا خارج از کشور، جابجایی کالا از کشوری به کشور دیگر ) موکول به ارائه مجوز " وزارت راه و شهرسازی (سازمان حمل و نقل و پایانه های کشور) " می باشد. 

- ثبت هر گونه شرکت با موضوع فعالیت در زمینه کاریابی ، راهنمایی و مشاوره شغلی ، اعزام نیروی کار ربه خارج از کشور ، مهاجرت ، ارائه تسهیلات به جویندگان کار و یا هر عنوان دیگر که بیانگر ارتباط بین کارجو و کارفرمای داخلی یا خارجی باشد با ارائه مجوز از " وزارت کار و امور اجتماعی " امکان پذیر می باشد.

• مدارک مورد نیاز جهت ثبت شرکت
1- کپی شناسنامه و کارت ملی متقاضیان اعم از سهامداران اعضای هیئت مدیره و بازرسین ؛ 

2- گواهی عدم سوء پیشینه مدیر عامل و اعضای هیات مدیره ؛ 

3- گواهی عدم سوء پیشینه بازرس اصلی و علی البدل ( در شرکت های سهامی خاص) ؛ 

4- یک قطعه عکس سه در چهار جهت نامه معرفی عدم سوء پیشینه ؛ 

5- در مورد پرونده های سهامی خاص واریز 35% اصل سرمایه ؛ 

6- در مورد موضوعات مجوزی اخذ مجوز از مراجع ذیصلاح ؛ 

7- مدارک تحصیلی مورد نیاز برای موضوعاتی که نیاز به مدرک تحصیلی دارند ؛ 

8- ارائه آدرس صحیح به همراه کدپستی برای محل فعالیت شرکت و محل ست متقاضیان .

• رتبه بندی شرکت ها 

از جمله اقدامات اختیاری پس از ثبت شرکت ، اخذ رتبه ( گرید ) است. رتبه بندی یا گرید یک نوع مقیاس گذاری برای تضمین کیفیت و کمیت شرکت های برتر در ارائه خدمات و دفاع از حقوق بهره وران است که با توجه به میزان توانایی شرکت ها بر اساس نفرات و سوابق آن ها، تجربه ی کاری و ارائه بیمه یا نامه از تامین اجتماعی مبنی بر صحت انجام قرارداد مربوطه، توان مالی محاسبه شده شرکت بر اساس اظهارنامه مالیاتی آخرین سال کاری توسط معاونت برنامه ریزی و نظارت راهبردی ریاست جمهوری انجام می گیرد.

هر شرکتی برای انجام قرارداد با شرکت و سازمان های دولتی نیازمند به اخذ رتبه می باشند. در غیر این صورت شرکت و سازمان های دولتی نمی توانند قرارداد ببندند.

رتبه بندی شرکت ها در بخش های ذیل انجام می گیرد :
از جمله اقدامات اختیاری پس از ثبت شرکت ، اخذ رتبه ( گرید ) است. رتبه بندی یا گرید یک نوع مقیاس گذاری برای تضمین کیفیت و کمیت شرکت های برتر در ارائه خدمات و دفاع از حقوق بهره وران است که با توجه به میزان توانایی شرکت ها بر اساس نفرات و سوابق آن ها، تجربه ی کاری و ارائه بیمه یا نامه از تامین اجتماعی مبنی بر صحت انجام قرارداد مربوطه، توان مالی محاسبه شده شرکت بر اساس اظهارنامه مالیاتی آخرین سال کاری توسط معاونت برنامه ریزی و نظارت راهبردی ریاست جمهوری انجام می گیرد.

هر شرکتی برای انجام قرارداد با شرکت و سازمان های دولتی نیازمند به اخذ رتبه می باشند. در غیر این صورت شرکت و سازمان های دولتی نمی توانند قرارداد ببندند.

شرایط عمومی رتبه بندی به قرار ذیل است :
1- شرکت باید در سازمان ثبت شرکت ها به ثبت رسیده باشد.

2- شرکت واجد شرایط و امتیازات لازم برای تعیین صلاحیت در گرید بند، باید مطابق با ضوابط و دستورالعمل های لازم عمل نماید.

3- مدیران شرکت نباید کارمند دولت باشند.

4- عدم سوء پیشینه حرفه ای شرکت 

5- امتیاز مدرک تحصیلی هیات مدیره و پرسنل فنی امتیازآور و فقط در یک شرکت پیمانکاری، مشاور یا طرح ساخت محاسبه می گردد.

6- سابقه کار مرتبط و مفید مدیر عامل و اعضاء هیات مدیره بر اساس جداول 1-7 آیین نامه اامی است.

از انتخابتان متشکریم.

  
این مقاله با هدف بررسی وجوه افتراق تاسیس و ثبت شرکت تعاونی با شرکت سهامی تهیه گردیده است .متقاضیان عزیز، علاوه بر مطالعه این مطلب، در صورت نیاز به کسب اطلاعات بیشتر در این رابطه می توانند مقالات ذیل را نیز مورد مطالعه قرار دهند :

- راهنمای گام به گام تشکیل و ثبت شرکت سهامی خاص
- شرایط لازم جهت ثبت و تاسیس شرکت سهامی عام چیست ؟
- شرایط تشکیل و ثبت شرکت تعاونی چیست ؟

22 تفاوت عمده تاسیس و ثبت شرکت تعاونی با شرکت های سهامی
برای روشن ساختن وجوه تمایز شرکت های متشکله بر اساس اصول بازرگانی و شرکت های متشکله بر مبنای اصول تعاون ، به ذکر اهم وجوه افتراق بین یکی از شرکت های تجاری با شرکت تعاونی مبادرت می نماید :
1- تشکیل شرکت های سهامی به وسیله عموم افراد علاقه مند، بدون قید و شرطی با رعایت تشریفات قانونی مربوط به عمل می آید. ولی شرکت تعاونی بین گروه خاص یا صاحبان حرف و مشال بخصوصی تشکیل می شود.
2- در شرکت های سهامی که مبتنی بر اصول بازرگانی هستند ، هدف از عملیات تجاری انتفاع بوده و به قصد تحصیل منفعت تشکیل می شوند. همین طور است دیگر شرکت های بازرگانی . ولی شرکت تعاونی که مبتنی بر پایه اصول تعاون می باشد ، هدف اساسی آن تامین آسایش طبقه خاصی است که آن را تشکیل داده اند. یا در سطح گسترده تر ، تامین رفاه تمام افراد یک جامعه می باشد.
3- در شرکت های سهامی حداقل سرمایه شرکت در قانون مشخص شده است. ( طبق قانون فعلی در شرکت های سهامی عام 5 میلیون ریال و در شرکت های سهامی خاص یک میلیون ریال می باشد ) ولی در شرکت های تعاونی حداقلی برای سرمایه مقرر نشده و سرمایه نیز متغیر و نامحدود است. ( ماده 10 ق. ش. ت ) و میزان سهام یک عضو نباید از یک هفتم کل سرمایه شرکت کند. ( ماده 11 ق. ش. ت )
4- افزایش یا کاهش سرمایه در شرکت های سهامی با تصویب مجمع عمومی فوق العاده و طبق تشریفات مقرر در لایحه قانونی 24 / 12 / 1347 انجام می پذیرد. ولی طبق تبصره ماده 10 قانون شرکت های تعاونی مصوب 16/ 3/ 1350 افزایش سرمایه شرکت تعاونی از طریق خرید سهام از شرکت به وسیله اعضای جدید و یا افزایش تعداد سهام اعضای قبلی شرکت صورت می گیرد و کاهش آن با خروج هر عضوی از شرکت و استرداد سهام به شرکت انجام می پذیرد.
ماده 6 قانون مذکور می گوید : " خروج هر عضو از شرکت ، اختیاری است و نمی توان آن را منع کرد و بهای سهم یا سهام او ، حداکثر به ارزش اسمی باید ظرف یکسال از تاریخ خروج عضو از شرکت نقداَ پرداخت شود " .
5- دارنده سهم در شرکت سهامی ، صاحب سهم یا سهامدار نامیده می شود ولی در شرکت های تعاونی، دارنده سهم ( عضو ) شناخته می شود. در تعریف ( عضو) بند 1 ماده 1 قانون شرکت های تعاونی می گوید :
" عضو : در شرکت ها و اتحادیه های تعاونی هر صاحب سهم ، اعم از این که شخص حقیقی یا حقوقی باشد، عضو شرکت یا اتحادیه نامیده می شود " .
6- نقل و انتقال سهام در شرکت های سهامی با توجه به مصرحات قانونی و مقررات اساسنامه به هر شخصی که باشد، امکان پذیر است. ولی در شرکت های تعاونی، نقل و انتقال سهام به غیر عضو مجاز نیست. ( ماده 12 ) قانون شرکت های تعاونی می گوید : " انتقال سهام شرکت های تعاونی به غیر عضو شرکت مجاز نیست ".
7- شرکت سهامی اصطلاحاَ به شرکت سرمایه موسوم است. زیرا در واقع مشارکت سرمایه ها است و در قبال اصطلاح ( شرکت سرمایه ) اصطلاح ( شرکت شخص ) به کار می رود ، مثل شرکت های تضامنی و نسبی. زیرا در این شرکت ها شخصیت شرکا موجب اعتبار شرکت است. ولی شرکت تعاونی، مشارکت انسان است با هدف خودیاری .
8- در شرکت های سهامی ضابطه تقسیم منافع در اساسنامه پیش بینی و معمولاَ بر پایه سهم سرمایه بین شرکا تقسیم می گردد. ولی در شرکت های تعاونی ضابطه پرداخت سود به اعضا مقدار معاملات و میزان خرید آن ها می باشد و چون هدف از این شرکت ها تامین رفاه اعضاست، لذا سود سرمایه محدود شده و با پایه قرار دادن میزان خرید اعضا که مالاَ منفعتی را هم به ازای خریدهای معموله به شرکت پرداخت می کنند ، در واقع بین سود پرداختی اعضا به شرکت و منافع دریافتی آنان از شرکت رابطه مستقیم وجود دارد.
بندهای 3 و 4 و 5 ماده 1 قاننون شرکت های تعاونی، اصطلاحات : ( در آمد ویژه ) و ( سود ) و ( مازاد برگشتی ) را به شرح آتی تعریف می کند :
3: " در آمد ویژه : مبلغی است که از عملیات و معاملات یک شرکت یا اتحادیه تعاونی، در یک دوره مالی ، پس از وضع هزینه و استهلاکات حاصل می شود . "
4: " سود سهم : مبلغی از درآمد ویژه سالانه شرکت یا اتحادیه تعاونی است که در هر سال به هر سهم اختصاص داده می شود ".
5: " مازاد برگشتی : مبلغی از درآمد ویژه شرکت یا اتحادیه تعاونی است که برای تقسیم بین اعضا به تناسب میزان معاملات آن ها با شرکت یا اتحادیه تعاونی در حدود مقررات این قانون اختصاص داده می شود ".
9- حداقل تعداد شرکا : حداقل تعداد سهامدار در شرکت های سهامی عام 5 نفر و در شرکت های سهامی خاص 3 نفر هستند.
ولی تبصره ماده 2 قانون شرکت های تعاونی می گوید : " تعداد اعضای شرکت تعاونی نباید از 7 نفر عضو کم تر باشد ".
10- در شرکت های سهامی ، صاحبان سهام در بدو تاسیس شرکت فقط 35% سهام مورد تعهد را پرداخت می نمایند. ( مواد 6 و 20 لایحه قانونی ) ولی ماده 4 قانون شرکت های تعاونی می گوید : " شرایط عضویت در شرکت تعاونی خرید و پرداخت تمام بهای لااقل یک سهم می باشد ".
بنابراین هر عضوی در موقع تاسیس شرکت تعاونی یا قبول عضویت آن هر قدر سهم بخرد ، که حداقل آن یک سهم است ، باید تمام بهای سهام مورد خریداری را پرداخت نماید.
11- حق رای : در مجامع عمومی شرکت های سهامی ، هر سهامدار به اندازه سرمایه ای که در شرکت گذاشته ، حق رای دارد. تبصره ماده 75 لایحه قانونی اصلاح قسمتی از قانون تجارت مصوب 24 / 12 / 1347 می گوید :
" در مجمع عمومی موسس، کلیه موسسین و پذیره نویسان حق حضور دارند و هر سهم دارای یک رای خواهد بود " .
ولی در شرکت تعاونی هر عضو فقط دارای یک رای است ، ولو این که دارای چندین سم باشد. ماده 194 قانون تجارت مصوب 13 / 2/ 1311 می گوید :
" . هیچ یک از شرکا نمی تواند در مجمع عمومی بیش از یک رای داشته باشد " . و ذیل ماده 7 قانون تشکیل شرکت های تعاونی می گوید :
" . در مجمع عمومی هر عضو قطع نظر از تعداد سهام ، فقط دارای یک رای است ". بدین ترتیب در شرکت های تعاونی ، انسان ها رای دارند نه سرمایه ها .
12- در شرکت های سهامی ، اندوخته ها اعم از اندوخته های قانونی یا اختیاری به انحلال شرکت پس از کسر کسورات قانونی، بین سهامداران تقسیم می شود. ( ماده 90 لایحه ) ولی در شرکت های تعاونی اگر شرکت منحل شود ، اندوخته ها غیرقابل تقسیم بوده و می بایست برای تامین آسایش اعضاء صرف شده و یا به سایر شرکت های تعاونی واگذار گردد.
ماده 16 قانون شرکت تعاونی می گوید :
" با انحلال شرکت تعاونی، مانند حساب ذخیره قانونی غیرقابل تقسیم شرکت ، پس از تصفیه . یا به وجوه ذخیره قانونی غیرقابل تقسیم شرکت یا اتحادیه تعاونی که با همان مقاصد در حوزه مربوط فعالیت می کنند، انتقال داده می شود یا به مصرف امور اجتماعی و عام المنفعه همان حوزه خواهد رسید . ".
13- نصاب برداشت برای اندوخته قانونی، در شرکت های سهامی یک بیستم ( 5% ) سود خالص است. ( مواد 140 و 238 لایحه قانونی ) ولی این نصاب در شرکت های تعاونی حداقل 12% است که به حساب ذخیره قانونی غیرقابل تقسیم منظور میشود.
14- کسر اندوخته قانونی در شرکت های سهامی، تا زمانی اامی است که اندوخته قانونی به یک دهم سرمایه بالغ گردد ولی در شرکت های تعاونی کسر اندوخته قانونی غیرقابل تقسیم ، تا زمانی اامی است که به میزان معدل سرمایه سه سال اخیر شرکت برسد.
15- در شرکت سهامی به تصویب مجمع عمومی عادی، اعضای هیئت مدیره موظف بوده و در صورت غیرموظف بودن نیز ممکن است حق حضور در جلسات دریافت نمایند. ولی خدمات هیئت مدیره در شرکت تعاونی افتخاری و بلاعوض است.
16- چون هدف شرکت های سهامی سودجویی است ، لذا مالیات آن ها به موجب مواد 105 تا 1 قانون مالیات های مستقیم مصوب 3 / 12 / 1366 تشخیص و به نرخ مقرر در ماده 131 آن قانون وصول می شود. ولی چون شرکت های تعاونی قصد خودیاری دارند، لذا مالیات وصولی آن ها بر اساس همان قانون و ماده 107 به بعد قانون شرکت های تعاونی بر مبنای نرخ کم تری بوده و در برخی موارد نیز معاف از پرداخت آن می باشند.
17- در شرکت های سهامی ماده 29 لایحه قانونی اصلاح قسمتی از قانون تجارت می گوید :
" در شرکت های سهامی عام مبلغ هر سهم نباید از ده هزار ریال بیش تر باشد " . و لایحه قانونی مذکور نسبت به مبل اسمی سهام شرکت های سهامی خاص ساکت است.
ولی در شرکت های تعاونی ماده 194 قانون تجارت می گوید : " در صورتی که شرکت تعاونی تولید یا مصرف مطابق اصول شرکت سهامی تشکیل شود، حداقل سهام یا قطعات سهام ده ریال خواهد بود ".
- در شرکت های سهامی ماده 94 لایحه قانونی می گوید :
" هیچ مجمع عمومی . با هیچ اکثریتی نمی تواند بر تعهدات صاحبان سهام بیفزاید ".
ولی در شرکت های تعاونی بر طبق تبصره ماده 5 قانون شرکت های تعاونی :
" می توان در اساسنامه شرکت، قبول اعضای جدید را علاوه بر خرید سهام ، به پرداخت مبلغی به عنوان حق عضویت متناسب با هزینه توسعه وسائل و یا امکانات شرکت برای انجام خدمات اضافی موکول کرد ".
19- شرکت های سهامی به وسیله هیئت مدیره ای که از بین صاحبان سهام انتخاب شده، و کلاَ یا بعضاَ قابل عزل می باشند اداره می شوند و عده اعضای هیئت مدیره در شرکت های سهامی عام نباید از 5 نفر کمتر باشد.
ولی در شرکت های تعاونی می بایست حداقل سه نفر عضو اصلی و یک نفر عضو علی البدل هیئت مدیره از بین اعضا انتخاب شوند.
20- مدت ماموریت هیئت مدیره در شرکت های سهامی از دو سال نخواهد کرد ولی اعضای هیئت مدیره در شرکت های تعاونی برای مدت 3 سال انتخاب می شوند.
21 - در شرکت های سهامی ورود شرکا به شرکت یا خروج آن ها از شرکت در اثر نقل و انتقال سهام امکان پذیر است. ( مواد 40 و 41 لایحه قانونی )
ولی در شرکت های تعاونی، قبول درخواست عضویت و اخراج عضوی از شرکت با توجه به مصوبه مجمع عمومی در اختیار هیئت مدیره می باشد که این روش ناشی از اصل آزادی عضویت در شرکت های تعاونی است.
22- در شرکت های سهامی ممکن است سهام بی نام یا سهام بانام صادر شود ولی در شرکت تعاونی، سهام بانام خواهد بود.



شرکتی که تمام سرمایه آن در موقع تاسیس منحصراَ توسط موسسین تامین گردیده است ، شرکت سهامی خاص نامیده می شود.این شرکت از حداقل سه شریک تشکیل می شود و ویژگی با ارزش آن این است که صاحبان سرمایه، که به سهامدار تعبیر می شوند، دارای اوراق سهم هستند.در این نوع شرکت، سرمایه به سهام مساوی تقسیم شده و هر شریک مالک تعدادی از این سهام است. فرض کنیم سرمایه شرکتی که از سه سهامدار تشکیل شده بالغ بر 900 هزار ریال باشد و هر یک از آن ها یک سوم این مبلغ را به شرکت آورده باشند و سرمایه شرکت نیز به 900 سهام 10000 ریالی تقسیم شده باشد.در چنین صورتی، هر یک از شرکا مالک 300 سهم است و می تواند تعدادی از آن ها را به کسانی که می خواهد منتقل کند.علی الاصول، این انتقال آزاد است و این امر، از دیگر خصایص عمده شرکت سهامی خاص به شمار می رود.شرکت سهامی خاص دو ویژگی دیگر نیز دارد. اول اینکه در آن، مسئولیت سهامداران محدود به مقدار سهام آن هاست، چیزی که در مورد شرکت با مسئولیت محدود نیز صادق است، دوم اینکه موسسات شرکت، یعنی شرکای اولیه آن، نمی توانند با پذیره نویسی، یعنی با مراجعه به عموم مردم، سرمایه شرکت را تامین کنند و آورندگان سرمایه فقط خود موسسان هستند.
در شرکت سهامی خاص، حداقل سرمایه  000/000/1 ریال است.

تشکیل شرکت سهامی خاص
به موجب ماده 20 لایحه قانونی اصلاح قسمتی از قانون تجارت مصوب 1347، برای تاسیس و ثبت شرکت های سهامی خاص، فقط تسلیم اظهارنامه به ضمیمه مدارک ذیل به مرجع ثبت شرکت ها کافی خواهد بود.
1. اساسنامه شرکت باید به امضای کلیه سهام داران رسیده باشد.
2. اظهارنامه مشعر بر تعهد کلیه سهام و گواهینامه بانکی حاکی از تادیه قسمت نقدی آن، که نباید کمتر از سی و پنج درصد کل سهام باشد. اظهارنامه مذکور، باید به امضای کلیه سهام داران رسیده باشد. هر گاه تمام یا قسمتی از سرمایه به صورت نقدی باشد، باید تمام آن تادیه گردیده و صورت تقویم آن به تفکیک ، در اظهارنامه منعکس شده باشد و در صورتی که سهام ممتاز وجود داشته باشد، باید شرح امتیازات و موجبات آن در اظهارنامه منعکس شده باشد.
3. انتخاب اولین مدیران و بازرس یا بازرسان شرکت، که باید در صورت جلسه ای قید و به امضای کلیه سهام داران رسیده باشد.
4. قبول سمت مدیریت و بازرسی ( مدیران و بازرسان باید کتباً قبول سمت نمایند، قبول سمت به خودی خود دلیل بر این است که مدیر و بازرس با علم به تکالیف و مسئولیت های سمت خود، عهده دار آن گردیده اند از این تاریخ شرکت تشکیل شده محسوب می گردد).
5. ذکر رومه کثیرالانتشاری که هرگونه آگهی راجع به شرکت تا تشکیل اولین مجمع عمومی عادی در آن منتشر خواهد شد.
تبصره . سایر قیود و شرایطی که در این قانون برای تشکیل و ثبت شرکت های سهامی عام مقرر است، در مورد شرکت های سهامی خاص، لازم الرعایه نخواهد بود” از آن جایی که طرح و تصویب اساسنامه انتخاب مدیران و بازرسان و تعیین رومه کثیرالانتشار و تنظیم اظهارنامه – وماَ باید توسط کلیه موسسین انجام شود – چنین استنباط می شود که در شرکت های سهامی خاص کلیه تصمیمات در بدو تاسیس شرکت ، باید به اتفاق آرا اتخاذ گردد.

تکالیف سهام داران شرکت سهامی خاص
به موجب ماده 20 لایحه قانونی، تکالیف سهام داران شرکت سهامی خاص، به طور خلاصه ذیلاً بررسی می شود.
از جمله تکالیف آنان تنظیم اساسنامه است و آن چه در این مورد حائز اهمیت است ، این است که اساسنامه تنظیمی باید به امضای کلیه سهام داران شرکت برسد. از دیگر تکالیف آنان تنظیم اظهارنامه و درخواست ثبت شرکت است. نمونه چاپی اظهارنامه ثبت شرکت سهامی خاص از مرجع ثبت شرکت ها  خریداری و تکمیل می گردد و سپس به امضای کلیه سهام داران می رسد. سرانجام تنظیم صورت جلسه مجمع عمومی سهام داران از دیگر تکالیف آنان است، که در آن تاریخ تنظیم و امضای صورت جلسه مبنی بر امضای اساسنامه و اظهارنامه از سوی سهام داران (مؤسسین) و انتخاب اولین مدیران و بازرس یا بازرسان از طرف آنان و تحصیل قبولی نامه سمت منتخبین به مدیریت و بازرسی شرکت و تعیین رومه کثیرالانتشار برای هرگونه آگهی راجع به شرکت تا تشکیل مجمع عموم عادی مندرج است.
مکرر: در شرکت سهامی خاص نیز به دستور ماده 28 لایحه ، پس از به ثبت رسیدن شرکت در اداره ثبت شرکت ها صدور گواهینامه موقت سهم ، یا ورقه سهم قانوناَ امکان پذیر است و تا زمانی که اوراق سهام صادر نشده است، شرکت باید به صاحبان گواهینامه موقت سهم بدهد که معرف تعداد و نوع سهام و مبلغ پرداخت نشده آن باشد، این گواهینامه در حکم سهم است.
ولی در هر حال، ظرف مدت یک سال پس از پرداخت تمامی مبلغ اسمی سهام ، باید ورقه سهم صادر و به صاحبان سهام تسلیم و گواهینامه موقت سهم مسترد و ابطال گردد. ( ماده 27 لایحه ) در شرکت های سهامی خاص، سهام بانام است.


معرفی شرکت نسبی
یکی دیگر از اقسام شرکت های تجاری، شرکت نسبی است. شرکت نسبی ، مانند شرکت تضامنی ، شرکت شخص محسوب می شود و مقررات آن تقریباَ با شرکت تضامنی یکی است و تفاوت عمده آن ها در میزان مسئولیت شرکا می باشد.
ماده 3 ق. ت شرکت نسبی را اینگونه تعریف کرده است : شرکت نسبی شرکتی است که برای امور تجاری در تحت اسم مخصوص بین دو یا چند نفر تشکیل و مسئولیت هر یک از شرکا به نسبت سرمایه ای است که به شرکت گذاشته است.
بنا به تعریف مزبور، شرکت نسبی نیز مانند شرکت تضامنی، اسم معینی داشته و موضوع آن باید امور تجاری باشد. برای تشکیل آن وجود حداقل دو شریک لازم است. منظور از امور تجاری ، همان معاملات تجاری موضوع ماده 2 قانون تجارت است. چون معاملات غیرمنقول به هیچ وجه تجاری محسوب نمی شود. لذا موضوع شرکت نسبی و شرکت تضامنی، نمی تواند معاملات اموال غیرمنقول، مثل زمین و آپارتمان باشد. اگر دارایی شرکت نسبی برای تادیه تمام قروض شرکت کافی نباشد هر یک از شرکاء به نسبت سرمایه ای که در شرکت داشته ، مسئول تادیه قروض شرکت است. برای این که معلوم گردد که دارائی شرکت کافی برای پرداخت بدهی های آن هست یا خیر ، لازم است که شرکت منحل شود و دارایی آن نقد گردیده و بابت طلب طلبکاران به آن ها پرداخت شود. هر گاه قسمتی از طلب طلبکاران به علت کم بودن دارایی شرکت ، یا تمام طلب طلب کاران به علت صفر بودن دارائی آن ، پرداخت نشده باقی بماند در این صورت است که طلبکار یا طلبکاران شرکت حق مراجعه و مطالبه باقی مانده طلب یا تمام آن را ، نسبت به مورد از فرد فرد شرکاء به طور جداگانه و به نسبت سرمایه آن ها ، دارند و می توانند علیه تک تک شرکاء در دادگاه اقامه دعوی نمایند.
ماده ی 95 قانون تجارت ثبت کلیه ی شرکت های تجاری را اامی دانسته است.در واقع، ثبت شرکت به عنوان اقدام نهایی در تاسیس شرکت به شمار می رود.

مدارک لازم برای ثبت شرکت نسبی به قرار ذیل است :
1. دو نسخه شرکتنامه تکمیل شده
2. دو نسخه تقاضانامه تکمیل شده
3. دو نسخه اساسنامه تکمیل شده
4. تکمیل فرم تعیین نام به ترتیب اولویت نام های پیشنهادی و همچنین فیش واریزی
5. اصل مجوز فعالیت از مراجع ذیربط در مواردی که ثبت موضوع نیاز به مجوز داشته باشد.
6. کپی برابر با اصل مدارک احراز هویت کلیه شرکاء ، مدیران و هیات نظار ( در مواردی که تعداد شرکاء بیش از 12 نفر باشند).
7. اصل گواهی عدم سوء پیشینه جهت اعضاء هیات مدیره ، مدیر عامل
8. دو نسخه صورتجلسه مجمع عمومی موسسین
9. دو نسخه صورتجلسه هیات مدیره
10. اصل وکالتنامه وکیل دادگستری در صورتی که ثبت شرکت توسط وکیل صورت پذیرد.
سوالات خود را از ما بپرسید.

بیشتر کاربرانی که به سایت ما جهت ثبت شرکت مراجعه می کنند ، می دانند که بهتر است مسائل حقوقی ثبتی شرکتشان را به کسانی بسپارند که کار  و تحصیلاتشان در رابطه با مسائل حقوقی می باشد. اما چرا؟ در زیر به این خدمات اشاره کردیم و با دیدن آنها شما فرق بین ثبت شخصی و ثبت کارشناسی را کاملا متوجه می شوید.

انتخاب اصولی نوع شرکت
اینکه شرکت شما در نظر قانون چه نوع شرکتی باشد تا شما بعدا به مشکلات قانونی برخورد نکنید.

کوتاه شدن زمان ثبت
بدون دانش حقوقی برای ثبت به مشکل بر می خورید و مراحل باید تکرار شوند.

هزینه کمتر برای ثبت
تکرار مراحل اشتباه ، جرایم مالی از روی بی تجربگی و خطا در اسناد هزینه ها را چندین برابر می کند.

شناختن نیازهای جانبی
بسته به نوع شرکت ما نیاز به دریافت برخی مدارک داریم که بدون شناخت صحیح اخذشان مشکل است

پیش بینی مشکلات در آینده
خیلی از مسائل در زمان ثبت شرکت به شما گفته نمی شود که می تواند جرایم سنگینی در پی داشته باشد.

پشتیبانی و دفاع از حقوق شما
ما به عنوان وکیل شما اجازه نمی دیم چه در زمان ثبت چه در آینده مشکلی شما را تحدید کند.

پس در نهایت چرا به نفع شماست تا یک موسسه حقوقی شرکت شما را ثبت کند؟
هزینه کمتر متحمل می شوید.
زمان کمتری صرف می کنید.
نام شرکت طوری انتخاب می شود که احتمال رد شدن آن توسط کارشناس دولت بسیار پایین است.
ثبت بی دردسر – صفر تا صد را به ما می سپارید و کارتان را تحویل میگیرید.
مدارک و موارد مورد نیاز بررسی می شود و به شما اعلام شده و برای شما اخذ می شود.
خدمات کارت بازرگانی ، کد اقتصادی ، ارزش افزوده و … همگی با ما به راحتی قابل انجام است.
مشاوره رایگان و در نهایت طی مسیری بی دردسر و جرایم مالیاتی 
و …
آشنایی با شرکت مسئولیت محدود
شرکت مسئولیت محدود بین دو یا چند نفر برای امور تجارتی تشکیل می شود و شرکا فقط تا میزان سهم خود در شرکت ضامن قروض و تعهدات هستند. برای ثبت این نوع شرکت ، به حداقل دو نفر عضو و صدهزارتومان سرمایه احتیاج داریم. نام شرکت حتما باید ریشه ایرانی داشته و شامل سه سیلاب باشد. این نوع شرکت معمولا بین اعضای فامیل یا دوستان نزدیک تشکیل می شود. درباره شرکت مسئولیت محدود بیشتر بدانید.

  شرکت مسئولیت محدود چیست؟


 
آشنایی با شرکت سهامی خاص
در شرکت‌ سهامی خاص، مسئولیت هر یک از سهامداران شرکت در مورد بدهی‌ها، محدود به مبلغ سرمایه‌گذاری هر یک در شرکت است و در صورت عدم کفایت مجبور نیستند اموال شخصی خود را در این راه مصرف نمایند. تعداد اعضای تشکیل دهنده شرکت حداقل 5 نفر، دو نفر بازرس و سه نفر به عنوان سهامدار و دو نفر به عنوان عضو هیئت مدیره باید تعیین شود. درباره شرکت سهامی خاص بیشتر بدانید.

آخرین مطالب

آخرین جستجو ها

buckchangoosi longpupartghaz sierisvasa تبلیغات و بازاریابی اینترنتی parduffsimi خرید قیمت پرزگیر لباس چسبی چیست 2021 نماز، ذكر الله tranhearila areruser طراحی با udec